عضو هیئت علمی جامعه المصطفی(ص) با بیان اینکه نگاه اسلام به زن، معقولانه است گفت: تفاوت میان زن و مرد ارزشی نیست که بخواهد ملاک برتری یک جنس بر دیگری باشد؛ بلکه قوانین و حقوق متفاوت برای نظم و نظام بیشتر است؛ لذا مدیریت بیرون خانه برای مرد، و برعکس، نشانه برتری و یا عدم برتری نیست.
به گزارش روابط عمومی دبیرخانه مفتاح_اندیشه به نقل از خبرگزاری ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی رضایی اصفهانی در ادامه جلسات تفسیر علوم اجتماعی در قرآن در دارالقرآن علامه طباطبایی (ره) با اشاره به شبهات پیرامون آیه قوامیت و بحث مدیریت خانواده به عنوان یکی از موضوعات پرچالش و پرشبهه گفت: یک تفسیر این است که مردان تکیه‌گاه زنان هستند و قرآن خبر از واقع بیان فرموده است و تفسیر دوم خبر در مقام انشاء است که مردان باید تکیه‌گاه زنان باشند.
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی(ص) تصریح کرد: سه نوع مدیریت عمومی نیز در جلسات گذشته مطرح و دیدگاه اسلام نیز این گونه بیان شد که شوهرسالاری، زن‌سالاری و مدیریت هم‌زمان هیچ‌کدام مطلوب نیست بلکه بهترین روش مدیریت زن در درون و مرد در بیرون خانه است.
نویسنده تفسیر مهر با بیان اینکه این آیه ناظر به استثناء نیست اظهار کرد: همچنین بیان شد که قوامیت در منزل است و نه در مباحث اجتماعی و سیاسی و از طرف دیگر نیز دیدگاه آیت‌الله مکارم بیان شد که مراد این است که مردان، خدمت‌گذار زنان هستند.
وی افزود: یکی از شبهات این است که قرآن شوهران را بر زنان برتر و صاحب اختیار آنان دانسته است؛ سُها، قوام را به معنای صاحب اختیاربودن و رجال را هم شوهر گرفته است که پیش فرض او این است که تساوی زن و مرد را مسلم گرفته و بعد این اشکال را به قرآن وارد کرده است، همچنین پیش‌فرض دیگر او این است که آیه چنین دلالاتی دارد بدون اینکه بررسی کند آیا آیه اصولا این دلالت‌ها را دارد یا ندارد.
وی با بیان اینکه لازمه این شبهه آن است که زنان شهروند درجه دو هستند و آن را به قرآن نسبت داده است تصریح کرد: یکی از دلائل مهم طلاق این است که خانم‌ها می‌گویند ما می‌خواهیم آزاد باشیم و آقا بالاسر نداشته باشیم؛ گویا ازدواج نوعی بردگی است؛ در این شبهه به نحوی تضعیف نهاد خانواده دنبال می‌شود و بردگی زنان نیز تعبیری است که برای توجیه آن به کار می‌برند.
رضایی اصفهانی در پاسخ به این شبهه اظهار کرد: قرآن کریم در آیه ۹۷ سوره نحل فرموده است که هر کسی که ایمان بیاورد و عمل صالح داشته باشد اعم از زن و مرد، می‌تواند به حیات طیبه دست پیدا کند؛ بنابراین قرآن بر مساوی بودن زن و مرد در تکامل معنوی و در سعادت، تاکید دارد.
رضایی اصفهانی ادامه داد: این آیه جزء محکمات است که برداشت افرادی مانند سُها مبنی بر برتری مرد بر زن را رد می‌کند؛ چون نشان می‌دهد زن و مرد هر دو حقوق مشترکی مانند حق حیات، مالکیت، شغل، تعلیم و تربیت و حضور در مسائل اجتماعی و معنوی دارند و مهم‌ترین آن حیات طیبه است؛ این خدمت قرآن به زنان است که حق مالکیت آنان را به رسمیت شناخت در حالی که در قبل از اسلام و حتی قرن‌ها بعد از اسلام در دنیای مسیحیت کسی حقی برای زنان قائل نبود.
نویسنده تفسیر مهر با بیان اینکه تساوی زن و مرد پیش فرض سُها در این شبهه است تصریح کرد: قرآن یک‌سری مشترکات و یک‌سری تفاوت میان زن و مرد بیان کرده است که حقوق و مسئولیت آنان نیز براساس این مشترکات و تفاوت‌ها است؛ از جمله تفاوت میان زن و مرد تفاوت در جسم و عاطفه و مهرورزی آنان است و همین مسئله سبب تاثیر در شغل زنان، عدم وجوب جهاد و … می‌شود، همچنین فلسفه حجاب زنان نیز در همین مسئله است تا زنان مورد تعرض قرار نگیرند.
وی با بیان اینکه پیش فرض سُها غلط است، افزود: روح انسان زن و مرد ندارد؛ آیت‌الله جوادی آملی فرموده است که حقیقت انسان، یکی است و عوارض جسمانی برای این دنیا است؛ ضمن اینکه تساوی همیشه مستلزم عدالت نیست؛ اینکه بگوئیم همه چیز برای مرد و زن مساوی باشد به هیچ عنوان عادلانه نیست بلکه ظالمانه است؛ زیرا زن و مرد مکمل همدیگر هستند.
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی العالمیه گفت: قرآن یک قاعده کلی بیان فرموده و آن اینکه اگر وظیفه‌ای بردوش زن گذاشته شده باید حقی نیز برای او قرار داده شود که البته برای مردان نیز وجود دارد که قاعده‌ای عقلائی است.
وی افزود: نکته مهم دیگر در این مسئله که تفاوت میان زن و مرد، ارزشی نیست که بخواهد ملاک برتری یک جنس بر دیگری باشد؛ بلکه قوانین و حقوق متفاوت برای نظم و نظام بیشتر است؛ لذا مدیریت بیرون خانه برای مرد، و برعکس، نشانه برتری و یا عدم برتری نیست.
رضایی اصفهانی عنوان کرد: اسلام معافیت‌های خاصی برای زنان از جمله معافیت از جهاد، گرفتن حقوق در برابر خانه‌داری و تربیت فرزند و شیردادن و … در نظر گرفته که نشانه نگاه تکاملی اسلام به خانواده و نگاه معقول اسلام به زنان است.
https://ihkn.ir/?p=2925
نظرات