حجت الاسلام و المسلمین ملک زاده: اگر حوزه های علمیه و طلاب و فقها و بزرگان آنها به درستی پیام انقلاب شکوهمند اسلامی و پیام امام راحل و رهبر معظم انقلاب اسلامی را دریافت کنند این حقیقت را درک می کنند که ما به لحاظ زیست فکری، فرهنگی و علمی در دوره قبل از انقلاب به سر نمی بریم که فقط در حوزه فقه فردی بیندیشیم.

یکی از بزرگترین اقدامات و دستاوردهای علمی و عملی امام خمینی رحمة الله علیه نظام سازی سیاسی بر مبنای شریعت اسلامی و با بهره گیری از ظرفیت های فقه شیعی است ایشان بر این باور بودند که فقه، تئوری اداره انسان و جامعه انسانی از گهواره تا گور می باشد و بر اساس همین اعتقاد و با تبیین نظریه ولایت مطلقه فقیه توانستند یک حکومت و ساختار سیاسی در چارچوب آموزه های اسلامی را طراحی نمایند.

ملک زاده افزود: از جمله کلید واژگانی که در تفکر امام راحل وجود داشت و از این عنوان و تعبیر برای ترسیم چهره مخالفان و برای توصیف شرایط و ویژگی های مخالفان نظام سازی سیاسی اسلامی استفاده می کردند تعبیر اسلام آمریکایی بود طبیعتاً اصطلاح اسلام آمریکایی که امام خمینی رحمة الله علیه استفاده می کردند شامل دو جریان می شد که این دو جریان به حسب ظاهر با همدیگر بسیار متفاوت بودند اما در واقع اینها دو روی یک سکه بودند این دو جریان عبارتند از غرب زده ها و کسانی که در مسیر غرب قرار گرفتند که اعم از خود غربیان و افرادی بود که دل در گرو اندیشه های آنها داشتند و در یک روی سکه بودند که تحت عنوان جریان روشنفکری و عناوین دیگری از این قبیل از آنها یاد می شد و از سوی دیگر متحجرانی بودند که حرکت امام خمینی رحمة الله علیه و اصلاحات و اقدامات عظیمی که ایشان کردند و انقلابی که ایشان رهبری کردند تا به پیروزی رسید را بر نمی تابیدند.

این استاد حوزه علمیه قم بیان داشت: این دو گروه یعنی از یک سو غرب زده ها و از سوی دیگر متحجران به حسب ظاهر خیلی با هم متفاوت هستند اما این دو در این نکته با هم اشتراک دارند که هر دو سکولار هستند وقتی از سکولاریسم صحبت می شود در حقیقت از امری در تنافر با حضور دین در عرصه اجتماع و در تقابل با نظام و نظام سازی اسلامی سخن گفته شده است در نتیجه اگر کسی به سکولاریسم قائل نباشد باید به حضور و دخالت دین در اجتماعیات و نظام سازی اسلامی قائل باشد همچنین اگر کسی به امکان و یا لزوم نظام سازی اسلامی فقهی باور نداشت و یا دستکم در مقام عمل به نظام سازی فقهی و کشف انظمه فقهی نپرداخت به ناچار باید به سکولاریسم تن دهد.

وی اضافه کرد: در این جا به دنبال برچسب زدن به افکار و گروه ها نیستیم بلکه اینها بیان واقعیاتی در این باب است که بیان می کند نمی شود انسان ملتزم به اموری باشد اما از عنوان آن امور فرار کند و یا این که ما قائل به این هستیم که دین می تواند عرصه های اجتماعی حیات بشر را اعم از سیاست و اقتصاد و فرهنگ و اجتماع و غیره را اداره کند و یا این که قائل نیستیم اگر قائل نباشیم تحت عنوان سکولار شناخته می شویم البته وقتی از سکولاریسم سخن می گوییم شامل تقسیماتی هم می شود، کسانی که اساسا قائل به حضور دین در عرصه مسائل اجتماعی نیستند در رابطه با آنها سکولاریسم را با عنوان مطلق به کار می بریم.

استاد ملک زاده اظهار داشت: گاهی اوقات این سکولاریسم یک سکولاریسم مقید و محدود است بالاخره یکی از جریانات فکری، کلامی، فقهی که به شکل خاص در میان پیروان مذهب اهل بیت علیهم السلام و در میان شیعیان هم مشاهده می‌شوند جریانی است که به رغم اذعان به این حقیقت که قوانین الهی و شریعت اسلامی در مقام ثبوت و نفس الامر تمامی جنبه های فردی و خانوادگی و اجتماعی حیات بشر را شامل می شود و برای اداره فرد و جامعه برنامه و چارچوب دارد اما در ساحت اجتماعی و عالم خارج قائل به محدودیت هایی هستند.

