نظام مالی اسلامی در دنیای امروز به عنوان ابزاری مهم در پروژه‌های توسعه‌ای در سطح جهانی و در بازارهای مختلف شناخته می‌شود. زیرا این ابزار بین عقلانیت و اصول شرعی ارتباط برقرار می‌کند، که آن را از سایر روش‌های مشابه متمایز می‌سازد. به همین دلیل، برخی از کشورهای اسلامی این سیستم را برای مقابله با چالش‌هایی مانند فقر و دیگر مشکلات اجتماعی برگزیده‌اند؛ زیرا نظام مالی اسلامی در همه سطوح موفقیت‌هایی کسب کرده است. هدف اصلی آن جمع‌آوری منابع و به کارگیری آنها در پروژه‌های توسعه‌ای است که بین اصول شرعی و خواسته‌های مشتریان توازن برقرار می‌کند و در این مسیر تمام روش‌های حرام مانند ربا را کنار می‌گذارد، تا رفاه اجتماعی مسلمانان را تأمین کرده و توسعه اقتصادی جامع و عادلانه و بنیان‌گذاری اصول تکافل اجتماعی را محقق کند.

۱۴۰۳/۱۱/۲۷

پول اعتباری عمدتاً پس از جنگ جهانی دوم و سلطه آمریکا بر نظام مالی جهانی رایج شد. یکی از دلایل اصلی نفی پول اعتباری این است که ملاک مالیت، وجود منفعت عقلایی مقصود است. همچنین ارزش مبادلاتی اشیا بستگی به مالیت آن‌ها دارد و عدم استفاده از پول حقیقی، موجب اکل مال به باطل خواهد شد. از طرفی، مالیت امری تکوینی و نه اعتباری است و مبادله مال با پول اعتباری منفعتی ندارد. از این رو، پول اعتباری مال محسوب نمی‌شود، بلکه صرفاً یک توهم است. بر همین اساس، استفاده از طلا و نقره در مبادلات امری متعین بوده و صرفاً یک راهکار جایگزین نیست، بلکه خود موضوعیت دارد.

۱۴۰۳/۱۱/۲۷

فقه شیعه در برابر فقه عامه از پویایی برخوردار است. امام خمینی (ره) در فقه از دو تعبیر "پویا" و "جواهری" استفاده می‌کردند، اما بر جمع بین این دو مفهوم کار جدی صورت نگرفت. برخی افراد در قالب نوگرایی، این دو تعبیر را در تضاد با یکدیگر قرار دادند، درحالی‌که مقصود امام (ره) از فقه جواهری، تداوم بهره‌گیری از میراث فقهی بزرگان گذشته نظیر شیخ مفید، شیخ صدوق و شیخ طوسی بود.

۱۴۰۳/۱۱/۲۷

در این چند دهه به‌رغم تلاش بسیار دولت‌ها، بحران‌های متعددی گریبانگیر اقتصاد ما بوده و ما هنوز نتوانسته‌ایم بحران تورم و افزایش نرخ ارز و شکاف بین دهک‌ها و..‌. را مرتفع کنیم، چون فقط به اقتصاد بيمار، مسکن داده‌ایم و درمان قطعی مغفول مانده است! نظریه اندیشه مدون را ٤٠ سال است مطرح کرده‌ام، تلاش‌های زیادی هم برای تحقق آن کشیده شده؛ ولی از آنجا که سیاست‌گذاران اعتقاد جدی به این موضوع نداشته‌اند، هنوز به نتیجه نرسیده‌ایم!

۱۴۰۳/۱۱/۲۷

حکمرانی یک فرایند کلان است که از سیاست‌گذاری آغاز شده و تا اجرا و نظارت ادامه پیدا می‌کند. در این مسیر، فقه می‌تواند نقش مهمی در ارائه بایدها و نبایدهای شرعی ایفا کند، اما کافی نیست. بلکه عقل تدبیرگر و برنامه‌ریزی نیز باید در این روند به کار گرفته شود. آنچه امروز به‌عنوان فقه حکمرانی مطرح می‌شود، تلاشی است برای ترکیب آموزه‌های فقهی با اصول حکمرانی، به‌منظور تحقق تدریجی نظام مطلوب اجتماعی.

۱۴۰۳/۱۱/۲۶

حکومت در فقه، اشکال مختلفی دارد. گاه حکومت به‌صورت رسمی در اختیار فقیه قرار می‌گیرد، و گاه مانند دوران امام صادق (ع)، دولت در دولت شکل می‌گیرد. در آن زمان که بنی‌عباس بر سر کار بودند، امام صادق (ع) در مقبوله عمر بن حنظله (یا به تعبیر دقیق‌تر، صحیحه عمر بن حنظله) فرمودند که اگر دو شیعه دچار اختلاف شدند، نباید برای حل مشکل خود به سلطان جور و طاغوت مراجعه کنند، بلکه باید به فقیه جامع‌الشرایط رجوع نمایند، زیرا «فانی قد جعلته علیکم حاکما»؛ یعنی من او را حاکم بر شما قرار دادم.

۱۴۰۳/۱۱/۲۵

حوزه‌های علمیه باید بتوانند مرجعیت علمی را در علوم انسانی که نرم‌افزار فردسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی‌اند، کسب کنند؛ و الا محتوا و نرم‌افزار فردسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی، کماکان، محتوایی اومانیستی و لیبرالیستی خواهد بود

۱۴۰۳/۱۱/۲۴