به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی مفتاح_اندیشه، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین سوزنچی، عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) روز گذشته، ۲۶ آبان‌ماه، در کرسی ترویجی «چالش‌های سیاست‌گذاری خانواده و زنان در گام دوم» که در دانشگاه باقرالعلوم(ع) برگزار شد، گفت: در عرصه چالش‌های سیاست‌‎گذاری پیش رو در دو سطح می‌توان بحث کرد؛ یکی اینکه به صورت مستقیم سراغ یک دسته از مسائلی برویم که به عنوان مثال، مسئله طلاق را حل کنیم و سیاستگذاری‌مان ناظر به این مسئله باشد.

وی افزود: سطح دیگر، سطح نظری‌تر و مبنایی‌تر است که در فهم ماهیت خانواده و مکانیسم قوانین حاکم بر خانواده دچار یک اشکالات بنیادین هستیم.

استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) تصریح کرد: با این جمله به شدت مخالف هستم که «خانواده کوچکترین واحد جامعه است»؛ کسانی که این جمله را به کار می‌برند، در واقع خانواده را یکی از واحد‌های اجتماعی نگاه می‌کنند؛ شهید مطهری در مقدمه کتاب «نظام حقوق زن در اسلام» می‌گوید در فضای غربی مهمترین مسئله زنان، آزادی زن و مسئله تساوی حقوق او با مرد است و ما می‌گوییم که از این مسئله مهم‌تر هم وجود دارد و این که نظام خانواده شبیه سایر نظامات اجتماعی است یا با آن‌ها متفاوت است.

وی با بیان این که قصد واحد، شرط امت است، افزود: امت، گروهی هستند که قصد واحدی این‌ها را جمع کرده است، به این خاطر ممکن است که فردی در این زمان نباشد، اما برای امت باشد و در ۵۰۰ سال قبل بوده است و وحدت زمانی و مکانی شرط امت نیست، بلکه قصد واحد شرط امت است؛ هر مسلمانی که دلش برای اسلام بتپد، حتی اگر در آمریکا هم باشد، جزئی از امت اسلامی است.

حجت‌الاسلام سوزنچی وحدت زمان و مکانی را شرط جامعه بیان و اظهار کرد: خانواده به جهت این که می‌خواهند سود بیشتری ببرند و منفعت خود را تأمین کنند در این نگاه، کوچکترین واحد جامعه است، اما اگر در نگاه امت بررسی کردیم، صورت مسئله عوض می‌شود.

این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: خانواده غیر از جامعه است؛ هر چند جامعه از خانواده تشکیل شده، اما جامعه از افراد تشکیل شده است؛ وقتی که فرد گفته می‌شود، قوانینش روانشناسی می‌شود و نمی‌توان قوانین آن را جامعه شناسی دانست و علم مستقل را طلب می‌کند.

وی افزود: جامعه ابتدا باید به حد عدالت برسد، اما از این مهم‌تر آن است که به حد خانواده برسد و از این مهم‌تر، به حد عبودیت برسد؛ یعنی این که قرآن می‌فرماید: «انّما المؤمنون اخوة» برادری مفهومی است که در خانواده شکل می‌گیرد و به جامعه تسری پیدا می‌کند، یعنی جامعه باید روابطی از جنس خانواده داشته باشد، نه این که مبنای جامعه کلاً بر عدالت باشد.

قوانینی برای حل بحران

حجت‌الاسلام سوزنچی اظهار کرد: قوانین ناظر بر خانواده در یک نگاه کلی دو دسته است: دغدغه یک دسته، تحقق عشق و مودت و رحمت است و یک دسته دیگر، عدالت است؛ دغدغه قوانینی از جمله قانون مهریه، نفقه، اذن پدر و قوامیت مرد، ایجاد مودت و رحمت است. یعنی این که شهید مطهری می‌گوید اگر راست می‌گویی که این خانم را دوست داری، ابتدا یک هدیه جانانه(مهریه) به او بده؛ قانون گذاشته‌اند که دوستی تقویت شود؛ این قانون‌ها، قانون‌هایی از جنس مودت و رحمت است، نه از جنس عدالت؛ طلاق به عنوان حلال مبغوض، قانونی برای زمانی است که عشق حاصل نمی‌شود و قوانینی مثل ازدواج موقت و تعدد زوجات، قوانین حل بحران است.

وی گفت: این دو دسته نباید با هم یکی شود؛ مشکل رخ داده در غرب و کشور ما این است که آن مسئله مودت و رحمت کنار رفته و مسئله خانواده به عنوان یک سازمان در قالب قرارداد اجتماعی نظاره می‌شود که در این صورت محور اصلی، عدالت است و وقتی که عدالت شد، به قول شهید مطهری مسئله این است که آزادی زن تساوی حقوق او با مرد می‌شود چرا که مرد‌ها آزاد هستند و زن‌ها هم باید آزاد باشند؛ این مدل تفکر در حمایت از زنان که متأسفانه در مسئولین ما است، بیش از آن که به حمایت از زنان منجر شود، به لطمه زدن به زنان و کلیت خانواده منجر خواهد شد.

استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) تصریح کرد: احیای مسئله حقوق زن، راهی جز مسیر خانواده ندارد؛ اگر مسیر خانواده را نابود کنیم، مشاهده می‌کنیم که اشتباه کرده‌ایم و حقوق زن هم نابود می‌شود؛ اگر خانواده احیا شد، می‌توانیم دم از امت اسلامی بزنیم که هدف تمدن اسلامی و حکومت ماست.

انتهای پیام/

منبع: ایکنا