عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان با بررسی نگرش های چندگانه نسبت به امر حجاب در حوزه سیاسی و فقهی و اخلاقی گفت: عاملیت به معنای روحیه مقتدر اثرگذار است که فرد به جای اینکه تأثیر بپذیرد، تأثیر می گذارد و شخص به جای اینکه تحت فشار ساختارها باشد و ساختارها برای او تعیین کننده باشد خود فرد توانمند است و باید به دنبال این موضوع بود که چطور فرد، عامل اثرگذار بشود و براساس آیات قرآنی انسان ها باید عوض شوند تا جامعه تغییر کند.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی مفتاح_اندیشه، فریبا علاسوند، عضو شورای سیاستگذاری حوزه های علمیه خواهران و عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده در نشست علمی«فهم حجاب و بدحجابی به عنوان مسأله اجتماعی» که در مدرسه علمیه اسلام شناسی حضرت زهرا(س) برگزار شد، در ابتدا با تأکید بر این مطلب که حجاب یک امر تاریخی است، به بررسی وضعیت تاریخچه حجاب در ایران و جهان پرداخت که مشروح سخنان وی به شرح ذیل تقدیم خوانندگان محترم می شود.

در واقع جریان تاریخی زندگی انسان از عفت و پوشش شروع شده است و نقطه آغاز آن بی عفتی و بدپوششی نبوده است و این امر نشان می دهد که پوشش بیشتر و عفت از ارکان تمدنی جوامع و حتی پوشش مبتنی برعفت رکن تمدنی بوده است که در آن تردیدی نیست.

سیر تاریخی هنرهایی مانند نقاشی و موسیقی و پیکر تراشی  گواهی بر این ادعا است که   در همه اینها جریان از عفت به سمت بی عفتی رسیده است و درعین حال به طور مشخص از قرن 16 و 17 به بعد جریان بی عفتی در هنر آغاز می شود که از آن جمله می توان به پیکرتراشی هایی اشاره کرد که به سمت برهنگی رفته اند و مجسمه هایی ساخته شده اند که همه آنتومی بدن انسان را نشان می دهد و اعضای بدن انسان را برجسته سازی می کند.

بعد از قرون 16 و 17 تظاهر به برهنگی درغرب مشهود است، البته در ایران در قرن 18 و 19 میلادی نیز همین طور می شود و به همین دلیل نقاشی هایی دراین دوران خلق شدند که قبلا به صورت عفیفانه بوده اند و در شکل جدید و باز آفرینی جدید به صورت غیر عفیف است.

برنامه ریزی های چند صدساله یهود برای بی اخلاق کردن جوامع

حجم فراوان تغییرات در این هنرها را نمی توان تصادفی تلقی کرد و روشن است که این امر یک مهندسی است و با پیگیری این امر به زمانی می رسید که ردپای یهود در مهندسی این تفکر دیده می شود و این موضوع به یهود سیاسی برمی گردد که در این راستا یهود برنامه ریزی های چند صد ساله داشته است.

در واقع در اساسنامه صهیونیست قید شده است که اگر جهان را بی اخلاق کنیم، بقای خودمان را بیمه خواهیم کرد که آنان معتقدند اگر ما بتوانیم جهان را غیراخلاقی سازیم در نتیجه خودمان پایدار می شویم و حتی آنان عقیده دارند که کسی یهودی نمی شود و یهودی باید یهودی به دنیا بیاید و لذا شما می بینید که با وجود اینکه اسلام و مسیحیت تبلیغ دینی دارند اما اثری و آثاری از تبلیغ یهود نمی بینید و دیگران به یهود دعوت نمی شوند و آنها معتقدند که یهودی باید یهودی زاده باشد.

در واقع آنها با همین جمعیتی که دارند می خواهند مالک سرزمین جهان شوند و برای رسیدن به این هدف به دنبال انقراض نسل مسیحی و مسلمان هستند که آنان با بسیاری از آیتم هایی که با فساد و فحشا ارتباط دارد ازبیماری های مقاربتی گرفته تا همجنس گرایی و کنترل جمعیت و روابط آزاد و ازدیاد طلاق و دیگر موارد باعث کم شدن نسل می شوند.

