رئیس مرکز امور حقوقی بین‌المللی ریاست‌جمهوری: «نظم سنتی» همان نظم مبتنی بر منشور سازمان ملل است که پس از جنگ جهانی دوم برای تغییر روابط بین‌الملل از منطق قدرت به سمت امنیت انسانی و حاکمیت قانون طراحی شده بود. اما فروپاشی شوروی و سلطه نظامی و مالی غرب، این روند را متوقف و مسیر روابط بین‌الملل را دوباره به سمت قدرت‌محوری هدایت کرد. تحریم در منشور ملل متحد ابزار بازگشت دولت‌ها به حاکمیت قانون بود، اما ناکارآمدی شورای امنیت موجب گسترش تحریم‌های یکجانبه به‌ویژه از سوی آمریکا شد. این تحریم‌ها، به‌ویژه تحریم‌های ثانویه، نه‌تنها خارج از چارچوب منشور هستند، بلکه اصول بنیادین حقوق بین‌الملل را نیز نقض می‌کنند و نظم موجود را بی‌ثبات کرده‌اند.

۱۴۰۴/۰۹/۱۲

دکتر حسن سبحانی: دولت در اندیشه شهید صدر، «دولت استمراردهنده حاکمیت خدا، پیامبر و اولی‌الامر» است، نه دولت برآمده از رأی اکثریت و ارزش‌های جامعه مدرن. این تفاوت موجب می‌شود که وظایف دولت صدر، «بایدی» و برخاسته از نصوص شرعی باشد؛ در حالی که دولت مدرن حافظ ارزش‌های اکثریت مردم است و «اراده عمومی» محور سیاست‌گذاری آن به شمار می‌رود. این تفاوت بنیادی، در تحلیل نقش دولت در اقتصاد، عدالت، سیاست‌گذاری و آزادی عمل دولت پیامدهای فراوان دارد.

۱۴۰۴/۰۹/۰۹

خانم دکتر زهرا شریف: «انسانیات»—نظیر تاریخ، حقوق، فرهنگ، اجتماع، اقتصاد و سیاست—که تفصیل عینی انسان شمرده می‌شوند، در وضعیت طبیعی و فطری خود، در تناظر و تعامل با عینیت غیرانسانی جهان قرار دارند. امر اجتماعی، فرافکنده جمعیت درونی انسان است و در نتیجه، فرآورده عینی جمعی انسانی، متناظر و متعامل با نظام جامع عینی غیرانسانی قلمداد می‌شود.

۱۴۰۴/۰۹/۰۵

حجت‌الاسلام والمسلمین سعید مهدوی کنی: علوم اسلامی، علوم انسانی و علوم انسانی اسلامی. بر اساس نظریه برخی بنیان‌گذاران این جریان، علوم انسانی اسلامی نه جایگزین علوم انسانی است و نه امتداد مستقیم علوم اسلامی؛ بلکه هویتی مستقل دارد که بر مبنای دو دسته گزاره دینی ــ گزاره‌های توصیفی (حقیقی) و گزاره‌های تجویزی (تشریعی) ــ شکل می‌گیرد. این گزاره‌ها قدرت تولید دانش اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دارند؛ اما تحقق این ظرفیت تنها زمانی ممکن است که علوم انسانی و علوم اسلامی در موقعیت گفت‌وگوی معرفتی قرار گیرند.

۱۴۰۴/۰۹/۰۴