همانگونه که در اصل یادداشت بطور شفاف و روشن آمده، سخن و پیشنهاد نویسنده ناظر بر استقلال شهر مقدس قم و یا حوزه علمیه به معنای عام و گسترده نبوده تا کسانی سراسیمه سخن از تجزیه و غیره بزنند.
به گزارش روابط عمومی دبیرخانه مفتاح_اندیشه به نقل از خبرگزاری مهر، متن زیر توضیحات حجت الاسلام زادهوش در رابطه با شائبه های پیش آمده در مورد ایده کشور قم است که در ادامه می خوانید؛
در طلیعه ماه شعبان المعظم ایده و پیشنهادی را با هدف بهره مندی حوزه مقدسه علمیه از ظرفیت های بین المللی برای ارتقاء تاثیرگذاری و نشر بیشتر معارف اهل بیت علیهم السلام در قالب یادداشتی کوتاه در برخی از گروه های طلبگی منتشر کردم. در زمانی بس کوتاه صدها تایید و رد و نقد و طنز و سوال بطور خصوصی و عمومی و در رسانه های داخلی و خارجی پیرامون این پیشنهاد مطرح شد. نظر به اینکه امکان پاسخ های جداگانه برای همه این نظرات و بویژه سوالات میسور نبود بنابه پیشنهاد دوستان عزیزم توضیحی البته کوتاه در چند گزاره می نگارم:
۱- عنایت داشتم که این یادداشت صرفا با نام شخصی و حقیقی خودم باشد ولی بعدا متوجه شدم مدیر محترم کانال «نامه های حوزوی» که این یادداشت را بازنشر دادند عنوان حقوقی و مسئولیت بنده را نیز اضافه کرده اند. ( البته اطمینان دارم که ایشان خواسته اند مطلب بیشتر دیده شود.) همین کانال بلافاصله بعد از انتشار نوشته بنده ، دو نقد غیر مقبول را منتشر کرد وعلیرغم تاکید و اصراری که بنده و دیگران کردیم از درج و نشر مطالبی که در توضیح و دفاع بود خودداری کرد.
۲- همانگونه که در اصل یادداشت بطور شفاف و روشن آمده ، سخن و پیشنهاد نویسنده ناظر بر استقلال شهر مقدس قم و یا حوزه علمیه به معنای عام و گسترده نبوده تا کسانی سراسیمه سخن از تجزیه و غیره بزنند. (و البته بنده نیز تا اندازه ای به فهم مخاطبین اکتفا کردم که گویا در باره بعضی از آنها اشتباه کرده ام. ) سخن حقیر از ارتقاء نهاد مدیریتی و نهادهای مرکزی و اقماری حوزه علمیه در تراز بین المللی بود تا آنجا که بتواند با صدای بلندتر و حضور پررنگ تری صلای دین و ولایت را به گوش مخاطبان جهانی خود برساند. چرا که از یکسو حوزه علمیه با همه ظرفیت ها و توانمندیهای علمی و معنوی و مدعای سراسر حقیقت خود هنوز درون گراست و با اینکه در تعریف ماموریت خویش عرصه های جهانی را مدنظر دارد ولی عملا عزم خود را برای ورود کامل و نقش آفرینی در این عرصه جزم نکرده است و از سویی نیز انفعال و ضعف نمایندگی های سیاسی و فرهنگی جمهوری اسلامی در سایر کشورها بگونه ای است که نه تنها به صدور انقلاب و تبلیغ معارف اسلام ناب محمدی (ص) اهتمامی ندارند بلکه گاهی سد راه نیز می شوند.
۳- برای تقریب به ذهن مثالی به واتیکان زدم و چون مخاطب اصلی بنده فضلای محترم بودند آنها میدانستند که «التشبیه یقرب من جهه و یبعد من جهات» تشبیه انسان را از یک جهت به واقعیت نزدیک و از جهاتی دور میکند. برخی تا آنجا پیش رفتند که طول و عرض و مساحت این شهرک تشریفاتی را هم اندازه گرفتند. بنده سفرهای متعدد به واتیکان و ملاقات ها و گفتگوهای مهمی با مقامات ارشد کلیسایی و مطالعات و شرکت در مراسم مختلف آنها ( در کشورهایی مانند ایتالیا –فرانسه –آلمان – فیلیپین – امریکا و برزیل ) داشته ام و هرگز خاک پاک فیضیه را با مجسمه های زرین کلیسای سن پیترو و کتاب ولایت فقیه امام راحل قدس سره را با محرفات مزامیر و زعامت ابراهیم گونه رهبر حکیم و فرزانه انقلاب روحی له الفداء و نفسی له الوقاء را با پاپ های ویترینی مقایسه نمیکنم تا کسانی خوف از واتیکانیزه شدن قم و سکولاریزه شده روحانیت شیعه داشته باشند.
۴- البته یادداشت بنده صرفا طرح یک ایده و پیشنهادی کلی بوده و برخی از عزیزان انتظار داشتند که بمثابه طرحی تفصیلی و همه جانبه ، کلیات و جزئیات و راهبردها و … در آن ذکر شود و البته امیدوارم بعد از دوران گذار و فهم دقیق از اصل ایده ، کسانی به تدوین طرح و اقدام واجرای آن اهتمام نمایند.
۵- در اینجا به یک اشتباهی که حقیر مرتکب شدم اعتراف میکنم و آن اینکه پیام رسانان خارجی همچون تلگرام که زمام و افسار آن همچون سگی هار در دستان بیگانگان باشد و فضای کثیف و آلوده آن جولانگاه لودگان و نامحرمان باشد جای مناسبی برای طرح حرفهای حسابی و و مذاکرات عالمانه نیست.
۶- در پایان ضمن تشکر مجدد از همه خیراندیشان و صاحب نظران ارجمندی که اظهار لطف فرمودند تشکر می کنم. از روحانیون عزیزی که بخاطر طرح این موضوع و طنزپردازی های زشت و زیبا و طعن های پیرامونی آزرده خاطر شدند اعتذار می جویم و قدم و قلم مجاهدان گمنامی را که از حوزه های علمیه به خاور و باخترهجرت کرده اند و بمقتضای کریمه ی: انما اعظکم بواحده ان تقوموا لله مثنی و فرادی. در کمال اخلاص و نهایت عسرت به نشر و تبلیغ معارف الهیه می پردازند بوسه میزنم.
امیدوارم تحقق کامل این وعده ی حتمی را در همین زمان شاهد باشیم که فرمودند: «…. دانش دین از شهر قم می جوشد و به سایر شهرها میرسد تا آنجا که مستضعفی در دین باقی نمی ماند. اهل قم جانشینان حضرت حجت (سلام الله علیه هستند) و این اتفاق زمانی است که ظهور قائم ما نزدیک است.»
کسانی که مایل به مشارکت در تحقق این وعده الهی و تبلیغ جهانی دین هستند می توانند نهادهای دینی همچون «جامعه المرتضی (ع)» را یاری دهند.
والسلام
احمد زادهوش سوم شعبان المعظم ۱۴۳۹
قم المقدسه عش آل محمد (ص)
https://ihkn.ir/?p=3620
نظرات