«غناء» متن درس خارج فقه رهبر معظّم انقلاب اسلامی در موضوع «غناء و موسیقی» بهتازگی توسط انتشارات فقه روز وابسته به انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، متن درس خارج فقه رهبر معظّم انقلاب اسلامی در موضوع غناء و موسیقی در ۵۶۲ صفحه توسط انتشارات فقه روز وابسته به انتشارات انقلاب اسلامی چاپ و منتشر شد.
براساس این گزارش، کتاب دربردارنده‌ی ۷۵ جلسه درس خارج فقه رهبر معظّم انقلاب اسلامی(مدّظلّه‌العالی) در موضوع غناء و موسیقی است که در سال تحصیلی ۸۷- ۸۸ حوزه برگزار شده است. به‌گونه‌ای می‌توان این کتاب را جامع‌ترین کتاب در این موضوع و با این سطح علمی دانست. از اختصاصات این کتاب، بررسی تمام روایات مربوط به بحث غناء و موسیقی و رقص است. طلّاب و دانشجویان و عموم علاقمندان به فقه اسلامی می‌توانند از مباحث علمی این اثر فاخر بهره‌مند شوند.
رهبر معظم انقلاب در جلسه اول این درس‌ها می‌فرمایند: «بحث غناء جزو مباحث مهمّه است. خود مسئله، مسئله‌ی مشکلی است. مقدار روایتی که از ائمّه(علیهم‌السّلام) در باب غناء وارد شده است، درباره‌ی کمتر محرّمی از محرّمات وارد شده است. این‌همه سخن، موعظه و تحذیر از ائمّه(علیهم‌السّلام) در مورد غناء، نشان‌دهنده‌ی اهمّیّت مسئله است. به اینکه چرا این اندازه اهمّیّت دارد، در خلال بحث باید برسیم. علاوه بر اینکه در دوران ما، با این وسایل ارتباطیِ گوناگونی که وجود دارد، مسئله غناء از گذشته اهمّیّتش بیشتر است.»
در قسمت درباره کتاب آمده: موضوع غناء و موسیقی، سابقه‌ی بسیار طولانی در تاریخ بشر دارد و یکی از موضوعاتی است که در میراث مکتوب مسلمانان، احادیث و داستانهای بسیاری درباره‌ی آن به جا مانده و تقریباً در اکثر کتب فقه و حدیث، از آن و مسائل متعدّد مرتبط با آن سخن رفته است.
متأسّفانه به فاصله‌ی کمی پس از رحلت رسول خدا(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) غناء در مدینه و دربار بنی‌امیّه و بنی‌مروان در شام و پس از آن در دستگاه خلافت بنی‌عبّاس در بغداد رواج فراوان یافت، درحالی‌که میبایست در مدینه‌ی منوّره چنین ازدحامی برای شنیدن احادیث رسول خدا یا ائمّه‌ی هدی(علیهم‌السّلام) رخ می‌داد.
اهل‌بیت(علیهم‌السّلام) در مقابل دستگاه بنی‌امیّه و بنی‌مروان و بنی‌عبّاس، بشدّت با غناء و متعلّقات آن مبارزه کردند که این در احادیث برجای‌مانده از آن بزرگواران مشهود است.»
همچنین در بخشی از کتاب تصریح شده: امروزه موضوع غناء و موسیقی، فراگیر و جزو مبتلابه‌ترین مسائل جامعه‌ی اسلامی است. مسلّماً بخشی از آنچه در جامعه‌ی اسلامی رواج دارد، از نوع حلالِ غناء و موسیقی نیست و بسیاری از مردم به لحاظ عدم اطّلاع از مرز دقیق غناء و موسیقی حلال و حرام، به غناء حرام مبتلا می‌شوند و به‌رغم فتوای رهبر معظّم انقلاب(مدّظلّه‌العالی) – «یادگیری و تدریس موسیقی و ترویج آن و تشکیل کنسرت موسیقی با گروه خاصّ موسیقی، هرچند موسیقی حلال باشد، با اهداف عالیه‌ی نظام مقدّس اسلامی سازگار نیست.» – مراکزی به ترویج و اجرای آن در مراسم گوناگون مشغولند.
