تنظیمات
اندازه فونت :
چاپ خبر
گروه : h133
حوزه : اخبار, برگزیده ترین ها, مبانی علوم انسانی اسلامی
شماره : 12985
تاریخ : ۳۰ شهریور, ۱۳۹۸ :: ۱۶:۴۷
نظریه ولایت مطلقه فقیه شیخ مفید مسلماً به ولایت مطلقه فقیه اعتقاد داشت/ کلام قدما باید به نحو فنی، اصولی و استدلالی بررسی شود استاد حوزه با بیان این‌که ادله اثبات ولایت فقیه شامل عقل، شهرت عظیمه، نصوص شرعیه و امور حسبیه می‌شود، تأکید کرد که قدما نیز بر ولایت مطلقه فقیه تصریح داشته‌اند و باید تنقید کلام قدما به نحو فنی، اصولی و استدلالی بررسی شود.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری - تحلیلی مفتاح_اندیشه؛ آیت‌الله علی اکبر سیفی مازندرانی، استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم در درس خارج مسائل مستحدثه، گفته عده‌ای مبنی بر این‌که ولایت مطلقه فقیه از زمان امام(ره) یا نهایتاً از زمان صاحب جواهر مطرح شده را سخن باطلی دانست و اظهار کرد: این‌ها به سبب عدم اطلاع و احاطه به کلام قدما چنین سخنی می‌گویند.

وی افزود: کسی که در کلام قدما تأمل کند، فراوان در ظواهر، صریح یا بسیار صریح کلامشان به موضوع ولایت مطلقه فقیه می‌رسد نه این‌که بگویند ولایت فقیه تنها در مقام افتاء یا قضاست.

آیت‌الله سیفی مازندرانی با بیان این‌که «مطلقه» در ولایت مطلقه فقیه به دو جهت مطرح می‌شود، اظهار داشت: جهت نخست این‌که مقصود از ولایت مطلقه اعم از منصب فتوا و قضاست بلکه شئون حکومت را شامل می‌شود.

وی ادامه داد: بسیاری از شئون حکومت در فتوا و قضا حاکم نمی‌شود، برای نمونه عزل و نصب‌ها، سلب ملکیت و... که گاهی فقیه برای حفظ مصالح اسلام و مسلمین بالمره انجام می‌دهد، نه فتواست و نه قضاست بلکه از شئون حکومت است.

این استاد برجسته حوزه با تأکید بر این‌که عزل و نصب‌ها باید به حکم ولی فقیه باشد وگرنه طاغوت به شمار می‌آید، گفت: این از ضروریات فقه ماست.

وی اضافه کرد: در جهت نخست منظور از «مطلقه» یعنی اختصاص تنها به منصب فتوا یا منصب قضا ندارد، بلکه علاوه بر فتوا و قضا؛ حکومت را نیز شامل می‌شود. بنده از میان سخن قدما ندیدم کسی مخالف چنین مطلبی باشد، نهایت امر برخی سکوت کرده‌اند.

آیت‌الله سیفی مازندرانی بیان کرد: جهت دوم «مطلقه» این است که در خود شئون حکومت ولی فقیه تنها در احکام حکومتی متوقف بر حفظ نظام باید حکم بدهد، یا این‌که درباره احکامی که سبب وهن اسلام و مسلمین و امور حسبیه نیز می‌شود، می‌تواند حکم بدهد؟

وی ادامه داد: «مطلقه» در اینجا بدین معناست که شامل مطلق امور شئونات می‌شود که شامل امور قضائیه، امور حسبیه، عزل، نصب، اثبات موضوعات و حتی سلب ملکیت نیز می‌شود.

استاد حوزه با بیان این‌که ادله اثبات ولایت فقیه شامل عقل، شهرت عظیمه، نصوص شرعیه و امور حسبیه می‌شود، تأکید کرد که قدما نیز بر ولایت مطلقه فقیه تصریح داشته‌اند و باید تنقید کلام فقها به نحو فنی، اصولی و استدلالی بررسی شود.

وی افزود: ولایت مطلقه فقیه از زمان شیخ مفید مطرح بوده و حتی سخنان ایشان صراحت بیشتری در این باره دارد. شیخ در پاسخ به پرسش «آیا عالمی که توسط حکومت جائر منصوب شده ولایت دارد یا خیر؟» می‌گوید «عالمی که از سوی حکومت ظالم و جائر حکومت قبول کند، از نظر من امارت او شرعی است، چون او امیر از جانب امام زمان(عج) است نه امیر از جانب حاکم. البته باید اهل علم و  تدبیر باشد.»

آیت‌الله سیفی مازندرانی تصریح کرد: منظور شیخ مفید این است که فقیه اهل تدبیر که بتواند از اداره امور بر آید، هر چند از سوی حاکم جائر برای منصبی منصوب شود، باز هم حکومت او مشروعیت دارد چون او در حقیقت شایستگی حکومت را از امام زمان(عج) گرفته نه از طرف حاکم جائر.

وی ادامه داد: چه حاکم جائر فقیه عالم و اهل تدبیر را برای منصبی بگمارد و چه نگمارد، چنین فقیهی شایستگی امارت و ولایت را از معصوم(ع) می‌گیرد. یعنی مورد تأیید حضرت(عج) است. البته فقیه باید شرایط رهبری را داشته باشد، یعنی هم عالم باشد و هم اهل تدبیر. بر مجتهدی که اعلم است ولی قدرت تدبیر ندارد، یعنی تجربه‎ای در مسائل حکومتی ندارد درست نیست متولی امور حکومتی باشد.

استاد برجسته حوزه با تأکید بر این‌که کلام شیخ مفید براساس قیاس مساوات و قیاس فحوا دلالت بر ولایت حکومت دارد، یعنی مطلق شئون حکومت را شامل می‌شود، تأکید کرد: شیخ مفید مسلماً به ولایت مطلقه فقیه قائل بوده است.

وی افزود: براساس قیاس مساوات شیخ مفید به طور قطع معتقد به ولایت مطلقه فقیه بوده است. چون ایشان می‌گوید فقیه چه از سوی طاغوت منصوب شود و چه منصوب نشود، فی نفسه از جانب امام عصر(عج) ولایت دارد. وقتی فقیهی که از سوی طاغوت منصوب می‌شود، ولایت دارد، به طریق اولی ولی که از سوی طاغوت منصوب نمی‌شود، ولایت دارد.

آیت‌الله سیفی مازندرانی اضافه کرد: براساس قیاس فحوا نیز موضوع ولایت مطلقه فقیه قابل برداشت است. چون پرسشگران می‌گویند اگر فقیهی از جانب حاکم ظالم منصوب شود، آیا ولایت دارد یا خیر؟ نشان می‌دهد این افراد به ولایت فقیه اعتقاد داشتند یعنی می‌دانستند ولایت آن فی نفسه از سوی امام معصوم(ع) است ولی دغدغه‌شان این بوده که آیا ولایت فقیهی که از سوی ظالم منصوب شده، اعانه ظالم به شمار می‌آید یا خیر.

انتهای پیام/

© 2024 تمام حقوق این سایت برای پایگاه خبری مفتاح انسانی اسلامی محفوظ می باشد.