تنظیمات
اندازه فونت :
چاپ خبر
گروه : h133
حوزه : مبانی علوم انسانی اسلامی
شماره : 1755
تاریخ : ۶ شهریور, ۱۳۹۶ :: ۱۳:۵۱
منطق علوم اجتماعی

[vc_row content_placement="middle" text_align="center"][vc_column width="5/6" text_align="justify" css=".vc_custom_1501334925026{padding-right: 20px !important;}"][vc_column_text]

به گزارش روابط عمومی دبیرخانه دوره آموزشی پژوهشی علوم انسانی اسلامی مفتاح_اندیشه، جناب آقای دکتر سیدی‎فرد در روز سوم دوره در حوزه رشته‎ی تخصصی جامعه و فرهنگ حاضر شدند و موضوع منطق علوم اجتماعی را ارائه نمودند. منظور از واژه «منطق» در عنوان بحث، «روش و بحث‎های کلی و مبنایی روش» است.

ایشان ادامه داد: برای ورود به بحث، فرض محوریت کنش اجتماعی در علوم اجتماعی است و هدف نهایی ما از مجموعه بحث‎ها، ارائه یک تبیین از امر اجتماعی است. امر اجتماعی در دیدگاه کل‎گرایان و فردگرایان، متفاوت است. کل‎گراها امر اجتماعی را محدود به کنش‎ها نمی‎دانند و از واقعیت اجتماعی صحبت می‎کنند و این در مقابل فردگراها است که واقعیت اجتماعی را نمی‎پذیرند. کل‎گرایی بر پایه استدلالاتی بنا شده است که مهم‎ترین آنها، دلایل دورکیم و در فضای اسلامی، دلایل فلسفی است که بسیار کم اقامه شده است و یا تجربی و مبتنی بر متن است. در این بحث به دنبال ارائه نظریه فردگرایی هستیم که علیرغم پوشش دادن استدلال‎های کل‎گرایی، آن شرایط را تبیین کند مانند فشار اجتماعی، مقاومت‎پذیری، بقاء کل و ... در حالی که الزامی به پذیرش کل‎گرایی نداشته باشیم.

وی افزود: اگر بخواهیم امر اجتماعی را تعریف کنیم باید بگوییم «یک عنوان خاص که در بافتی خاص با مجموعه‎ای از گزاره‎های هنجاری تقارن شدید (منظور همان قرن اکید در نظر شهید صدر است) پیدا کرده‎اند». در توضیح «قرن اکید» باید گفت که این قانون یکی از 3 قانون حاکم بر ذهن در حیطه دلالت از منظر شهید صدر است. بدین صورت که ذهن از مواجهه با امر مقارن شیء به تصور شیء منتقل می‎شود (البته به شرطی که شدید باشد) به شکلی که با عملیات «وضع»، برای این قوانین تعیین مصداق انجام می‎دهیم. با این تفاسیر، جامعه مرکب اعتباری صرف است که می‎توان آن را به این صورت تعریف کرد: مجموعه افرادی که از طریق نمادها و عناوین و گزاره‎های هنجاری مرتبط‎اند. در این تعریف، نمادها، عناوین و گزاره‎های هنجاری، فرهنگ را تشکیل می‎دهند.

آقای سیدی‎فرد در ادامه اضافه کرد: روش، مجموعه‎ای از بایدها و نبایدهای علی-توصیفی است که الزام به آنها موجب رسیدن به یک غرض خاص شناختی می‎شود. باید و نبایدها از یک سو به دو دسته باید و نبایدهای علی-توصیفی و از سوی دیگر به باید و نبایدهای هنجاری تقسیم می‎شوند. اگر اهداف را هم به دو دسته شناختی و غیر شناختی تقسیم کنیم، باید و نبایدهای توصیفی-علی و اهداف شناختی تعریف فوق را رقم می‎زنند. برای شناخت منطق علوم اجتماعی از روش‎های متفاوتی استفاده می‎شود. چه آنها که یک یا دو فاکتور را دخیل می‎دانند، چه مدل‎های سه فاکتوری، هر کدام با توجه به «علم+اراده»، «جامعه» و «طبیعت»؛ منطق علوم اجتماعی از منظر خود را تعریف کنند.

ایشان در پایان فرمودند: رویکرد روشی مختار، بر دو عامل درونی (وابسته به آگاهی) که شامل مقوم امر اجتماعی و غیر مقوم اجتماعی (افکار آگاهانه) است؛ و دو عامل بیرونی که شامل عوامل مشهود و غیر مشهود (سنت‎های الهی) است، تاکید دارد.

عامل مقوم امر اجتماعی بر اساس قرن اکید، عامل غیر مقوم عزم اجتماعی بر اساس فطرت و عامل بیرونی غیر مشهود نیز بر اساس سنت‎های الهی (به معنای خاص) تبیین شده است. هم‎چنین عامل بیرونی مشهود بر پدیده‌های بیرونی دلالت دارد که بی‎نیاز از تبیین بر مبنای نظریه‎ای خاص می‎باشد.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

© 2025 تمام حقوق این سایت برای پایگاه خبری مفتاح انسانی اسلامی محفوظ می باشد.