تربیت فرزند به دوران قبل ازدواج والدین و انتخاب همسر بر می‌گردد

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، خانم میری در کارگاه مهارت های تربیت فرزند در مدرسه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) ساری، بیان کرد: بحث تربیت فرزند به دوران قبل از ازدواج والدین و انتخاب همسر بر می گردد و  این امر در سه مقطع صورت گرفته و مسئولیت آن با خود خانواده ها است که باید در این زمینه از واسطه های تربیتی استفاده کنند.

وی افزود: خانوادها باید با توجه به فطرت پاک خدادادی کودکان و همچنین ویژگی، کنجکاوی، چرا جویی و رغبت های فرزندان خود، برنامه ریزی کرده و تربیت را شروع کنند.

وی تصریح کرد: انسان موجودی اجتماعی و دائما در حال تقلید است، زیرا می خواهد مورد توجه قرار بگیرد؛ لذا خانواده باید خیلی از آداب و رفتار اجتماعی مانند آداب حضور در مسجد، مهمانی و غیره را به فرزندان خود یاد بیاموزد.

کارشناس خانواده در ادامه با اشاره به مراحل پرورش مذهبی کودک اعلام کرد: آموزش های دینی کودک باید طبق مقتضای سن او باشد، در ۷ سال اول دوره کودکی و تکوین، تربیت بچه ها به طورغیر کلامی و  به صورت عملی بوده و امرو نهی کردن در این دوره ممنوع است؛ ۷ سال دوم، زمان پرورش دینی است که  تعلیم و تربیت در این دوره اتفاق می افتد و در این خصوص امام صادق(علیه السلام) می فرمایند که سعی کنید احادیث کوتاه ( به طور مثال، بهشت زیر پای مادران است ) را به فرزندانتان یاد دهید قبل از اینکه مخالفان بر شما سبقت بگیرند. ۷ سال سوم هم دوره وزیر و مشاور است.

وی با اشاره به جایگاه روانشناختی پدرو مادر تاکید کرد: مادر منبع مهر و محبت، نیرو و انگیزش بوده که موظف است محبت خود را در خانه به فرزندش ابراز کند، زیرا او توانایی رشد انسان کامل را دارد و می تواند استعدادهای فرزندش را شناسایی کرده و در جهت پرورش آن بکوشد ودر حقیقت اثر گذاری یک مادر در محیط خانه، طولانی مدت است.

وی اظهار کرد: یک مادر برای بالا بردن عزت نفس فرزندش باید جایگاه  و احترام  همسر(پدر) را در محیط خانه به عنوان یک بزرگتر حفظ کند، با وجود این که در یک خانواده اختلاف سلیقه بین زن و مرد وجود دارد ولی فرزند نباید از این اختلافات چیزی بفهمد زیرا موجب منزوی شدن کودک می شود.

خانم میری، از خیال پردازی کودکان، استحاله فرهنگی، فقدان مهارت و دانش فرزند پروری به عنوان آسیب های موجود در امر تربیت یاد کرد و گفت: خیال پردازی کودکان در سن پایین یک امر طبیعی و مقطعی است که والدین نباید به آن دامن بزنند.

وی بیان کرد: انسان در عصر حاضر که با الگوگیری از فرهنگ غرب، اولویت های زندگیش تغییر کرده و تربیت دینی به انزوا کشیده شده، پدرو مادر در خانواده باید در تربیت فرزند خود سبک هماهنگی داشته باشند؛ زیرا نوع بر خورد و احترام گذاشتن والدین به یکدیگر در تربیت فرزند تاثیر بسزایی دارد.

وی در ادامه اضافه کرد: علت درونی و ژنیتکی، علل تحولی و محیطی اعم از خانواده، مدرسه و دانشگاه موجب ایجاد اختلال رفتاری در کودکان می شود؛ همچنین علت درونی و ژنیتکی که در اثر استرس و اضطراب مادر در دوران بارداری اتفاق می افتد، ممکن است موجب شود تا کودک جزء بچه های کند و دیر جوش و یا بیش فعال گردد.

کارشناس خانواده تصریح کرد: در علت تحولی که به آن، رفتارهای تکانشی هم می گویند؛ کودک از سن ۲ تا ۴ سال یه سری رفتارهایی از خود نشان می دهد که طبیعی است و با رشد او تغییر می کند؛ به طور مثال در کنجکاوی جنسی، بچه نسبت به اندام های بدنش کنجکاو می شود که مادر وظیفه دارد حواس کودک را در این مواقع پرت کند.

وی در پایان با اشاره به انواع خانواده از نظر تربیت فرزند، خاطر نشان کرد: در خانواده مقتدر پدر و مادر پاسخگوی نیازها فرزندان در سطح بالایی بوده و از طرفی توقع بالایی هم از فرزندشان دارند؛ در خانواده سهل گیر پاسخ دهی پدر و مادر بالا و توقع خانواده از فرزندش پایین است و در خانواده سخت گیر، پاسخ دهی خانواده در سطح پایین و توقع آنها از فرزندشان بالاست و در آخر در خانواده بی خیال، هم پاسخ دهی و هم توقع آنها نسبت به فرزندشان در سطح پایین است.

انتهای پیام/

منبع: حوزه

https://ihkn.ir/?p=9620