وی افزود: در سکولاریسم مقید و محدود این اعتقاد وجود دارد که این شمول و فراگیری در مقام اثبات و در حین تطبیق در عالم خارج با محدودیت ها و مقیداتی مواجه می شود چرا که از دید این جریان نظام سازی فقهی در پهنه سیاست تشکیل حکومت اسلامی و به دست گرفتن قدرت سیاسی در جامعه اسلامی از اختصاصات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امامان دوازده گانه علیهم السلام است و تنها به وسیله آنها است که چنین کاری مشروعیت دارد بر این اساس هر گونه تلاش برای تاسیس یک نظام سیاسی بر مبنای آموزه های اسلامی در عصر غیبت معصومین علیهم السلام تلاشی بی فایده بلکه تلاش در جهت اقدام به کاری نادرست و نامشروع است.

این استاد حوزه علمیه قم بیان داشت: در سکولاریسم مقید این اعتقاد وجود دارد که ما از سه جهت با محدودیت مواجه هستیم اول این که نظام سازی سیاسی ثبوتا ممکن است اما اثباتا با مشکل مواجه است ثانیا این که در عرصه سیاست این کار با محدودیت مواجه است و ثالثا این که در دوران غیبت این کار امکان پذیر نیست.

وی اضافه کرد: طبیعتا نظریه پردازان این جریان ضمن اکتساب فقه فردی و پافشاری بر سه اصل صبر و انتظار و تقیه مطلقه دستکم در زمینه سیاست و حکومت پیروان خودشان را به انفعال و عدم قیام و اقدام ولو این که شرایطش مهیا باشد تا هنگام ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف دعوت می کنند. امام راحل در مقابل این جریان ایستاد و این جریان را پس زد چون افرادی تحت عنوان انجمن حجتیه و افراد هم سو با این جریان به تشکیل حکومت در دوران غیبت قائل نبودند.

استاد ملک زاده اظهار داشت: نظریه ولایت فقیه یکی از نظریات ریشه دار فقهی است و در طول تاریخ فقه این نظریه در فقه مطرح بوده و همیشه از سوی علما و بزرگان مورد توجه بوده است اما امام خمینی رحمة الله علیه مطرح کننده بحث ولایت فقیه در زمان حاضر هستند که بر روی آن پافشاری کردند و بر این اساس اقدام به قیام و انقلاب نمودند و حکومت اسلامی را تشکیل دادند طبیعتا برای هر نظام سازی ما یک بعد نظری داریم و یک بعد عملی و اجرا کردن در مقام عین هم داریم.

وی خاطرنشان کرد: امام خمینی رحمة الله علیه در بعد نظری اقدامات فراوانی انجام دادند و این دیدگاه را پیش بردند و در بعد نظام سازی سیاسی اسلامی در عصر غیبت هم به صورت عملی به تشکیل این نظام اقدام کردند اما این تمام کار نیست طبیعتا هم در بعد نظری جا برای کار باقی مانده است و هم در بعد عملی که ما هنوز با تنگناها و کاستی هایی در این زمینه مواجه هستیم که طبیعتا رسالت طلبه حوزه و مجتهد پس از انقلاب آن است که به دنبال امام راحل در این مسیر حرکت کند و کاستی هایی که احیانا نظام سازی سیاسی اسلامی در عصر غیبت به لحاظ نظری با آنها مواجه است را پاسخ دهد.

این استاد حوزه علمیه قم بیان داشت: روحانیون باید نیازهای حکومتی و نیازهای نظام اسلامی را به لحاظ نظری پاسخگو باشند و چالش ها را بررسی کنند و در عرصه های مختلفی که نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران به آنها نیاز دارد حاضر باشند و عملا هم دست از حمایت و یاری این انقلاب نکشند تا این نظام سیاسی که یادگار امام راحل است بتواند در عرصه های مختلف موفق باشد. اگر حوزه های علمیه و طلاب و فقها و بزرگان آنها به درستی پیام انقلاب شکوهمند اسلامی و پیام امام راحل و رهبر معظم انقلاب اسلامی را دریافت کنند این حقیقت را درک می کنند که ما به لحاظ زیست فکری، فرهنگی و علمی در دوره قبل از انقلاب به سر نمی بریم که فقط در حوزه فقه فردی بیندیشیم.

وی در انتهای سخنانش بیان داشت: ما نیازمند این هستیم که علاوه بر فقه فردی که باید حفظ شود و ادامه پیدا کند در حوزه فقه اجتماعی به ویژه با رویکرد حکومتی و بعد هم فقه مضاف به اجتماعیات و بحث نظام سازی ورود جدی تری داشته باشیم و آن انتظاری که از حوزه های علمیه می رود که در ایامی مانند دهه فجر و ایام الله پیروزی انقلاب اسلامی که توجه ویژه ای به مساله پیروزی انقلاب می کنند در این ایام بیش از پیش نیازهایی که این نظام اسلامی به حوزه های علمیه و علما دارد را مرور کنند و در جهت این نیازها تلاش مضاعفی انجام دهند و برای پاسخگویی به این نیازها و حفظ و حراست و رشد دادن این دستاورد و یادگار بزرگ امام خمینی رحمة الله علیه که نظام سازی سیاسی است فعالیت های مجدانه ای انجام دهند.