به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، تجاوز گسترده عراق به ایران به سرسپردگی استکبار جهانی که در 31 شهریور 1359 آغاز شد و به مدت 8 سال ادامه یافت، طولانی‌ترین و بی سابقه‌ترین جنگ متعارف قرن حاضر به شمار می‌رود، دشمن با هدف هدم نظام مقدس جمهوری اسلامی تجاوز همه جانبه خود را عملی نمود. ولی حضور آگاهانه و با بصیرت مراجع عظام، روحانیت و حوزه‌های علمیه در کنار آحاد امت اسلامی برای دفاع از تمامیت نظام، با فرماندهی بی بدیل امام و اطاعت محض از ایشان، توطئه‌ها و نقشه‌های مذبوحانه آنان را خنثی کرد.

نقش آفریني‌های مراجع عظام و حوزه‌های علمیه

الف: ايفای نقش بی بديل در دفاع مقدس: روحانیت نقش بی‌ بدیل و منحصربه فردی در دوران دفاع مقدس ایفا کرد و به دلیل همین ایفای نقش بود که این دفاع مشروع، با روحیات کاملاً دینی، مذهبی، اسلامی، الهی و معنوی شکل گرفت و پیش رفت. روحانیت به دلیل آشنایی با مبانی دین و قرآن کریم و سنت نبوی، توانست بیشترین و بهترین راهنمایی و مساعدت از جهات مختلف را در جریان دفاع مقدس ارائه نماید، چون این دفاع الهی‌ و اسلامی و بر اساس یک تکلیف شرعی صورت می‌پذیرفت و لذا بایستی مطابق با قالب شریعت انجام می‌شد.

ب: نقش امام و فرماندهی متفاوت و رويكرد قاطعانه و الهی در فرماندهی قوای مسلح: محوری‌ترین نقش در دوران دفاع مقدس، نقش فرماندهی کل قوا بود، فرماندهی کل قوا در آن دوران، یک فرماندهی کاملاً متفاوت با همه دنیا بود، چون امام راحل در واقع قدم جای پای مبارک پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و ائمه طاهرین(علیهم‌السلام) گذاشته و به جای این که بر ظاهر سپاه و لشگر حکومت کند، پردل‌های فرد فرد رزمندگان اسلام حکومت می‌کردند.

ج: نقش روحانیون در مشروعیت بخشی به دفاع: روحانیت نقش بی بدیل و منحصربه فردی در دوران دفاع مقدس ایفا کرد و به دلیل همین ایفای نقش بود که این دفاع مشروع، با روحیات کاملاً دینی، مذهبی، اسلامی، الهی و معنوی شکل گرفت و پیش رفت. معمولاً در جنگ‌های دنیا در شرایط خاص حقوق انسان‌ها پایمال می‌گردد، در دوران دفاع مقدس به این دلیل که دفاع ما یک دفاع کاملاً اسلامی و تحت فرماندهی یک فقیه جامع الشرایط بود، لذا بسیار حائز اهمیت بود که دفاع در قالب شرع مقدس قرار بگیرد.

د: تشويق و ترغیب رزمندگان اسلام: بی تردید، روحانیت و اندیشمندان حوزه، همواره در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، نقشی فعّال داشته‌اند. در این میان، مراجع بزرگوار تقلید، از همه پیشگام‌تر و جدّی‌تر بوده‌اند. آن بزرگواران، با تشویق و راهنمایی‌های خردمندانه خویش، به رزمندگان اسلام یاری رساندند و آنان را در پاسداری از ارزش‌های انقلاب و دفاع مقدس دلگرم نمودند.

ه: ايجاد فضای معنوی در بین رزمندگان: آنان با برپایی مجالس دعا و نیایش، فضای جبهه را سرشار از نور و معنویت کرده، در تشجیع رزمندگان برومند اسلام، نقش به سزایی بر عهده داشتند. مقام معظم رهبری دراین باره چنین فرمودند: «جبهه‌های ما، امتیازش بر همه جبهه‌های عالم این است که محراب عبادت است و در آن، معنویت وجود دارد. جبهه‌های ما، فقط جبهه رزم نیست؛ بلکه در آنجا، جبهه دعا و راز و نیاز و عبادت و ذکر و حال است. این بچه‌ها را می‌بینید که وقتی می‌روند و می‌آیند، چه قدر منوّر می‌شوند. این، با حضور شما(روحانیت) تأمین خواهد شد. شما که به آنجا بروید، مردم را ملکوتی و الهی می‌کنید»(امام خامنه‌ای/ 1375)

و: تقويت پايبندی به شريعت اسلام در رزمندگان: یکی‌ از ویژگی‌های دوران دفاع مقدس، پایبندی رزمندگان اسلام به احکام شرعی به شمار می‌رفت. حوزه و روحانیت، در مصونیت بخشیدن به جبهه نظامی و ایجاد روحیه «پایبندی به شریعت» نقش مؤثر و اساسی داشت.

ز: ايجاد روحیه و قدرت روانی: نقش اساسی حوزه و روحانیت در دوران دفاع مقدس، تقویت روحیه رزمندگان اسلام بود تا در خستگی و یأس نیفتند و همچنان مؤمن به هدف و مطمئن به ادامه راه، باقی بمانند. وظیفه خطیر روحانیت در ایّام جنگ، نگهبانی از دل‌ها بود. این‌که قلب‌ها را استوار بدارد و بر اطمینان و قوت گام‌ها بیفزاید، از ضعف و دودلی‌ بازشان دارد و بر یقین و ایمانشان بیفزاید. روحانی با حضور تبلیغی خویش، دل‌های مردد را آرام می‌کرد.

