به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه؛ خانم راحله کاردوانی، عضو هیأت علمی پژوهشکده زن و خانواده در نشست علمی «زنانگی و جنگ به روایت عاشورایی» که به صورت مجازی برگزار شد، با اشاره به این‌که براساس رویکرد اسلامی، حضور نظامی زنان در میدان نبرد قابل قبول نیست، تصریح کرد: در واقعه عاشورا وقتی بانوان می‌خواستند وارد میدان نبرد شوند، سیدالشهدا(ع) به آن‌ها دستور می‌دادند که به خیمه‌ها باز گردند.

وی با تأکید بر این‌که حضور زنان به عنوان نیروی نظامی در میدان نبرد پیامدها و عوارض مختلفی در پی دارد، تأکید کرد: در ارتش آمریکا آمار آزار و اذیت زنان نظامی بسیار بالاست ولی عمده آن‌ها گزارش داده نمی‌شوند.

این استاد حوزه با یادآوری این موضوع که در گذشته برخی از کشورها از دختران جوان و نوجوان به عنوان نیروی نظامی بهره می‌بردند، خاطرنشان کرد: عمدتاً این دخترها پس از جنگ به سمت جنایتکاری می‌رفتند. به طور کلی حضور زنان به عنوان نیروی نظامی در میدان نبرد می‌تواند حوزه‌های دیگر زندگی آنان را دچار چالش کند.

عضو هیأت علمی پژوهشکده زن و خانواده در ادامه سخنان خود با اشاره به این‌که شاید از دلایل برداشته شدن جهاد از زنان از سوی اسلام حفظ کرامت، عزت و امنیت آنان باشد، عنوان کرد: نوعی از خدمت رسانی زنان در جنگ‌ها حضور آنان در پشت جبهه و پشتیبانی کردن است.

وی افزود: در واقعه عاشورا زنان بیشترین نقش را در حوزه پشت جبهه و پشتیبانی ایفا کرده‌اند. آن‌ها به عنوان نیروی پشتیبان حضور داشتند که یک وجه آن همراهی عاطفی با مردان بوده است. به همین دلیل در کربلا مشاهده می‌کنیم که زنان برای تشویق همسران و مادران برای تشویق فرزندان خود برای حضور در صحنه نبرد وارد عمل می‌شوند تا مردان با خیالی آسوده به نبرد با دشمن و دفاع از ولایت بپردازند.

کاردوانی یادآور شد: البته این همراهی کردن گاهی وجه مثبت و گاهی وجه منفی دارد. همان گونه که در کربلا شاهد همراهی مثبت بودیم ولی در جنگ اُحد شاهد همراهی منفی زنان بودیم. در جنگ اُحد، زنان با مطرح کردن مسائل نادرست مردان را برای جنگ علیه پیامبر(ص) تشویق می‌کردند.

وی با بیان این‌که از دیگر پشتیبانی‌های زنان در میدان نبرد روحیه دادن به مردان، مدیریت بحران‌ها و رسیدگی به بازماندگان است، گفت: حضرت زینب(س) در این زمینه نقش بسیار مهمی داشته‌اند. ایشان ضمن تشویق برادران و فرزندان برای دفاع از سیدالشهدا(ع)، به عنوان پرستار امام سجاد(ع) نقش آفرینی می‌کردند.

این استاد حوزه ادامه داد: زینب کبری(س) از یک سو نقش مدیریت بحران در جنگ را ایفا می‌کنند و از سوی دیگر ضمن پرستاری از حضرت زین العابدین(ع)، آرامش پس از بحران را ارائه می‌دهند.

وی پیام‌رسانی و آگاهی‌دهی از واقعه جنگ را از دیگر پشتیبانی‌های زنان برشمرد و تأکید کرد: شاید بتوان گفت این نقش زنانه است. یعنی زن می‌تواند درباره جنگ و مسائل پیرامونی آن آگاهی‌دهی بسیار خوبی داشته باشد.

عضو هیأت علمی پژوهشکده زن و خانواده اذعان کرد: حضرت زینب(س) به بهترین شکل ممکن پیام رسان واقعه عاشورا بوده‌اند. در خطبه روز عاشورا و خطبه شام ایشان این مطالب بسیار ذکر شده است.

