آیتالله شبزندهدار/ فقه معاصر39:
اطلاقات تنقیح مناط/ اصل و فرع در تنقیح مناط
تنقیح مناط در عرف فقهاء و اصولیون عبارتست از کشف علت و مناط حکم در اصل. اصل چیزیست که حکمش را میدانیم و حالا از آن میخواهیم به غیر تعدیه کنیم. غیری که میخواهیم تعدیه کنیم فرع است.
۱۳۹۹/۰۸/۰۷
آیتالله شبزندهدار/ فقه معاصر35:
آیا الغاء خصوصیت حجت بوده و میتوان به آن اتکاء کرد؟
الغاء خصوصیت دارای اقسامی است. 1 - الغاء خصوصیت از بعضی مناشئ برای ما یقین میآورد به عدم خصوصیت و 2 – الغاء خصوصیت از بعضی مناشی برای ما اطمینان میآورد به عدم خصوصیت. اگر یقین آورد که حجیت آن مسلمّ است. اگر اطمینان هم آورد، باز هم اطمینان عقلائیة که شارع آن را امضا فرموده، حجت است.
۱۳۹۹/۰۷/۱۹
آیتالله شبزندهدار/ فقه معاصر33:
مناسبت حکم و موضوع در الغاء خصوصیت
یکی از منشأهای الغاء خصوصیت مناسبت حکم و موضوع است. قرآن میفرماید «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ.» عرف از این «فسألوا اهل الذکر» میفهمد سؤال موضوعیت دارد یا به تناسب حکم و موضوع سؤال را الغاء میکند و میگوید یعنی استطلاع کنید؟ این تناسب حکم و موضوع است.
۱۳۹۹/۰۷/۱۲
آیتالله شبزندهدار/بیع26:
نقش تعدیه در اثبات حکم
علیرغم اینکه گاهی موضوع مضیّق است اما فقهاء تعدیه میکنند، سرایت میدهند حکم را به غیر آن که در نص وارد شده و گاهی علیرغم اینکه موضوع در نص مطلق است و عام است و شامل است آن را مضیّق میکنند.
۱۳۹۹/۰۴/۲۶
آیتالله شبزندهدار/ بیع25:
خاتم النبی بودن پیامبر(ص)، از دلایل تمسک به عمومات و اطلاقات است
طایفه سوم از روایاتی که برای امکان تمسک به عمومات و اطلاقات برای مصادیق جدیده استدلال میشود، این است که پیامبر(ص) همه چیزهایی که مردم تا قیامت به آن نیاز دارند آورده است.
۱۳۹۹/۰۴/۰۷
آیتالله شبزندهدار/بیع21:
اطلاق مقامی و اطلاق لفظی در شناخت حکم شارع
اطلاق مقامی یعنی مولی در مقامی بود که یک حرفی را اگر لازم بود بزند ولی نزده، از نزدنش میفهمیم چنین حکمی وجود ندارد نه کلامش اطلاق دارد.
۱۳۹۹/۰۲/۲۵
آیتالله شبزندهدار/بیع15:
تأثیر وضع واضع در مصادیق نوپیدا
واضع وقتی میآید لفظ را وضع میکند نه جمع القیود است، نه رفض القیود است، ذات ماهیت را در نظر میگیرد لفظ را برای آن وضع میکند. این در تطوراتی که ایجاد میشود، مصادیق نوپیدا پیدا میکند، هرچه پیدا بکند اینها دیگر مصداق آن واقعیت است.
۱۳۹۹/۰۱/۱۴