فقیه در استنباط احکام باید نصوص مبین مقاصد را در نظر بگیرد. این نصوص کارایی سندی مستقیم ندارند؛ به عنوان مثال، نمی‌توانیم آیه «لیقوم الناس بالقسط» را به عنوان سند فتوا قرار دهیم؛ اما ممکن است کارایی ابزاری داشته باشند.

۱۴۰۳/۱۱/۱۸

کرد قطعا باید به سمت علوم انسانی به معنای بومی یا اسلامی برویم و در این شکی نیست. اما باید توجه داشت که دغدغه نظام اسلامی، حاکمیت دین و حکمرانی دین است. حکمرانی دینی بیش از آنکه به دینی کردن علوم وابسته باشد، به دین‌شناسی نیاز دارد

۱۴۰۳/۱۱/۱۳

در دوران معاصر، مطالعات جدیدی در حوزه دین‌شناسی به وجود آمده که به عنوان مطالعات درجه دو و ناظر به علوم اسلامی یا پدیده دین شناخته می‌شوند. این رویکرد جدید قابل توجه است و در کنار آن، در گذشته دو نوع مطالعه دینی وجود داشت؛ نخست، مطالعات پیشادینی که با استفاده از مبادی عقلی و فلسفی به شناخت دین می‌پرداخت و بدون این مبادی، دینداری معتبر تلقی نمی‌شد.

۱۴۰۳/۱۱/۰۶

این بحث‌ها اگر مهار نشود، آسیب دارد؛ اصولا اخلاق در فقه باید باشد و‌‌ نمی‌تواند نباشد، اما این را ممکن است کسی بهانه قرار دهد. اخیرا گفته‌اند ازدواج اصولا اخلاقی نیست چون یک تعهد منفعت طلبانه در آن هست! مسلم است که ما‌‌ نمی‌توانیم از برخی از گزافه گویی‌ها دفاع کنیم. ما اگر از عدالت و فضیلت در فقه دفاع می‌کنیم این قضیه در برابر فقه نص بسند هست؛ نص بسندی‌ها عمده به اطلاقات ادله تمسک‌‌ می‌کنند، یا ممکن است حتی توهم اطلاق داشته باشند!

۱۴۰۳/۱۱/۰۶