برای غیر اخلاقی کردن جامعه نیاز است تا زنان آن جامعه بی عفت شوند

آنان برای از بین بردن نسل مسلمان و مسیحی در قالب های مختلف این پروژه را دنبال کرده اند و در عین حال آنان دریافته بودند که برای غیر اخلاقی کردن جامعه نیاز است تا زنان آن جامعه بی عفت شوند.

تاریخ عفیفانه و پشتوانه عظیم هویتی ایران اخلاق محور است اما این امر نادیده گرفته می شود و برخی ملی گرایان و زرتشت گرایان در کانال ها مردم ایران را دعوت می کنند که این موضوع نوع جدید اسلام ستیزی است که در چند سال اخیر شاهد آن هستیم و ما شاهد هستیم که همه مفاهیم و مبانی آئین کوروش و زرتشت تبلیغ نمی شود چرا که یکی از مواردی که مستشرقان به آن تأکید دارند این موضوع است که در موضوعی که حجاب نام دارد ایران از اسلام جلوتر است.

حتی عرب ها و رومی ها از ایرانیان شلوار پوشیدن را یاد گرفته اند

البته آن چیزی که اسلام درباره حجاب می گوید درست است و آنها درباره حجاب رادیکال بوده اند و اسلام جریان پوشش در ایران باستان را تعدیل کرد و تقریبا همه شواهد ثابت می کند که لباس نداشتن و عدم پوشش از نظر همه ایرانی ها بی شرمی بوده است و حتی لباس تنگ و کوتاه نشانه طبقه اجتماعی پایین بوده است و کسانی که لباس های بلند و گشاد داشته اند در واقع به نوعی نشان می دادند که متعلق به بخش اخلاقی تر و متمدن جامعه هستند و حتی عرب ها و رومی ها از ایرانیان شلوار پوشیدن را یاد گرفته اند.

دختران کسری وقتی در زمان خلیفه دوم اسیر می شوند و تاریخ صحنه های زشتی از اسیرها را دیده است و در آن زمان اسیران را حتی لخت می کردند و در همین شرایط دختران کسری حاضر نبودند پوشیه خودشان را بردارند چرا که می خواستند آنها را برانداز کنند که حضرت علی (ع) به این امر معترض شده بودند و با توجه به این امر این موضوع مشخص است که ایرانی گرایی با بدحجابی تناسبی ندارد.

چه بر سرما آمده که وضعیت اینگونه شده است در حالی که تاریخچه ایران مقید به حجاب است؟

در واقع کل تاریخچه ایران باستانی نشان می دهد که کل تاریخ  ایران به سلامت اخلاقی و پاکدامنی مفتخر است و در عین حال  باید پرسید که چطور می شود که با تحقق انقلاب اسلامی یک اقبال عمومی نسبت به مسئله پوشش ایجاد می شود و گرایش عمومی جامعه در آن زمان به سمت حجاب بود و امروز پس از چهار دهه ما در جایی ایستاده ایم که افرادی در هر مکانی که امکان دارد روسری های خود را بر می دارند؟

ما گاهی وقت ها فریب بازنمایی ها را می خوریم که این بازنمایی رسانه ها سبب نمایش چهره غیر واقعی از جامعه می شود که این بازنمایی ها چند اثر مخرب دارند که باعث می شود تاب آوری های گروه های اجتماعی در مقابل یکدیگر از بین برود و نظام معنایی  نادرست از افراد بدحجاب در اذهان شکل می گیرد.

از طرفی وقتی رسانه درباره افراد با حجاب یک نظام معنایی می سازد که به عنوان مثال این فراد بداخلاق هستند و ویژگی های دیگری دارد که غیر قابل تحمل است و جامعه از این فرد محجبه متنفر می شود و تاب آوری او کم می شود  و این درحالی است که رسانه ها در بیشتر مواقع جریان های قطبی را نشان می دهند و سویه های بسیار رادیکال را نمایش می هند و طیف کلی محجبه ها را با چادر و حتی پوشیه نمایش می دهند که مقابل این افراد بی حجاب و بد عفت قرار نمی گیرند و  قطبی این محجبه ها، افراد پوشیه دار با اشکال نظام نادرست معنایی هستند، اما قطب و رادیکال این افراد محجبه آنهایی هستند که بسیار هنجار شکنند و در عین حال این دو سر قطب واقعیت های امر حجاب جامعه ما نیستند چرا که هر دو گروه در اقلیت هستند و جامعه ایرانی یاد گرفته است که این ناهمگونی خود را در برخی مواقع پنهان کند و طوری نشان دهد که همه در یک طرف هستند و با توجه به اینکه مظاهر بی حجابی فراوان است نشان می دهد که جامعه بدحجاب است در حالی که واقعیت امر اینگونه نیست.

