اینکه دین عاملی برای گذران زندگی کسی باشد خود به خود ایراد ندارد، ولی اگر انگیزه و هدف دین‌ورزی همین باشد، ایراد دارد؛ لذا کسی که تبلیغ می‌رود اگر هدفش کسب درآمد نباشد، بلکه انگیزه‌اش تبلیغ و ترویج دین باشد، با اینکه هدایای مردم را برای گذران زندگی می‌پذیرد؛ معیشت‌اندیش نیست و نمی‌توان وی را مذمت کرد.

۱۳۹۹/۰۲/۱۰