هرگونه نوشتار یا فیلم و یا سخنرانی که أهل عرف و عموم مخاطبان از آن اهانت و تحقیر و توهین به روحانیت معظّم و معزّز شیعه بنصره تلقّی و برداشت کنند، عمل حرام می‌باشد و ممانعت از پخش این‌گونه فیلم‌ها از جانب مسئولین محترم قضائی و نیز متولیان فرهنگی و نظارتی امر لازم، بلکه واجب شرعی است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، آیت‌الله سیفی مازندرانی از اساتید برجسته حوزه علمیه قم به استفتائی درباره مسائل فرهنگی پاسخ داد که متن آن بدین شرح است؛
متن استفتاء:
بسمه تعالی
سلام علیکم
همان‌گونه که مستحضرید چند سالی است برخی از فیلم‌سازان با ساخت فیلم‌هایی به استهزای روحانیت می‌پردازند. این اقدامات معمولاً در قالب‌های طنز و به جهت درآمدزایی بیشتر صورت می‌گیرد. در این فیلم‌ها با تصویرسازی‌های وهن‌آمیز، چهره‌ای زننده و مشمئزکننده از روحانیون ارائه می‌گردد و به مرور سبب تضعیف جایگاه مقدس علما و روحانیت در جامعه می‌شود.
از حضرتعالی تقاضا داریم حکم شرعی این عمل و جایگاه روحانیت را به صورت مستدل بیان کنید. همچنین وظیفه دستگاه‌های نظارتی و متولیان فرهنگی جامعه و نیز دستگاه‌های حوزوی ـ که متولی حفظ شؤون روحانیت هستند ـ را بیان فرمایید.
پاسخ؛
بسم الله الرحمن الرحیم
روحانیت شیعه که مصادیق علمای ربّانی و فقهای أهل‌البیت(علیهم‌السلام) هستند، در طول تاریخ حاملان حقیقی شریعت خالص محمدی(ص) و مبلّغان واقعی رسالت خاتم الانبیاء و المرسلین و مروّجان مذهب حقه جعفری و منادیان راستین تشیّع علوی بوده‌اند و بی تردید مصداق بارز و قطعی شعائر الله هستند کما این‌که فقهای بزرگ شیعه به این مطلب تصریح کرده‌اند و آنان را داخل درگستره مفاد آیه شریفه: وَ مَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ(الحج/۳۲) دانسته‌اند؛ لذا احترام به علما و روحانیت را از مصادیق تعظیم شعائر الله برشمرده‌اند.
لازم به ذکر است که ما در جلد اول کتاب مبانی الفقه الفعّال دو قاعده: تعظیم الشعائر و حرمه إهانه محترمات الدین را به تفصیل مورد تحقیق و بحث قرار داده‌ایم. ادلّه و مجاری این قاعده و اقوال و آراء فقهای شیعه را مورد بررسی اجتهادی دقیق قرار داده و نمونه‌هایی از تطبیقات فقهیه و موارد استشهاد فقهای بزرگ به این دو قاعده را ذکر نموده‌ایم.
حاصل این‌که: علما و روحانیت معظّم شیعه به اتفاق اصحاب امامیه مصداق بارز شعائر الله و محترمات دین دانسته شده‌اند.
اما تعظیم شعائر الله فی نفسه و حد ذاته از مهمترین و با فضیلت‌ترین مندوبات و مستحبات شرع می‌باشد و آیه مزبور برای اثبات این استحباب دلیل واضح و روشن است و نیز از آیاتی که دلالت بر این استحباب دارد آیه شریفه وَ مَن یُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ(الحج/)۳۰؛ زیرا مقصود از حرمات الله مطلق محترمات دین است.
ولی در صورتی که ترک تعظیم شعائر و محترمات دین موجب اهانت و بی احترامی به شعائر در نظر أهل عرف محسوب شود، تعظیم شعائر بالعرض واجب شرعی می‌باشد؛ چون اهانت به محترمات دین حرام است. این به دلیل آیه لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ(المائده/۲) است؛ یعنی اهانت به شعائر و محترمات دین خدا را اجازه ندهید و مباح نشمارید و این حکم نیز مورد إجماع و اتفاق اصحاب امامیه است.
بنابراین هرگونه نوشتار یا فیلم و یا سخنرانی که أهل عرف و عموم مخاطبان از آن اهانت و تحقیر و توهین به روحانیت معظّم و معزّز شیعه أیّدهم الله تعالی بنصره تلقّی و برداشت کنند، عمل حرام می‌باشد و ممانعت از پخش این‌گونه فیلم‌ها از جانب مسئولین محترم قضائی و نیز متولیان فرهنگی و نظارتی امر لازم، بلکه واجب شرعی است و نیز بیان جایگاه رفیع روحانیت شیعه با ساختن فیلم‌های سرگذشت فقهای بزرگ ـ همچون سید مرتضی، سید رضی، شیخ مفید، طوسی، سید بن طاووس، علامه حلّی، مقدس اردبیلی، شهید اول و ثانی، صاحب مدارک و ریاض، حدائق، جواهر، شیخ انصاری، سید بحرالعلوم، امام خمینی، شهید صدر و… ـ بر متولیان فرهنگی ضرورت داشته و ادای رسالت مهم الهی می‌باشد؛ زیرا این حرکت مقدس مصداق شاخص تعظیم شعائر الله می‌باشد.
همه امت انقلابی و مؤمن بدانند که امروز روحانیت(اعم از طلاب و فضلا و اساتید) شاغل به تعلّم و تعلیم علوم دینی در حوزه‌های علمیه از جهت حقوق مالی محروم‌ترین و مظلوم‌ترین قشر جامعه می‌باشند.
و السلام علی عبادالله الصالحین
۲۷ ذی القعده الحرام ۱۴۴۰
حوزه علمیه قم
علی اکبر سیفی مازندرانی
انتهای پیام/
https://ihkn.ir/?p=12195
نظرات