به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، آیت‌الله محمود رجبی، رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در درس خارج تفسیر اجتماعی اظهار کرد: تفسیر در لغت به معنای کشف کردن است که در اصطلاح دارای معانی: ۱) تلاش یک فرد برای کشف مراد خداوند ۲) یعنی نتیجه تلاش یک فرد برای کشف مراد خداوند ۳) روش تفسیر، است.

وی افزود: بر اساس معنای سوم تفسیر چنین تعریف می­شود: کشف روشمند مراد خداوند از آیات قرآن در حد توان مفسر. در این تعریف قیودی وجود دارد که حدود تعریف را مشخص می­کند.

الف: کشف؛ بر اساس این قید فعل شخصی که به توضیح آیات قرآن می­پردازد اما هدف آن کشف مراد خداوند نیست تفسیری گفته نمی­شود.

ب: روشمند؛ این قید فعل شخصی که به‌صورت غیر روشمند اقدام به تفسیر کند را خارج می­کند.

ج: به‌قدر توان مفسر؛ در میان مفسرین از جهت توان فکری، معلومات، شرایط فرهنگی و اجتماعی تفاوت وجود دارد که این امر موجب تفاوت در تفاسیر می­شود.

آیت‌الله رجبی با اشاره به این‌که سه معنا را می­توان برای کلمه اجتماعی متصور شد، یادآور شد:

معنای نخست: تفسیر آیاتی که بیانگر رفتار یا پیامد رفتار یک فرد ناظر به دیگری است.

معنای دوم: رفتاری که ناظر به موجود دیگر اعم از انسان و غیر انسان است.

معنای سوم: در این معنا آیات با نگرش اجتماعی مورد بررسی قرار می‌گیرند و از آن نتیجه اجتماعی حاصل می­شود.

وی اظهار کرد: سه نوع قلمرو را می­توان برای امور اجتماعی متصور شد؛ ۱- اعم از هست‌ها و نیست‌ها، بایدها و نبایدها، 2- خوب و بد و 3- هست­ها و نیست­ها.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در پایان گفت: بر اساس اعتقاد ما قرآن کریم و احکام اسلامی با تمامی شئون خود اجتماعی هستند که به سه نحو می‌توان بیان کرد؛ اول به شکل کنش اجتماعی، دوم بر اساس نظر علامه طباطبائی و سوم بررسی با نگاه حکومتی است.

انتهای پیام/