در امر حجاب چه کسانی در فضای اجتماعی خیلی کار می کنند؟

در فضای اجتماعی کسانی که ضد انقلاب و از طرفی انقلابی ها به صورت فراوان کار می کنند و این در حالی است که بسیاری از افراد انقلابی هستند اما در این فضاها کار نمی کنند و در واقع فقط این دو گروه سویه های قطبی جامعه ما می شوند و معمولا همین دو گروه تصورات افراد را درباره حجاب وپوشش می سازند که این مسئله سیاستگزاران و برنامه ریزان و حتی مبلغان را به اشتباه می اندازد و افراد دچار یأس و ناامیدی می شوند و در عین حال هر دو گروه درپروژه های خودشان شکست می خورند.

اگر مسئله بدحجابی تحلیل نشود نمی توانیم رفتار مقابل این افراد را طراحی کنیم  و باید فهمید که جامعه محجبه است یا خیر که برای تحلیل فهم حجاب و بدحجابی به عنوان مسأله اجتماعی چند سؤال وجود دارد که پاسخ به این پرسش ها می تواند راهگشا باشد که آیا جامعه ایرانی با حجاب است یا بی حجاب؟ جامعه به حجاب نگرش اخلاقی دارد یا فقهی و سیاسی؟ طیفی از  خانواده ها هستند که با حجاب سیاسی مخالف هستند و با حجاب فقهی مشکل ندارند و خود آنها حجاب دارند که برای این افراد باید ثابت شود که آیا حجاب می تواند الزامی شود یا خیر؟ و اگر گروهی از جامعه بیان می کنند که با حجاب مخالف هستند آیا نگاه آنها شهوانی است؟ اگر این پرسش ها تحلیل شود بهتر می توانیم درباره امر حجاب صحبت کنیم چرا که جامعه را درک کرده ایم.

آیا جامعه ما محجبه است یا بی حجاب؟

گزارش های علمی برای حجاب نشان می دهد که تقریبا 34 درصد جامعه ما محجبه هستند که از این تعداد 13 درصد حجاب چادر هستند و بخشی این 34 درصد، چادری های مدرن و جدید در نسل جوان هستند اما این افراد حجاب مشکی ندارند و بعد از اینها، 60 درصد افراد حجاب عرفی دارند و مانتو و روسری دارند اما این افراد جزو هنجارشکن ها دسته بندی نمی شوند و این نوع پوشش در فهم بین الاذهانی در خانواده و اقوام شکل گرفته است و از این 60 به بالا به بدحجاب های بدپوشش می رسیم که چند دسته هستند و یک گروهی بیشتر از 5 درصد  معارض هستند بدان معنا که فهم آنها از بی حجابی سیاسی است و  بدحجابی را راهی برای نشان دادن اعتراض می دانند و اعتراض آنها فقط به حجاب نیست چرا که حجاب فقط یک نماد است و از آنجا که نماد از یک اخلاق عفت محور و نمادی از تفکر ایدئولوژیک سیاسی است که آنها مخالف هستند و با نماد بدحجابی اعتراض می کند  چرا که نگاه آنان به مسئله حجاب شهوانی است و نوع آرایش و پوشش این گروه این موضوع را نشان می دهد  که روسری را همانند سنگری می داند که در مقابل خواسته های روابط آزاد، مشروب خواری و گریز از خانواده گرایی و ازدواج ایستاده است  و آنان فکر می کند روسری دلیل این امر است که تعداد این افراد فراوان نیست اما این گروهها بیشتر شده اند.

