حجت الاسلام حسینیان گفت: جهت داری اربعین وقتی نمود پیدا می کند که بتوانیم نیروها را در مقابله با صهیونیسم متمرکز کنیم و الا این حرکت، فردی خواهد شد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، اعتبار اربعین امام حسین(ع) از قدیم الایام میان شیعیان و وفاداران به امام حسین(ع) شناخته شده است. اساساً اهمیت اربعین در آن است که در این روز با تدبیر الهی خاندان پیامبر(ص) یاد نهضت حسینی برای همیشه جاودانه و این کار پایه گذاری شد. اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلی در حوادث گوناگون از قبیل شهادت حسین بن علی(ع) در عاشورا به حفظ یاد و آثار شهادت کمر نبندند نسل های بعد از دستاورد شهادت استفاده زیادی نخواهند برد. با توجه به اهمیت این موضوع و در پیش بودن اربعین گفت وگویی با حجت الاسلام والمسلمین محمدجعفر حسینیان، عضو هیات علمی فرهنگستان علوم اسلامی قم صورت گرفت که در ادامه متن آن را می خوانید؛
مفتاح_اندیشه – مقداری در خصوص سابقه تاریخی اربعین بفرمایید؟ چه نیازی است که اربعین را پررنگ نشان دهیم، به عبارتی اهمیت پیاده روی اربعین در چیست؟
یک وجه این مساله به مباحث تاریخی آن بر می گردد که چهل روز پس از عاشورا رخ داد و می تواند منشا تحولات تاریخی باشد. از حادثه عاشورا تا اربعین چهل روز فاصله بود که امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) و اسرا نقش داشتند که پیام عاشورا را برسانند، برای رساندن این پیام تا جایی رسیدند که شهر شام محل حاکمیت ابوسفیان و مروانیان بود اما حوادث توسط اهل بیت(ع) به گونه ای شکل می گیرد که مدیریت آن به وسیله امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) رخ می دهد. به عبارتی حوادث به گونه ای مدیریت می شود که در جریان مدتی که اهل بیت(ع) در شام بودند توانستند ورق را برگردانند در حالی که دشمن می خواست این حادثه را کلاً از بین ببرد. ۱۰ روز بیشتر در شام نگذشت که خود یزید اقرار به اشتباه کرد و حتی از امام سجاد(ع) عذرخواهی کرد.
اهمیت اربعین به لحاظ تاریخی این است که در این چهل روز مقاومت، اهل بیت توانستند حاکمیت را تشریح کنند و ظهور و بروزهایی در پاسداشت اربعین وجود داشت. از جهت دیگر نیز زمینه تحول باید در تاریخ بماند تا منتهی به ظهور شود. اگر این اتصال حفظ نشود مساله ظهور رخ نخواهد داد. چون این ظهور ظهور حاکمیت خدا و پیامبر(ص) است و ظهور حاکمیت سید الشهدا(ع) نشانی از اراده خداوند است که از مسیر اربعین این اتفاق رخ خواهد داد.
از بعد جامعه شناسی مساله می توان گفت این همایش، بزرگترین گردهمایی دوام دار تاریخی است که ما می توانیم با این حرکت و مداومت و هدایت آن حرکت نماییم. البته مساله اربعین بسیار مهم است در صورتی که جهت دهی های آن اصلاح و تقویت شود. مدیریت این حرکت باید به سمت و سوی حفظ نظام خود و فروپاشی نظام لیبرالیستی حرکت کند.
در جریان راهپیمایی اربعین به راحتی می توانیم این شعارها را زنده کنیم، جهت داری اربعین وقتی نمود پیدا می کند که بتوانیم نیروها را در مقابله با صهیونیسم متمرکز کنیم و الا حرکت فردی خواهد شد. حرکت فردی حرکتی است که از قدیم نیز بوده و علما و بزرگان به این روایت عمل می کردند و پیاده این مسیر را می رفتند. اما وقتی حرکت اجتماعی می شود باید حتما پیام و هدف داشته باشد. اگر هدف آن را مسئولین امر توجه کرده و متمرکز شوند مساله تغییر سبک زندگی نیز رخ می دهد. چون وقتی وارد این راهپیمایی می شویم، از ابتدا تا انتهای آن چند نکته دارد؛ از جمله این که ما با یک زندگی بی آلایشی مواجه می شویم.
این زندگی بی آلالیش هم از طرف خاندان عراقی و هم از طرف زوار وجود داشته و طبقه زندگی سرمایه داری اصلا در آن جا ملاحظه نمی شود. شاخصه های افتخاراتی که مثلاً سرمایه دارها در شهر دارند در این جا اصلا ملاحظه نمی شود. همه یکسان و یک رنگ اند و در یک جهت حرکت می کنند. حس کمک به دیگران و فداکاری در این صحنه اوج زده و دیگر منافع شخصی دیده نمی شود.
ما باید اهداف را بیشتر تبیین کرده و مخصوصا در فضای رسانه ای این حرکت را ترویج بدهیم. کسانی که در این مسیر با حجم بالایی از ایثار و فداکاریی و از خود گذشتگی مواجه می شوند می توانند در آینده مناصب سیاسی و حکومتی را مدیریت کنند و به سمت یک مدیریت و حاکمیت جهادی قدم برداشته و پیش روند.
