از آن جا که غایب شدن امام و رهبر هر جمعیتی، یک واقعه نامأنوس و باور کردن آن و نیز تحمل مشکلات ناشی از آن، برای مردم دشوار است، پیامبر اسلام(ص) و امامان(ع)، به تدریج مردم را با این موضوع آشنا و افکار را برای پذیرش آن آماده می‌کردند. این تلاش در عصر امام عسکری(ع) که به دوران غیبت نزدیک‌تر بود، بیشتر به چشم می‌آمد.
۱۳۹۸/۰۸/۱۴