اینکه گفته می شود که افرادی که بدحجابی دارند در تحصیل کرده ها و افراد شاغل بیشتر است نباید اینگونه تلقی شود که افراد تحصیل کرده مخالف حجاب و کم سوادها موافق حجاب هستند و این اشتباه است و از طرفی جمعیت خاکستری در بین این دو طیف قطبی وجود دارند که برای آنها ما کاری انجام نمی دهیم و 60 درصد افراد کسانی هستند که به مبانی حجاب و عفت پایبند هستند و علت اینکه این افراد کم دیده می شوند این است که این گروه نسبت به گروه های بدحجاب مظاهر بیرونی کمتری دارند و به همین دلیل نیاز است تا افشای عارفه ها و خوبی ها صورت بگیرد.

جامعه ما در حال حاضر هنوز پتانسیل خوبی برای بازگشت دارد به شرط اینکه این موضوع فهمیده شود که افراد هدفمند هنجار گسیخته نیستند و در عین اینکه ممکن است حجاب در سطح عالی نداشته باشد اما دختری هم نیست که دنبال هر گونه بی عفتی برود و حتی برخی افراد نسبت به این امر که آرایش، گرای جنسی دارد بی خبر و بی اطلاع هستند و این موضوع را درک نمی کنند و حتی برخی افراد برای آنان آرایش کردن جزو آداب آنها است و باید توجه داشت که برای کار تبلیغی، فهم این مسائل حائز اهمیت است.

کسانی که به مسئله پوشش نگاه اخلاقی دارند با اینها می شود به خوبی شروع کرد و می توان از این زاویه با افراد کار کرد و حتی نسبت به حجاب آنان را متقاعد کرد و اینکه افراد نسبت به حجاب نگاه اخلاقی و فقهی وسیاسی دارند در طرز برخورد شما برای متقاعد کردن آنها به امر حجاب تأثیر گذار است و در عین حال افرادی که به دلیل مخالف حجاب و روسری خود را بر می دارند امر به معروف برای آنان معنایی ندارد و حتی اثرگذاری متضاد دارد.

آنالیز نگرش های چندگانه در برابر حجاب/ فشار و اجبار جامعه را محجبه نمی کند

بعضی افراد نسبت به حجاب نگاه سیاسی دارند و ما بخاطر اینکه این افراد به حکومت اسلامی دهن کجی می کنند نباید خشم ما برآشفته شود بلکه به خاطر اسلام باید درک کرد که با یک تذکر این مشکل حل نخواهد شد و باید به سمت کارهای زیربنایی برویم که در این شرایط نیاز است که کار تبلیغی در مقاطع دبستان و راهنمایی صورت بگیرد و در این دو مقطع مادرانه و خواهرانه و دلسوزانه از روی رفاقت کار کنیم و برای افراد در این سنین الگوسازی کرد چرا که فشار و اجبار جامعه را محجبه نمی کند.

برای اینکه افراد با حجاب شوند نیاز به قدرت احساسی قوی است

برای اینکه افراد با حجاب شوند نیاز به قدرت احساسی قوی است و این امر امکان دارد که از خانواده های بی حجاب، دخترانی محجبه بیرون می آیند و تنها راهکار در این شرایط که ما در عرصه کار فرهنگ دینی قرار گرفته ایم بالا بردن قدرت عاملیت فرد است بدان معنا که اگر همایش ها و آموزش ها و تربیت خانواده تأثیری در افزایش قدرت عاملیت فرد نداشته باشد در واقع موثر نیست و در شرایط فعلی مراجع بسیاری از افراد گوشی های تلفن همراه است و پدر و مادرو معلم نقش آنها قوی تر از این گوشی نیست و لذا اگر این فرد خودش قدرت عاملیت نداشته باشد و توانمندی فردی برای مقاومت نداشته باشد ابزارهای دیگرآموزشی معنا ندارد.

