آیت الله حکیم درباره فقه العفاف بیان داشت: عفاف به معنای عام موضوعات زیادی را در برمی گیرد مانند عفت زبان، عفت بطن و... باید مشخص شود مقصود ما از این درس مفهوم عام عفاف است یا تنها به یکی از شقوق آن مانند عفت جنسی می خواهیم بپردازیم؟
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، آیت الله سید منذر حکیم، استاد درس خارج حوزه علمیه قم در درس خارج فقه نظام های اسلامی که از سوی دبیرخانه مفتاح_اندیشه برگزار شد، با اشاره به آیاتی مربوط به داستان خوردن از درخت ممنوعه توسط حضرت آدم(ع) و حوا، بیان داشت: نکته آیات این است که چه ارتباطی میان مکشوف شدن عورت انسان و خوردن از آن درخت وجود دارد؟ درباره این نکته باید تأمل کرد.
وی در ادامه درباره فقه العفاف بیان داشت: عفاف به معنای عام موضوعات زیادی را در برمی گیرد مانند عفت زبان، عفت بطن و... باید مشخص شود مقصود ما از این درس مفهوم عام عفاف است یا تنها به یکی از شقوق آن مانند عفت جنسی می خواهیم بپردازیم؟ موضوع کلاس یکی از شقوق عفاف و همان عفاف جنسی است که به آن فقه الجنس نیز می گویند.
آیت الله حکیم یادآور شد: «من فقه الجنس فی قنواته المذهبیة» نوشته شیخ احمد وائلی، «الثقافه الجنسیه» نوشته دکتر خالقی و «حیاتنا الجنسیه بین الاستقامه والشذوذ» نوشته سیدکاظم العذاری از کتاب هایی است که در این زمینه نگاشته شد. همچنین یکی از کتب فارسی خوب در این زمینه نیز کتاب تربیت جنسی (مبانی، اصول و روش ها) است.
وی اضافه کرد: البته این موضوع نقشه راه نیاز دارد که از یازده گام تشکیل شده است. گام اول: تعیین عنوان و تشخیص موضوع. گام دوم: تعیین قلمرو موضوع. گام سوم: طرح سوال های اصلی و فرعی. گام چهارم: تعیین روش تعامل با مخاطب و روش کار. گام پنجم: تعیین منابع. گام ششم: تعیین جایگاه بحث در نظام جامع. گام هفتم: تعیین مبانی بحث. گام هشتم: تعیین شبکه مسائل بحث. گام نهم: روش تعامل آیات، روایات و فقها با موضوع. گام دهم: نظریه شناسی و نظام شناسی و گام یازدهم: ارزیابی و نتیجه گیری.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم اضافه کرد: برای انجام کار نیز دو سبک کلی وجود دارد. یک سبک که می توان دنبال نمود سبک شیخ انصاری است که از لابه لای متون فقهی موجود و نگاشته شده توسط فقها به بحث ورود نماییم یا این که به صورت مستقیم به سراغ آیات و روایات برویم. هر یک از این روش ها آسیب هایی دارد. آسیب روش اول آن است که ذهن ما به وسیله فقیه جهت دهی می شود. اشکال مراجعه مستقیم به آیات قرآن و روایات نیز ممکن است باعث برداشت اشتباه شود. برای کمتر شدن آسیب های روبرو بهتر است با ترتیب زمانی و چینشی تاریخی به سراغ آیات و روایات و سپس کتب فقها برویم.
انتهای پیام/