در فعالیت‌های رسانه‌ای، به‌ویژه شبکه نمایش خانگی، توجه به مخاطب اهمیت زیادی دارد، اما اغلب رویکردی دیکته‌شده و متاثر از باورهای غربی بر طراحی برنامه‌ها حاکم است. این نگرش باعث از خودبیگانگی فیلمسازان شده و آنان را از هویت و زیست‌بوم فرهنگی خود دور کرده است. نتیجه این رویکرد، تولید آثاری است که با فرهنگ بومی و دینی فاصله دارند و ارتباط موثر با مخاطب را از دست می‌دهند.

۱۴۰۳/۰۹/۰۵

نهاد مسجد در صدر و برهه هایی از تاریخ اسلام نه تنها محل «نیایش» بود، بلکه کارکردهای اجتماعی متنوعی نیز به همراه داشت. اما به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران حوزه دین، امروزه با گذشت بیش از چهار دهه از انقلاب اسلامی و شکل گیری نهادهای مختلف ناظر بر حوزه مسجد، این نهاد جایگاه قابل انتظار خود را در جامعه ایرانی پیدا نکرده و رفته رفته از محوریت آن کاسته شده است. در همین راستا، مسئله اصلی پژوهش حاضر، واکاوی و صورت بندی چالش های سیاستگذاری مسجد در جمهوری اسلامی ایران در راستای تحقق کارکرد اجتماعی این نهاد و سپس ارائه پیشنهادهای سیاستی است.

۱۴۰۳/۰۹/۰۵

فرهنگ هجو با نادیده گرفتن نیازها، بی‌هدفی و عدم جدیت، به‌طور نظام‌مند از طریق سریال‌ها، فیلم‌ها و رسانه‌ها به جامعه ایرانی تزریق می‌شود. این تلاش هدفمند برای تضعیف فرهنگ کار، تولید، ایثار و حماسه‌آفرینی مردم، به‌ویژه در بحران‌ها، و نیز روحیه پیشتازی و برتری‌طلبی جامعه ایرانی طراحی شده است.

۱۴۰۳/۰۹/۰۳

رسانه‌ها و کمپین‌های ملی می‌توانند مطالعه را به یک عادت جمعی تبدیل کنند. استفاده از ابزارهایی مانند تبلیغات شهری، برنامه‌های تلویزیونی، و کمپین‌های عمومی به گسترش فرهنگ مطالعه کمک می‌کند. از سوی دیگر، توجه به آثار ادبی کلاسیک و بازپرداخت آن‌ها در قالب‌های جذاب مانند فیلم‌نامه یا سینمارمان‌ها، فرصتی برای آشنایی نسل جوان با هویت فرهنگی ایران ایجاد می‌کند. تولید محتوای جذاب و بومی در ژانرهای پرطرف‌دار نیز پلی به قلب مخاطبان خواهد بود، در حالی که انتقال مفاهیم کمتر موردتوجه در قالب داستان و زندگی‌نامه می‌تواند ضعف مطالعه در این حوزه‌ها را جبران کند.

۱۴۰۳/۰۹/۰۳

انقلاب دیجیتال تغییرات گسترده‌ای در تولید، مصرف و تعامل مردم با محصولات فرهنگی ایجاد کرده است. این تغییرات فرصت‌ها و چالش‌های متعددی را برای دولت‌ها به همراه داشته، از جمله حمایت از صنایع خلاق و حفظ تنوع فرهنگی. با دیجیتالی‌شدن فرهنگ، مدل‌های کسب‌وکار، شیوه‌های اجتماعی‌شدن و نحوه انتشار محتوا تغییر یافته و ابزارهای سنتی سیاست فرهنگی ناکارآمد شده‌اند. همچنین، مفاهیمی چون مادیت و مالکیت، جای خود را به رویکردهای جدید داده‌اند که پرسش‌هایی درباره نقش دولت و سیاست‌های فرهنگی ایجاد کرده است.

۱۴۰۳/۰۸/۲۹