در نتیجه مصرف زکات و سهم امام برای مبارزه با بیماری کرونا اشکالی ندارد و جزو مصارف فی سبیل الله محسوب می‌گردد.

۱۳۹۹/۰۶/۰۵

اگر روزی طبیبی گفت این مریضی خاص عطش برایش ضرر دارد، جواز افطار را می‌آورد بلکه باید روزه را افطار کند. اگر در احکام وضعیه تزاحم واقع شد. برخی گفتند ضرر دارد و برخی گفتند ندارد. مبنا حال خود مریض است. باید ببیند می‌تواند یا خیر.

۱۳۹۹/۰۵/۲۹

در صورتی که جزئیت ما اطلاق داشته باشد، یعنی چه با عذر یا اضطرار باید به شرط عمل کنیم. وقتی به شرط عمل کردیم، شرط طهارت که نبود نماز نیست. اینجا بیمار فاقد طهورین نماز اداء ساقط می‌شود.

۱۳۹۹/۰۵/۲۲

همیشه در فقاهت سعی کنید فرع‌ها را با دقت دنبال کنید. اگر فروع مسأله را در آوردید راحت حکمش را می‌توانید استنباط کنید. اول تصور است، موضوع‌شناسی و مصداق‌شناسی است. بعد ساختارشناسی و این‌که تحت چه موضوعی است و بعد حکم را استفاده می‌کنید.

۱۳۹۹/۰۵/۱۴

مریض به بیماری‌های مسری مانند کرونا در حکم تکلیفی وضو و نماز همانند سایر بیماران هستند. شاید در برخی احکام وضعی مانند مراقبت‌ها احکام خاصی دارند، ولی در طهارت با مریض‌های دیگر، یکی هستند.

۱۳۹۹/۰۵/۰۶

باید موضوع‌شناسی کنیم، مریض‌ها متفاوت هستند. جایی که دستور پزشکی صادر می‌شود که واقعاً ضرر دارد باید اطاعت کرد. به نظر ما اوامر پزشک همانند فقیه است و لازم الاتباع است گرچه ارشادی است. رجوع به او مانند رجوع به فقیه است در موضوعات.

۱۳۹۹/۰۴/۲۸

این‌که برخی مریضی‌ها، نوعی هستند که از آثار ظهور هستند، می‌توان احتمال داد ولی یقینی نیست که ظهور واقع می‌شود. نباید علایم ظهور را سریع به مصداق تطبیق دهیم و مسأله‌ای فرازمانی را به زمان نسبت دهیم.

۱۳۹۹/۰۴/۲۱