اگر فردی استقامت عملی دارد، اما به دلیل غلبه قوه غضبیه یا... مرتکب فعل حرامی شود، اما از فعل خویش پشیمان شود و به استقامت عملی خویش بازگردد، دلیلی بر خروج از عدالت وی نیست.

۱۴۰۰/۰۲/۱۸

شیخ انصاری و جمعی دیگر قائل بر این هستند که در عدالت ملکه معتبر است؛ یعنی حالت نفسانی‎ای که وادار به فعل واجبات و ترک محرمات نماید. برای این مطلب ادله‎هایی ارائه شده بود، مانند این‌که مقتضای اصل این است که عدالت باید حتما ملکه باشد و در صورت شک به آن نمی‎توان چنین اصلی را پذیرفت.

۱۴۰۰/۰۲/۱۸

عدالت همان استقامت عملی و عدم انحراف از جاده صحیح و مستقیم است، نوعاً منشاء این استقامت عملی یک حالت نفسانی مثل خوف و رجاء است.

۱۴۰۰/۰۲/۱۸

قولی که جمعی از محققین همچون محقق اصفهانی، مرحوم خویی و امثالهم اختیار نموده‎اند این است که عدالت اسم ملکه نیست و استقامت عملی است که در مقام عمل انسان مقید باشد به این‌که کارهای خلاف شرع انجام ندهد و واجبات را انجام دهد و این به عدالت تعبیر می‎شود.

۱۴۰۰/۰۲/۰۹

در بسیاری از این موارد ادله خاص برای عادل بودن اقامه شده است و گاهی روایات معتبری در عادل بودن آ‎ن‎ها وارد شده است و تنها موردی که پیدا کردن دلیل برای آن مقداری با مشکل مواجه است در مورد مرجع تقلید است؛ یعنی پیدا کردن دلیلی که بیان نماید یکی از شرایط مرجع تقلید این است که عادل باشد، با مقداری مشکل مواجه است.

۱۴۰۰/۰۱/۲۵