حجت‌الاسلام والمسلمین پارسانیا با اشاره به این‌که برخی معتقد بودند کرونا به دینداری مردم آسیب می‌رساند، چون مناسک دینی را دچار چالش می‌کند، گفت: ما دین را در یک حوزه خاص نمی‌بینیم که بگوییم دچار چالش می‌کند.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، حجت‌الاسلام والمسلمین حمید پارسانیا، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران در مدرسه پائیزی شبهه پژوهی کرونا به بررسی موضوع «کرونا و الهیات اجتماعی» پرداخت و اظهار داشت: الهیات اجتماعی به موضوع مطالعه نظر دارد.
وی افزود: وقتی می‌گوییم کرونا و الهیات اجتماعی منظور این است که تأثیر دین بر کرونا به عنوان یک واقعیت چیست. یعنی ببینیم الهیات اجتماعی در حوزه فرهنگ و جامعه چه تأثیری بر عملکرد جامعه در مواجهه با کرونا داشته است.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به این‌که الهیات اجتماعی تنها شامل عملکرد جامعه نمی‌شود، بلکه اعتقادات، کلام و… را نیز شامل می‌شود، تأکید کرد: اعتقادات خود به صورت مستقیم در زندگی اجتماعی تأثیرگذار است.
وی ادامه داد: وقتی نگاه الهیاتی به مسائل اجتماعی داریم، منظر و نگاه عالم را نگاه می‌کنیم، وقتی منظر و نگاه عالم را می‌گوییم، علم الهیاتی است که می‌خواهد درباره کرونا صحبت کند.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران تأکید کرد: وقتی الهیات اجتماعی را به عنوان یک پدیده فرهنگی و تاریخی لحاظ می‌کنیم گاهی در فرهنگ عمومی و گاهی در فرهنگ علمی و مدیریتی لحاظ می‌کنیم.
وی اظهار داشت: بخشی از مسأله مربوط به موضوع مدیریت و برنامه ریزی جامعه برای مقابله با کرونا می‌باشد که ممکن است مدیران و برنامه ریزان تفکر دینی داشته باشند. یعنی باید بررسی کنیم مدیریت و برنامه ریزی برای این مسأله با نگاه دینی است، یا با نگاه علمی و مدیریتی.
حجت‌الاسلام والمسلمین پارسانیا گفت: ممکن است جامعه‌ای داشته باشیم که فرهنگ عمومی و فرهنگ علمی و مدیریتی آن دینی باشد و در مقابل جامعه‌ای داشته باشیم که فرهنگی عمومی آن دینی باشد ولی فرهنگی علمی و مدیریتی آن دینی نباشد، در این صورت شاهد تضاد رفتاری میان آن‌ها خواهیم بود که همه این‌ها هم مربوط به موضوع مطالعه است.
وی افزود: مثلا فرض کنید در جامعه ایران فرهنگ عمومی، دینی باشد، ولی فرهنگ علمی و مدیریتی دینی نباشد، یعنی مدیران و برنامه ریزان بگویند موضوع مقابله با کرونا، عقلی است و عقل کاری با دین ندارد. به همین دلیل باید از روش‌های عقلی بهره برد.
این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه سخنان خود به بررسی پیامدهای اجتماعی کرونا پرداخت و تأکید کرد: یکی از این پیامدها، موقعیت‌های مرزی است. موقعیت‌های مرزی در هر جامعه‌ای به وجود آمده و زندگی روزمره که براساس عادت تشکیل شده را به خطر می‌اندازند. برخی از نظریه پردازان می‌گویند مدرنتیه و فرهنگ مدرنیته خطرزا است.
وی عنوان کرد: ما سه نوع مدل مواجهه با کرونا داریم که قابل مطالعه است؛ ۱ – مواجهه چین با کرونا، ۲ – مواجهه اروپا و آمریکا با کرونا و ۳- مواجهه ایران با کرونا. چون ایران زودتر نسبت به بقیه کشورها درگیر مسأله شد و در این عرصه نیز موفقیت‌هایی داشت.
حجت‌الاسلام والمسلمین پارسانیا با اشاره به این‌که برخی معتقد بودند کرونا به دینداری مردم آسیب می‌رساند، چون مناسک دینی را دچار چالش می‌کند، گفت: ما دین را در یک حوزه خاص نمی‌بینیم که بگوییم دچار چالش می‌کند.
وی ادامه داد: اتفاقا کرونا سبب بروز و ظهور طرق مختلف برای برگزاری و برپایی فرهنگ و مناسک دینی شد و اقدام مهمی همانند رزمایش مواسات و نحوه تعامل مردم برای همیاری و همکاری را به وجود آورد که امر شگفت انگیزی بود. رزمایش مواسات جایی است که الهیات اجتماعی در فرهنگ دینی خود را نشان داد.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: البته اگر حوزه مدیریتی و اجرایی بهتر عمل می‌کرد مسلماً حرکتی که طی چند ماه اخیر پس از شیوع کرونا در کشور به وجود آمد، ادامه می‌یافت قاعدتاً موفقیت‌های بیشتری کسب می‌کردیم ولی به هر حال اجرایی نشد، با این وجود همان چند ماهی که شاهد اقدامات خوبی بودیم نشان داد که ایران می‌تواند به عنوان مدل سومی در دنیا مطرح شد.
گفتنی است، حجت‌الاسلام والمسلمین پارسانیا، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران در ادامه این نشست به پرسش‌های مخاطبان پاسخ داد.
انتهای پیام/
https://ihkn.ir/?p=21532
نظرات