به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، حجت‌الاسلام والمسلمین امیر مهاجرمیلانی، استاد حوزه و دانشگاه در درس گفتار «بررسی ادله حجاب در روایات» مطرح کرد: دسته سوم روایات حجاب که غیر مستقیم به بحث پوشش ارتباط دارد، مورد بررسی است. در روایتی در مورد خروج زنان برای نماز عیدین از امام(ع) سوال شده است. امام(ع) فرموده خیر جایز نیست مگر آن زن عجوزه باشد و کفش هم بپوشد.

وی ادامه داد: برخی از این روایت استفاده کردند که قدمین و پاهای زنان هم عورت هست که باید پوشیده باشد. اما به نظر می‌رسد که این نظر صحیح نیست چون این روایت با توجه به روایات دیگر دراین زمینه که نهی می‌کنند زنان را از بیرون رفتن به خاطر هیئت و آرایش و تزیین است و لذا گفته شده در این روایت که حتی پیرزن هم که بیرون می‌رود با کفش کهنه برود که باعث جلب توجه نشود و بدون زینت بروند، نه از باب این‌که قدمین جزء عورت باشد و باید پوشیده بشود.

حجت‌الاسلام والمسلمین مهاجرمیلانی تأکید کرد: در روایت دیگری آمده که سوال شده از حضرت مرد می‌تواند در خانه برای خانواده امام باشد و نماز عید برگزار کنند؟ حضرت فرمود خیر اینکار صورت نگیرد و زن هم برای نماز از خانه خارج نشود.

وی افزود: در بخشی از روایت بیان شده که وسایل و امکانات آرایش و زینت دراختیار زنان قرار نگیرد تا انگیزه آن‌ها برای خروج از منزل که همان تبرج است از بین برود. در جامعه کنونی هم بسیاری از بیرون رفتن‌ها هدف تبرج و خودنمایی هست و پدیده بازارگردی هم با این رویکرد از بین خواهد رفت.

این استاد حوزه گفت: روایاتی که نهی از خروج زنان دارند با مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان ناسازگارند که متاسفانه فضای نظام آگاهی عصر مدرن می‌طلبد این دسته روایات بایکوت شوند. از این‌رو عرف و فرهنگ‌های مختلف باید مورد توجه و بررسی قرار بگیرد .

وی ادامه داد: تغییر و تحولات اندیشه‌ای در طی دو قرن اخیر به حدی بوده که بسیاری از مسائل را تغییر داده است. در زیست جهان امروز از جمله نوع نگاه به ازدواج و نقطه مرکزی ازدواج همه دال مرکزی ازدواج را تشریک مساعی و هم افزایی زوجین می‌دانند در حالی که در اسلام واژه خانواده خیلی مطرح نشده و نکاح مطرح است و دال مرکزی ازدواج از نظر علامه طباطبایی در المیزان بحث بضع و مسائل جنسی و تولید نسل حلال است.

حجت‌الاسلام والمسلمین مهاجرمیلانی تأکید کرد: آناتومی بدن زن و مرد که بررسی شود معلوم است که طبیعت هم بر این راهنمایی نکرده است و هسته مرکزی ازدواج تشریک مساعی نیست چون مفسده‌های زیادی بر آن مترتب است. از جمله این‌که اگر اینگونه باشد پس تشریک مساعی حتما نیاز به زوجین نیست بلکه بین دو مرد و دو زن هم می‌تواند تشریک مساعی و هم افزایی باشد این نکته مهمی است که علامه طباطبایی به آن پرداخته‌اند و استقلال اندیشه ایشان را نشان می‌دهد که تحت تاثیر اندیشه غالب و جو فکری حاکم زمانش نبوده است.

وی اضافه کرد: بحث دیگری که مطرح هست این است که ملازمه عرفی میان جواز نگاه و عدم وجوب پوشش وجود دارد، هر چند ملازمه عقلی نیست و دسته‌ای از روایات بررسی می‌شود که با اثبات دلالتشان می‌توان با ملازمه عرفی کشف کرد که اگر نگاه جایز باشد پوشش هم لازم نیست در وجه و کفین.

این استاد حوزه یادآور شد: صاحب جواهر نظری دارد در این باره که باید نظر ایشان را نقد کنیم تا بتوانیم نکته خود را مطرح کنیم. ایشان معتقد است که همه روایاتی که جواز نگاه به وجه وکفین مشروط به عدم ریبه است و از طرفی نگاه به وجه و کفین هم خالی از ریبه نیست و لذا این روایات را نمی‌توان بر مورد نادر حمل کرد، یعنی زمانی که ریبه و التذاذی در کار نباشد. بعد ایشان می‌گوید پس روایت را حمل کنیم بر نظر اتفاقی که البته مقدماتش اختیاری است چون اگر غیر اختیاری باشد که تکلیف به آن تعلق نمی‌گیرد. پس وقتی اینگونه شد نمی‌توان به جواز نگاه رسید و در نتیجه کشف وجه و کفین هم جایز نیست.

وی ادامه داد: به نظر حرف صاحب جواهر ادعایی بیش نیست چون در عصر نزول و در دوران‌های مختلف اینگونه نبوده که همه نگاه به زن‌ها همراه ریبه بوده باشد، اگر باشد نتیجه سخت گیری بیش از حد فقهاست و حاکی از اختلال معاشرت در جامعه اسلامی و حاصل زیست بوم فقیهانه است. بسیاری از نگاه‌ها خالی از التذاذ و ریبه هست و حمل روایت بر فرد نادر محسوب نخواهد شد. لذا از روایاتی جواز نگاه را بیان می‌کنند می‌توان نتیجه گرفت که پوشش وجه و کفین هم لازم نیست.

انتهای پیام/