استاد مدرسی/ فقه قانونگذاری18:
بین شیخ فضلالله نوری و مرحوم نائینی در اصل تشکیل مجلس اختلافی نبوده، بلکه اختلاف در مقدار اختیارات مجلس بوده است
بین شیخ فضلالله نوری و امثال نائینی در اصل تشکیل مجلس اختلافی نبوده، بلکه اختلاف در مقدار اختیارات مجلس و برخی امور دیگر بوده است. مرحوم شیخ فضلالله از این حالت، ضرورت یک مجلس با اختیارات حداقلی را نتیجه گرفته و بیشتر از آن را مقتضای ضرورت ندانسته است، اما امثال نائینی اختیارات بیشتری قائل بوده است.
۱۴۰۰/۰۲/۰۶
استاد مدرسی/ فقه قانونگذاری16:
برخی از علما در زمان مشروطه قائل به وجوب تشکیل مجلس بودند
در نظام مشروطه که بنا به گفته ایشان نظام مشروع در زمان غیبت است تنها هیئت عقلا(مجلس) است که حق تشخیص مصالح و مفاسد و تصویب قانون در این حیطه را دارد و حاکم(هر چند فقیه باشد) فقط مسئولیت اجرا دارد نه حق تقنین و سیاستگذاری.
۱۴۰۰/۰۱/۲۴
استاد مدرسی/ فقه قانونگذاری15:
اداره حکومت اسلامی باید براساس مصلحت باشد یا بنای عقلاء؟
با این توضیح حتی اگر مبنای اطلاق مقامی را بپذیریم، نتیجه آن صرفا این نخواهد بود که جزئیات نظام حکمرانی به مصلحت و تشخیص حاکم سپرده شده باشد. بلکه محتمل است که به سیرهی عقلا ارجاع داده شده باشد.
۱۴۰۰/۰۱/۱۵
استاد مدرسی/ فقه قانونگذاری14:
بررسی و نقد دیدگاهی که همه خصوصیات نظام حکومتی را مبتنی به مصلحت و تشخیص حاکم اسلامی میداند
در کتاب اساس الحکومة الاسلامیه مؤلف تصریح میکند تعیین همهی خصوصیات نظام حکومتی موکول به مصلحت و تشخیص آن با حاکم اسلامی است. بنابراین اگر حاکم اسلامی تشکیل نهاد قانونگذاری به شکل انتصابی یا انتخابی را به مصلحت بداند باید آن را تشکیل دهد.
۱۳۹۹/۱۲/۲۴
آیتالله محمدرضا مدرسی در درس خارج «فقه استارتاپها و ارز مجازی» عنوان کرد؛
ویژگیهای پول و مال/ پولهای رمزینه شده اگر بخواهند مورد بیع قرار گیرند، باید مال باشند
در بررسی حکم فقهی پولهای رمزینه شده مورد توجه قرار گیرد این است که اینگونه پولها اگر خواسته باشند مورد بیع قرار گیرند، باید مال باشند و در نتیجه باید خصوصیاتی که در تعریف مال گفتیم را دارا باشند.
۱۳۹۹/۱۲/۰۵
استاد مدرسی/ فقه قانونگذاری10:
تصویب قانون چه تأثیری بر اجرای احکام شرع دارد؟/ برخی نقش تضمینی و برخی نقش الزامی قائل شدند
آیتالله مدرسی با طرح این پرسش که وقتی قانونگذار مطابق حکم شرعی قانونی تصویب میکند چه چیزی را انشاء میکند؟ عنوان کرد: وجه اول: تصویب قانون فقط نقش تضمین اجرا دارد؛ به گونهای که بدون تصویب قانون، حکم شرعی ضمانت اجرا ندارد. وجه دوم: تصویب احکام و موازین فقهی در شکل مواد قانونی به معنای التزام قانونی به مقررات شریعت و تعمیم اجرای آن است.
۱۳۹۹/۱۱/۰۱