این استاد حوزه، شناخت افراد و مسائل پیرامونی جنگ و مدیریت احساسات و هیجان را از ویژگی‌های فرد پیام رسان دانست و گفت: از دیگر ویژگی‌ها، داشتن فن استدلال و خطابه است که حضرت زینب(س) تمامی این ویژگی‌ها را داشته‌اند. به همین دلیل توانستند حوادث کربلا را به خوبی مطرح کنند. برای نمونه ایشان برای تحقیر دشمن، عبیدالله بن زیاد را با عنوان پسر مرجانه مورد خطاب قرار می‌دهند.

وی ویژگی دیگر پیام رسان را تأثیرگذاری و نشان ندادن ضعف از خود برشمرد و بیان کرد: حضرت زینب(س) پس از واقعه عاشورا در خطابه‌های خود هیچ گونه ضعفی نشان نمی‌دهند. ایشان با خطابات خود به دنبال آگاهی دادن به مردم بودند.

کاردوانی اضافه کرد: زینب کبری(س) حتی سوگواری، خطبه خوانی و ندبه خوانی را به عنوان ابزاری برای آگاهی‌بخشی مردم و رساندن پیام کربلا قرار می‌دهند، همان‌گونه که حضرت زهرا(س) نیز در ماجرای ولایت امیرمؤمنان(ع) از ابزارهای مختلف همانند گریه بر مزار رسول اکرم(ص)، مواجهه روبرو با صحابه و... استفاده می‌کنند. ایشان استخدام ابزار مختلف را متناسب با زمان‌های مختلف انجام می‌دادند.

وی یکی‌دیگر از تأثیرات زنان در جنگ‌ها را افزایش جمعیت نیروهای نظامی و انسانی دانست و تصریح کرد: اسلام حضور مستقیم زنان در جنگ را نمی‌پسندد، ولی تربیت کردن نیرو مورد تأکید است. برای نمونه حضرت ام البنین در واقعه کربلا حضور نداشتند ولی فرزندانی تربیت کرده بودند که تا آخرین لحظه به دفاع از ولی زمان خود پرداختند.

استاد حوزه خاطرنشان کرد: فرزندآوری و تربیت غیورانه آن‌ها می‌تواند تأثیرات فراوانی در جنگ داشته باشد. در دفاع مقدس نیز مشاهده کردیم که زنان به چه میزان در پشت جبهه‌ها به خدمت‌رسانی پرداختند. در موضوع دفاع از حرم نیز تربیت غیورانه شهدا توسط مادران بود که اجازه نداد جنگ به داخل شهرها کشیده شود.

وی ادامه داد: حضرت ام البنین با واقعه کربلا مواجهه مستقیم نداشته‌اند ولی تأثیرشان بسیار زیاد بوده است. برای نمونه چهار فرزند غیور خود را تقدیم راه ولایت می‌کنند، به همین دلیل در روضه‌ها می‌بینیم که نام حضرت ام البنین نیز برده می‌شود، چون نام فرزندشان عباس(ع) برده می‌شود.

عضو پژوهشکده زن و خانواده یادآور شد: حتی وقتی به حضرت ام البنین خبر آورده می‌شود که چهار فرزندش در عاشورا شهید شدند، پیش از آن که از فرزندان خود سراغی بگیرد، از امام حسین(ع) یاد می‌کند. وقتی ماجرا را تعریف می‌کنند، می‌گوید: چگونه با وجود عباس من، حسین(ع) شهید شدند. این نشان می‌دهد ممکن است یک زن در واقعه نباشد ولی تربیت او نقش و تأثیر فراوانی داشته باشد.

کاردوانی در پایان اذعان کرد: امروزه نقش زنان در برابر تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی و جمعیتی، جنگ رسانه‌ای که برای از بین بردن حیا زنان و غیرت مردان تلاش می‌کنند، بسیار مهم بوده و این حوادث نشان می‌دهد که ما در آینده با جنگ‌های بسیار سنگینی روبرو خواهیم بود و باید برای این روزها فرزندان رزمنده تربیت کنیم.

انتهای پیام/