با این‌همه و به‌رغم اهمّیّت و محلّ ابتلاء بودن مسئله، چندان کار علمی محقّقانه و همه‌جانبه، پس از پیروزی انقلاب درباره‌ی آن، صورت نپذیرفته و مردم متدیّن پاسخ روشنی درباره‌ی بسیاری از مصادیق غناء و موسیقی از حوزه‌ها دریافت نمی‌کنند و کلّی‌گویی و اکتفا به سخنان و تحقیقات محقّقان نیز گرهی نمی‌گشاید.
کتاب حاضر مفهوم غناء و موسیقی حرام را تبیین میکند و زوایای آن را می‌کاود و از این پس حوزه‌های علوم دینی باید با تطبیق دقیق مفهوم غناء و موسیقی حرام بر مصادیق آن، تکلیف متدیّنان و مراکز مسئول در این زمینه را روشن کنند.
درس‌نامه‌ی غناء، متن تنظیم‌شده و ویراسته‌ی ۷۵ جلسه‌ی تدریس درس خارج فقه حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای – رهبر معظّم انقلاب(مدّظلّه‌العالی) – از جلسه‌ی ۲۵۰ در تاریخ ۴/آذر/۱۳۸۷ تا جلسه‌ی ۳۲۵ مورّخ ۶/بهمن/۱۳۸۸ است.
گفتنی است که این سلسله دروس که در کتاب حاضر تدوین و منتشر شده ویژگی‌هایی دارد از جمله؛
الف) از طولانی‌ترین دروس حوزه‌ها در موضوع خاصّی مانند غناء است که ۷۵ جلسه‌ی درسی را به خود اختصاص داده است. درحالی‌که معمولاً این بحث در حوزه‌ها با چند جلسه در یکی دو هفته به سرانجام میرسد.
ب) تمام احادیث غناء و متعلّقات آن، سنداً و متناً به تفصیل بررسی شده و اساساً شروع بحث با بررسی احادیث مسئله است. در حالی‌که در هیچ‌یک از آثار استنباطی غناء و هیچ‌یک از دروس خارج، همه‌ی احادیث با این دقّت بررسی نشده است.
ج) علاوه بر احادیث، حضرت استاد(دام‌ظلّه) به همه‌ی رساله‌های غناء و منابع، مراجعه کرده و حتّی از استفتائات فقهای بزرگ معاصر، مانند امام خمینی و آیت‌الله خوئی و آیت‌الله اراکی(قدّس‌الله‌أسرارهم) هم غفلت نکرده‌اند. درحالی‌که رسم رایج آن است که معمولاً به کتاب «مکاسب» شیخ انصاری(قدّس‌سرّه) و حواشی و متعلّقات آن بسنده می‌شود.
د ) متعرّض مباحث متناسب با غناء مانند رقص نیز شده‌اند.
هـ) مهم‌تر از همه‌ی نکات بالا، نداشتن مانع نفسانی در نام بردن و مراجعه کردن به آثار معاصران بلکه طلّاب است. درباره‌ی امام خمینی(قدّس‌سرّه) گفته‌اند: «از اینکه از کار علمی دیگران حتّی معاصران و طلّاب تعریف و تمجید کند و نام ببرد هیچ مانع نفسانی نداشت.». و این امر در درس حضرت استاد و کتاب حاضر بخوبی مشهود است که از کار طلّاب معاصر، هم نام می‌برند و هم به آن مراجعه می‌کنند.
شایان ذکر است؛ کتاب «غناء» دربردارنده‌ی ۷۵ جلسه‌ی درس خارج فقه رهبر معظّم انقلاب اسلامی در موضوع غناء و موسیقی به تازگی از سوی انتشارات فقه روز وابسته به انتشارات انقلاب اسلامی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ۵۶۲ صفحه و در قطع وزیری و به قیمت: ۵۰۰۰۰۰ ریال چاپ و روانه بازار نشر شده است.
علاقه‌مندان می‌توانند جهت خرید و تورق اینجا کلیک کنند.
انتهای پیام/
https://ihkn.ir/?p=11403
نظرات