موسسه اشراق و عرفان و دبیرخانه مفتاح_اندیشه برگزار می نماید
اولین مدرسه پائیزه « فقه تربیتی و نیازهای تربیتی جامعه اسلامی»
از رسالتهای حوزه علمیه و نظام علمی آن، ورود فقاهتی به عرصههای مهم و قوامبخشِ ستون فقرات جامعه است؛ بهویژه عرصه تربیت است؛ عرصهای که سعادت یا شقاوت جامعه در گروه توجه و پرداختن بدان است. در این راستا، بایسته است که طلاب محترم با ورود فقهی به عرصههای راهبردی تربیت، در جهت رفع نیازهای جامعه اسلامی آشنا گردند
۱۴۰۰/۰۶/۱۵
حجتالاسلام والمسلمین سید نقی موسوی در درس گفتار فقه معلمی:
عدم هدایت متعلم مصداق شبهه آفرینی نیست، ولی اگر محصول تربیت، نگاه سکولاری را رقم بزند، حکم تغییر میکند
عدم هدایت متعلم مصداق شبهه آفرینی نیست، اما اگر به شکل حکم ثانوی، مجموعه اقدامات تربیتی و محصول تربیت نگاه سکولاری را رقم بزند، از باب عروض عناوین ثانویه حکم عوض خواهد شد.
۱۴۰۰/۰۲/۰۴
آیتالله اعرافی/ فقه روابط اجتماعی78:
عقل حکم به محبتالله میکند/ محبت خدا در درجهای واجب و در درجهای مستحب است
آیتالله اعرافی با اشاره به اینکه هم در روایات آمده و هم عقل حکم میکند که محبت خدا واجب است، اظهار داشت: محبت خدا در درجهای واجب است و در درجهای رجحان دارد که درجات عالیه است و استحباب مؤکد دارد.
۱۳۹۹/۱۱/۰۸
حجتالاسلام والمسلمین موسوی در نشست «ضرورت و کارکرد فقه التربیه» تصریح کرد؛
تأسیس ابواب جدید فقهی باید مدبرانه باشد/ فقه تربیتی یعنی علمی که تجویزات تربیتی خودش را از شریعت و فقه میگیرد
وقتی فقه التربیه را کنار هم میگذاریم و از ترکیب فقه تربیتی سخن میگوییم به این معنا است که موضوع را از علم تربیت بگیریم و محمول را از فقه بگیریم پس بنابراین فقه تربیتی یعنی علمی که تجویزات تربیتی خودش را از شریعت و فقه میگیرد و استخدام میکند.
۱۳۹۹/۱۱/۰۶
آیتالله اعرافی/ فقه روابط اجتماعی77:
محبت نسبت به غیر مسلمانان در حد محبتهای متعارف انسانی اشکالی ندارد
آیتالله اعرافی بیان داشت: در حد شبه اطمینان این است که محبت انسانها ولو کافر درصورتی که از حیث کفرشان نباشد و منجر به ولایت آنها نشود در حد محبتهای متعارف انسانی اشکالی ندارد و به جوازش باقی است اگر رجحان هم نداشته باشد. این محبتهای عاطفی بشری طبیعی بدون اینکه به درجه بالا یا تولی برسد اشکال ندارد. اگر به تولی برسد یا محبت کافر حربی اشکال دارد.
۱۳۹۹/۱۰/۲۹
آیتالله اعرافی/ فقه روابط اجتماعی76:
حب و بغض در روایت «مَنْ أَحَبَّ کَافِراً فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّه»/ حب و بغض برای رضای خدا امر قلبی است یا عملی؟
آیتالله اعرافی عنوان کرد: در این فراز «مَنْ أَحَبَّ كَافِراً فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّه» بهطور مستقیم حب و بغض مطرح شده که امور قلبی است و ظاهرش حب و بغض قلبی است. اینجا احتمال دیگری که بگوییم مقصود از حب و بغض اظهار و ابراز است خیلی ضعیف است؛ زیرا التودد الی الناس یا تعابیر دیگری بود که محبت قلبی یا بغض قلبی را با قرائن و تمسک به شواهدی از روایات استفاده میکردیم.
۱۳۹۹/۱۰/۱۵