حجت الاسلام علی اکبریان با اشاره به الزامات و بایسته های رونق و نشاط علمی در حوزه تأکید کرد که برای این مسأله باید مسائل نوپای فقهی، کلامی و فلسفی جای خود را در دروس حوزه پیدا کند.

حجت الاسلام والمسلمین حسنعلی علی اکبریان، عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفت‌وگویی، با اشاره به بایسته های ایجاد نشاط علمی در بین طلاب اظهار داشت: چند عامل از عوامل نشاط علمی و توجه بیشتر طلاب به درس وجود دارد؛ یکی از مهمترین مسائلی که هم اساتید و هم مدیریت حوزه و هم خود طلاب باید عنایت داشته باشند، توجه ویژه به نیازهای دینی به روز جامعه است.

وی افزود: امروز در فقه مسائل به روزی داریم که جامعه با آن درگیر است و هنوز پاسخی از فقه دریافت نکرده است که این مسائل باید در درس های خارج فقه ما موضوع قرار بگیرد و هم اساتید به‌نام و کارکشته و شناخته شده فقه به آنها بپردازند، مدیریت حوزه نیز از این درس های جدید حمایت کند و هم طلبه ها از این درس ها استقبال کنند چون بدون استقبال آنها این گونه مباحث پیش نخواهد رفت.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان این که تکرار مطالب بحث شده در گذشته موجب ایجاد رونق و نشاط علمی نمی شود، خاطرنشان کرد: به عنوان مثال در حوزه مسائل کلامی و فلسفی شبهات به روزی وجود دارد که ذهن مردم با آنها درگیر است که حوزه باید در درس های کلام و فلسفه به آنها بپردازد و صرف این که مسائل قدیمی تکرار شود باعث نشاط نمی شود هرچند فی الجمله رونق علمی متعارف داشته باشد ولی حوزه باید احساس کند که به صورت به روز به مشکلات پاسخ می دهد و در این صورت است که هم طلبه ها انگیزه بیشتری پیدا می کنند و هم اساتید روحیه بیشتری برای تدریس کسب می کنند.

حجت الاسلام والمسلمین علی اکبریان با بیان این که مطرح کردن مسائل جدید و نوپا اقتضائات خاص خودش را دارد، گفت: به عنوان مثال اگر بحث های فقه سنتی پنج روز در هفته است چنین دروسی که می خواهد به مسائل نو بپردازد که در کتاب های فقهی بحث نشده و استاد نیز با مطالعه چند کتاب نمی تواند نظراتی را ارائه بدهد باید به صورت پژوهشی برقرار شود به این صورت که دو یا سه روز در هفته کلاس آموزشی و بقیه مربوط به مطالعه و پژوهش توسط استاد و شاگرد باشد.

وی اضافه کرد: باید توجه داشت که کلاس های شلوغ در حوزه نمی تواند به این گونه مسائل بپردازد؛ چون همانطور که گفتیم این طور دروس باید به صورت پژوهشی برگزار شود و استاد و شاگرد در کلاس های پژوهشی باید با هم تعامل داشته باشند؛ مدیریت حوزه نیز باید توجه داشته باشد که اگر این کلاس ها نیازمند یک امکاناتی است یا محتاج به یک موقعیت های مکانی و خدماتی است، آنها را در اختیار استاد و شاگردان قرار بدهد.

این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه بیان داشت: از عوامل دیگر که نسبت به آن یک حالت ضعف در حوزه وجود دارد این است که اساتید نسبت به دروس حوزه طلبه های نوپا را با شک و شبهه مواجه نکنند، چراکه گاهی زمزمه هایی در مورد اهمیت نداشتن برخی دروس از سوی اساتید مطرح می شود که این مسأله موجب می شود انگیزه برخی طلابی که با این علوم آشنایی کامل ندارند کم شده و نسبت به آن دروس کم توجه بشوند، بنابراین اساتید باید توجه داشته باشند که هر شبهه ای را در این درس ها مطرح نکنند.

وی با بیان این که امروز حوزه های ما نسبت به این دو مورد ضعیف است، یادآور شد: اتفاقا همین دو مورد یعنی برگزاری درس هایی با مسائل روز و همین طور انگیزه بخشی موجب ایجاد هویت و نشاط در طلبه می شود و طلبه احساس شخصیت می کند ولی اگر بحث هایی که در کلاس ها مطرح می شود مربوط به 100 سال و 200 سال قبل باشد و در گذشته نیز مطرح شده باشد، طلبه احساس پوچی و بی هویتی می کند بنابراین یک حرکت ایجابی لازم است و نکته دوم این است که جلوی عواملی که انگیزه ها را سست می کند گرفته شود.

انتهای پیام/

منبع: رسا