عاملیت به معنای روحیه مقتدر اثرگذار است  که فرد به جای اینکه تأثیر بپذیرد، تأثیر می گذارد و شخص به جای اینکه تحت فشار ساختارها باشد و ساختارها برای او تعیین کننده باشد خود فرد توانمند است و آنان قابلیت حرکت در مخالف جهت جامعه و خانواده را دارند و باید به دنبال این موضوع بود که چطور فرد، عامل اثرگذار بشود و براساس آیات قرآنی انسان ها باید عوض شوند تا جامعه تغییر کند.

آیا زن ها تصمیم گرفتند بی حجاب و مخالف شوند که بی حجابی شکل گرفت؟

به نظر می رسد که در شرایط فعلی مردم به دنبال هویت های بین الاذهانی هستند و در شرایطی گروه های مرجع بسیار مهم بودند اما به مرورتأثیرگزاری این گروهها کمرنگ شد و افراد در فهم بین الاذهانی، افراد هویت خودشان را براساس خوشایند دیگران می سازند که هویت بین الاذهانی است و در این چرخه مد هم یک امر بین الاذهانی است و زنانی که جراحی بسیاری دارند در حالی که جراحی خطرناک است و در عین حال افراد در یکسال سه تا عمل جراحی دارند و هزینه های فراوانی را به این امر اختصاص می دهد و دلیل این کار این است که بخش فراوانی از گرایش زنان به این نوع پوشش و رفتار به گرایش های مردانه برمی گردد چرا که مردان به سمت زنان آرایش کرده و تیپ های اندامی خاص تمایل دارند و زنان می دانند که مردان اینگونه مدل ها را می پسندند و یا حداقل از این مدل ها سوء استفاده می کنند و آن چیزی که جامعه مناسب می داند حجاب زنان می شود که ناشی از رفتار جنسی مردان است.

امر اجتماعی حجاب سهم مردان را ثبت می کند/ مقصر این وضعیت مردان هستند

بین ارزش و هنجار تفاوت هایی است چرا که ارزش در نگاه های دینی یک امر تعریف شده است اما اینکه همین ارزش نیز مدل جامعه است ممکن است که  اینگونه نباشد و در برخی شرایط رفتارهای نادرست هنجار و رفتارهای درست ضد هنجار می شوند و گرایش عمومی جامعه به آن است که اگر جامعه ای هنجارهای آن بر مبنای بی عفتی و ضد حجاب شکل بگیرد در واقع افراد، آن هنجار را انتخاب می کنند و حجاب عرفی را انتخاب می کنند و در واقع مقصر این وضعیت مردان متهم هستند و در عین حال امر اجتماعی حجاب سهم مردان را ثبت می کند و نیاز است تا با پسرها کار شود  و آنقدر مسأله حجاب در بحث زن بوده که کانالیزه شده است که هیچ برنامه تربیتی معطوف به امر حجاب برای مردان وجود ندارد.

برخی مردان خواهان بدحجابی همسران خود هستند وبا توجه به امر فقهی حفاظت خانواده نمی توان درباره آن به راحتی حکم دارد و از طرفی برخی دختران از جمله عوامل طرد شدگی آنان همین نوع پوشش آنان است و علاوه بر این حجاب و بدحجابی نمود بیرونی یک گفتمان است و نیاز است تا درباره آنان گفتمانی کار شود.

حجاب تاوان مسائل دیگر را پس می دهد

 جامعه ما در شرایط فعلی دچار مشکل ها و تنش هایی است و درواقع حجاب تاوان مسائل دیگر را پس می دهد و مردم با حجاب مسئله ندارند و وقتی به این نمادها بی احترامی می شود که نماز سکوی پرش می شود و وقتی ظاهر افراد از قبیل ریش و محاسن و چادر او دروغ باشد و واقعیت نداشته باشد و حتی افراد محجبه اخلاق خوش ندارند در حالی که حجاب یک نماد و بیرون دارد چرا که مردم از این نمادها توقع دیگری دارند و در عین حال اعمال خلاف از این افراد سر می زند و نمادها مهم هستند و در جامعه وقتی دزدی و اختلاس می شود تاوان این امر را نمادها مثل مسجد و حجاب و نماز جمعه پس می دهند و مردم با حجاب و زن عفیف مشکلی ندارند و به همین دلیل در دین سفارش به باطن گرایی به جای ظاهرگرایی شده است.

انتهای پیام/

منبع: وسائل