ح: تهذيب نفس رزمندگان: بدون شک دوران دفاع مقدس و جبهه، فرصتی مبارک برای تهذیب نفس و پیراستگی و آراستگی درونی رزمندگان اسلام بود و در این رخداد، روحانیت، با تبلیغ ارزش‌های اخلاقی در ایّام حضورشان در جبهه، بهره‌وری بیشتر از فضای اخلاقی‌ آن مکان روحانی را افزایش دادند. همچنین عالمان و طلاب مخلص، با عمل خویش، درس‌های اخلاق و صفا و مهر دادند و در راه پیشرفت اخلاقی جامعه، فراوان کوشیدند.

ط: حضور در صحنه نبرد و همگامی با دشواری‌های جنگ: در ایام دفاع مقدس، حضور فوج فوج روحانیت در گردان‌های رزمی و تبلیغی و خون پاک انبوه شهیدان روحانیت، همگامی‌ حوزه را با دشواری‌های جنگ نشان می‌دهد.

ی: تقويت و تزريق ايمان به رزمندگان: مقام معظم رهبری در این باره فرموده‌اند: «اگر روحانی نباشد، بعضی‌ها البته آن روحیه و ایمان را در جبهه حفظ، خواهند کرد و بعضی هم نه. می‌دانید که درجات ایمان مختلف است. بعضی‌ها یک درجه ایمان دارند، بعضی‌ها ده درجه ایمان دارند... کسی که ایمانش یک مقدار ضعیف‌تر است، باید دائماً در او ایمان تزریق کرد و این، با حضور روحانی است.»

ک: افزايش بهره‌وری اخلاقی: روحانیت، با تبلیغ ارزش‌های اخلاقی در ایام حضور، بهره‌وری از فضای اخلاقی جبهه را افزایش دادند. هم چنین عالمان و روحانیت، با عمل خویش، به رزمندگان درس‌های اخلاق و صفا و مهر دادند و در راه ارتقای اخلاقی جامعه، کوشیدند.

ل: حفظ روحیه جامعه اسلامی: در جنگ‌ها، توان روحی‌ جامعه، چنان قوت نظامی‌ و روانی نظامیان، ارجمند و اساسی است. بدون آن، آفت و اختلال در میان سپاهیان رخ می‌نماید و نفاق و دودلی در میان ایشان ظهور و بروز می‌یابد. سپاه دشمن هم معمولاً در پی این فرصت است که در پشت جبهه و خط مقدم نفوذ کند، به شایعات دامن بزند، جنگ روانی‌ درست کند و در نهایت، دروازه‌ها را بگشاید و پیروزمندانه وارد شود. در جنگ تحمیلی و در حفظ روحیه جامعه، روحانیت، نقشی کارآمد داشت.

م: نشان دادن کارايی خود به جامعه: روحانیت، همچون قشرهای دیگر، از هشت سال نبرد مظلومانه، آموزه‌ها گرفت و بهره‌ها برد. دوره‌ای سرشار از تجربه را گذراند و براندوخته‌های تاریخی حوزه افزود. در این دوره، روحانیت توانست کارایی خود را به توده‌ها نشان دهد.

ن: آشكارسازی ويژگی رهبری روحانیت: روحانیت، با حضور خویش در جبهه‌ها، ویژگی رهبری خود را آشکار ساخت. به همگان آموخت که در ایام سختی و جنگ، در کنار رزمندگان زندگی می‌کند. در تب جنگ، آرامش می‌یابد و در همسویی با مجاهدان مخلص، لحظه‌ها را بارور می‌سازد.

ص: تقويت بصیرت خود و جامعه: بی تردید، حضور روحانیت در نبرد هشت ساله، بصیرت و فقاهت را در روحانیت رزمنده افزایش داد. ایشان با عمق کینه توزی‌های دشمنان دین آشنا شدند، همگامی‌ کفر را در مبارزه با حق مشاهده کردند، امدادهای الهی را به روشنی درک نمودند، خطای تحلیل در افق محاسبات مادی را با تمام وجود دریافتند، درس بصیرت سیاسی را، نه در آموزشکده‌ها و متون خشک سیاسی‌ که در میدان وسیع نبرد و جهاد فراگرفتند.

ع: درس آموزی و کسب معنويت: بدون تردید، جبهه برای رزمندگان اسلام، به ویژه روحانیت، آموزشگاه معنویت، اخلاص و عرفان بود. در عرصه پیکار، حوزه و روحانیت درس معنویت و اخلاص فراگرفت، از فضای معنوی جبهه بهره‌ها برد. جبهه، اخلاق عملی‌ را در برابر او گشود.

ف: تلفیق علم و جهاد: در جنگ تحمیلی، حوزه توانست کارنامه درخشانی را در پیوند علم و جهاد(عمل) نشان دهد و با حضور همیشگی مدرسان و محصلان خویش در جنگ، توفیق خود را در جهاد علمی و عملی(نظامی‌)بنمایاند.

ظ: نقش روحانیون و مراعات حقوق اسلامی- انسانی در جنگ: در مورد رعایت اصول انسانی - اسلامی در دوران دفاع مقدس بزرگ ایران، نقش روحانیون و حضور فراگیر آن‌ها در عرصه جهاد و تبلیغ و ترویج احکام الهی به گونه‌ای بود که چارچوب اخلاقی و شرعی در آن رعایت شده و مراعات حقوق انسانی و نظایر آن و حتی احسان کردن به دیگران به خوبی انجام می‌شد، به طوری که نه تنها ظلمی اتفاق نمی‌افتاد، بلکه منشأ احسان به دشمن نیز می‌شد و همه این‌ها با توصیه‌ها و راهنمایی‌های روحانیت صورت می‌گرفت.

انتهای پیام/