مفتاح_اندیشه – نقش اربعین به عنوان یک پدیده اجتماعی و مصداق اتحاد مسلمین چیست؟
همیشه وقتی صحبت از اتحاد می کنیم بدین معناست که محوری وجود دارد. بدون محور نمی توان به هماهنگی رسید. تا جهت واحد نداشته باشیم هماهنگی معنا ندارد. اولین مساله در ایجاد و تقویت اتحاد مسلمین مسئله وحدت جهت است. این وحدت جهت را خداوند به صورت تصویری در تاریخ قرار داده و آن سیدالشهدا(ع) است. امام حسین(ع) شخصیتی است که مخصوص شیعه و مسلمانان نیستند بلکه همه گرایش هایی که در طول تاریخ بوده اند حتی مکاتب مادی نسبت به ایشان تواضع و توجه دارند و مردانگی، رشادت و مقابله با ظلم را از ایشان فرا می گیرند، همین عامل می تواند محور وحدت واقع شود. به واسطه امام حسین(ع) مسیر وحدت پیدا می کند و اربعین این حرکت را برای تحقق آن وحدت تشدید می کند.
ایجاد وحدت از طریق همدلی و هم جهتی در این راستا فراهم بوده و سپس زمینه های هم فکری را در جامعه اسلامی ایجاد می کند. خود این هم فکری جهانی از لوازم آن همدلی است. همدلی نیز متاثر از هم جهتی است وقتی انسان ها هم جهت شدند و در یک مسیر حرکت کردند دلهایشان به هم نزدیک شده و در این صورت زمینه هم فکری برایشان فراهم می شود.
بعد از آن به تدریج اعتقاداتشان واحد شده و وقتی اعتقادات هم سو شد به تدریج همکاری های وسیع و گسترده ای در راستای اهداف فکری شان تحقق پیدا می کند. لذا می توان گفت حادثه اربعین بزرگترین همایش قدرت اسلام در جهان است.
مفتاح_اندیشه – اثرات اربعین به لحاظ اجتماعی، فرهنگی و سیاسی چیست؟
اثرات اربعین در دو سطح کلان و خرد قابل طرح است. در سطح کلان منشا همگرایی های جهان اسلام خواهد شد و اگر سیاستمداران و مدیران ما بیدار باشند می توانند پتانسیلی که در حال تولید است را بشناسند و طریق استفاده آن را بفهمند. در سطح خرد مردم با یک سبک زندگی جدید آشنا می شوند که این سبک زندگی به خاطر همگرایی مردم در راهپیمایی اربعین در حال شکل گیری است و چیز دیگری برای آن ها لذت بخش خواهد شد.
در حالی که در فضای شهر خودگرایی وجود داشته و در این جا امام گرایی وجود دارد. در فضای شهر همه چیز برای نفس و خود و حزب معنا می شود در حالی که در این جهت همه چیز برای امام تعریف می شود و همه چیز باید فدای آن جهت واحد شود. این ها تاثیرات بسیار عمیقی است که در تربیت مخصوصا تربیت کودکان و فرزندان ایجاد می شود. لذا توصیه می کنیم که دانش آموزان و دانشجویان زیادی بسیجی وار در این اجتماع شرکت کنند و با تاثیرپذیری از آن منشا تحولات عظیمی در آینده شوند.
مفتاح_اندیشه – فلسفه بزرگداشت اربعین چه نقشی می تواند در تداوم و حفظ نظام داشته باشد؟
ما اگر نتوانیم اهداف نظام اسلامی را فراگیر و جهانی کنیم این انقلاب از بین خواهد رفت. یعنی انقلاب ما به توسعه و جهانی شدن آن معنا پیدا می کند. هدف انقلاب ما از بین بردن حاکمیت سرمایه داری، حاکمیت لیبرالیسم و حاکمیت کل حکومت هایی است که برخلاف دین عمل می کنند.
ما قرار است عدالت اجتماعی را یاری کنیم. برای دستیابی به این هدف خدا وسیله قرار داده و آن امام و رهبر است. این رهبران هم اکنون هم زنده هستند و ما اگر بتوانیم این هدایت ها را درک کنیم در توسعه بخشی به حاکمیت انقلاب و فراگیرشدن خصوصیات انقلابی و جهادی در جهان اسلام حرکت کرده ایم، بدین صورت که یک جریانی از طریق محوریت سیدالشهدا شکل دهیم و دنباله رو تحقق آن مظلومیت باشیم.
انقلاب ما مصداقی از حرکت تاریخی سیدالشهدا است و امام حسین(ع) با حادثه عاشورا تاریخ را عوض خواهد کرد. ما باید دولت زمینه ساز را فراهم کنیم و خودمان ابزار تحقق این دولت زمینه ساز هستیم و این که صحبت از حاکمیت و قدرت می کنیم بدین خاطر است که دنبال ایجاد یک تشکل قوی در سطح دولت و حاکمیت هستیم که بتواند این جریان فکری را فعال کرده و این پتانسیل را به تمدن اسلامی تبدیل کند.
اگر ما از این پتانسیل استفاده نکنیم تراکم آن از بین رفته و متزلزل خواهد شد. در حقیقت مسیر آن را دیگران تعیین خواهند کرد. لذا حقیقت شهادت سیدالشهدا(ع) برای دستیابی به آن حاکمیت دین بود.
انتهای پیام/
https://ihkn.ir/?p=8352
نظرات