حجت الاسلام تراشیون گفت: محبوب بودن والدین نزد فرزند، موفقیتِ در تربیت و سبک زندگی دینی را تضمین می‌کند.
به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه؛ کودکی، بهترین و مهم‌ترین سن برای آموزش و تربیت یک نسل است. کارشناسان حوزه سبک زندگی معتقدند برای ترویج و احیاء سبک زندگی دینی در جامعه، باید به آموزش و پرورش توجه کرد و مبانی این شیوه زندگی را از همان سال‌های کودکی به فرزندان آموخت. کارشناسان این روش را هم برای دنیا و هم برای زندگی اخروی عنوان کرده و تمسک به شیوه منطبق با روش اهل بیت را مورد تاکید قرار داده‌اند. این همان روشی است که به عنوان آموزش و قدم گذاشتن در سبک زندگی دینی مورد توجه قرار می‌گیرد. حجت الاسلام والمسلمین علیرضا تراشیون، کارشناس تربیتی در حوزه فرزند و خانواده در گفت و گویی بر ارکان مورد نیاز در سبک زندگی و تربیت دینی کودکان اشاره کرده و ضمن بر شمردن عناصر تاثیر گذار در این مسیر، خانواده و به خصوص مادران را مهم‌ترین اصل برای رسیدن به این مقصد عنوان کرده است.
حجت‌الاسلام تراشیون، با تأکید بر اینکه بهترین و مهم‌ترین زمان در تربیت، دوران نزدیک به تولد و دوران کودکی است و به هر میزان که شخصیت فرد بیشتر شکل گرفته باشد، تربیت و تغییر او سخت‌تر خواهد بود، گفت: کودکی و نوجوانی بهترین دوران برای پی‌ریزی سبک زندگی دینی محسوب می‌شود اما برای تحقق این مهم، نیازمند ارکانی هستیم. والدین آگاه، محیط آموزشی، رسانه، دوستان و محیط زندگی پنج عامل بسیار مهم در این راه به شمار می‌روند.
وی معتقد است آگاهی والدین به امور مختلف و از جمله دین باید افزایش یابد و افرادی آگاه در حوزه تربیت باشند. محیط آموزشی که برای حضور فرزندان انتخاب می‌شود نیز باید قدرت افزایش توانمندی‌های کودک را داشته باشد و در دوران طلایی سنی یک فرد، به تکامل درست شخصیت او کمک کند.
این کارشناس در مورد نقش رسانه، از آن به عنوان والد سوم در دنیای امروز نام‌برده و گفت: رسانه بعد از پدر و مادر نقش بسیار مهمی در تربیت کودک به عهده دارد، به همین دلیل نباید از آن غافل شد و لازم است والدین از سواد رسانه‌ای نیز برخوردار باشند. گروه دوستان نیز در ایجاد نیازها و سبک زندگی باید جدی گرفته شود. محیط عمومی زندگی نیز نقش بسیار مؤثری در انتقال سبک زندگی بازی خواهد کرد.
این کارشناس حوزه تربیتی به جز اهمیت و توجه به ارکان مورد نیاز برای تربیت صحیح و انتقال سبک زندگی دینی به کودکان، بر مهم‌ترین آفت‌ها و موانع در این مسیر نیز اشاره کرده و اصلی‌ترین آنها را تربیت کوتاه‌مدت دانست. به اعتقاد وی والدینی که در تربیت کودکان‌شان، نگاه به آینده نداشته و به آن به عنوان موضوعی کوتاه‌مدت می‌نگرند، موفقیت چندانی نصیب‌شان نخواهد شد. تربیت موضوعی بلندمدت است و نگاه بلندمدت و مستمر نیاز دارد. با نگاهی بر نام‌گذاری و بیان اصول تربیتی که پیامبر اکرم (ص) برای سه دوره هفت‌ساله عنوان کرده‌اند می‌توان متوجه شد که در تربیت باید نگاه دوربرد داشت.
نبود متولی مشخص در تربیت کودک هم سومین آفتی است که می‌تواند زمینه‌ای برای آسیب‌رساندن به سبک زندگی را فراهم کند. متولی تربیت باید مشخص باشد. مادر بهترین گزینه برای این امر است و لازم است مادران توان تربیتی‌شان را افزایش داده و برای این مهم، وقت صرف کنند.
حجت‌الاسلام تراشیون رها کردن کودکان در برابر مدل‌ها و سبک‌های غلط موجود، فراموش کردن نقش الگو و کوچک‌بینی نسبت به اسلام، را سه آفت دیگر دانسته و معتقد است: رها کردن کودکان در برابر سبک‌های غلط از هر منبعی که باشد چه بازی‌های کامپیوتری و چه تلویزیون و… آنها را دچار دوگانگی یا چندگانگی در سبک زندگی می‌کند که این آسیب بزرگی است. در مورد الگو نیز باید نوع مفید آن را در معرض نگاه و یادگیری فرزندان قرار داد. برخی چهره‌ها بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند که متأسفانه فاقد شاخصه‌های مفید تربیتی بوده و سبک زندگی‌شان بر اساس گزاره‌های دینی نیست. آفت دیگری نیز که می‌تواند منجر به سبک زندگی غلط شود، نگاه کوچک بین نسبت به اسلام است و اینکه در مقابل آن فرهنگ‌های دیگر، بزرگ جلوه داده شوند. به تعبیری خودفروختگی در برابر سبک زندگی که این موضوع نیز تأثیر نامطلوبی بر تربیت فرزندان و سبک زندگی آنها خواهد گذاشت.
غافلگیری والدین از نتیجه نامطلوب تربیت
این کارشناسان حوزه تربیت، صرف وقت همراه با صبر و حوصله را موضوع مهمی در تربیت درست عنوان کرده و معتقد است: اگر قطعات پازل زندگی ایده‌آل مبتنی بر دین را با صبر و حوصله درکنار هم قرار دهیم، می‌توانیم در انتظار نتایج مطلوبی باشیم. گاهی وقت‌ها اما با وجود تمام تلاش‌هایی که والدین به خرج داده و صبوری و حوصله‌ای که همراهش کرده‌اند، بعد از گذشت چند سال، نتیجه تربیت کودک آن چیزی نمیشود که انتظارش را داشته‌اند و تمام گذشته را با چندین علامت سؤال، مرور می‌کنند.
وی با بیان اینکه اگر متوجه شدیم مدل زندگی فرزندمان در حال تغییر است نباید با او بجنگیم بلکه باید ریشه‌ها را بیابیم، و این یک اصل تربیتی است، گفت: در کنکاش ریشه‌ها گاهی والدین متوجه می‌شوند نقش خود را به درستی ایفا کرده‌اند اما در انتخاب محیط زندگی یا آموزشی کودک بی‌توجه بوده‌اند. گاهی اوقات نیز همین والدین با وجود اینکه به عنوان الگوی خوب در سبک زندگی شناخته شده و حتی مورد تأیید فرزندشان هم قرار می‌گیرند، نتوانسته‌اند به عنوان عامل مهم تأثیرگذار در این مسیر ایفای نقش کنند.
این کارشناس تربیتی در ادامه گفت: الگوی خوب، حتما محبوب و اثرگذار نیست. والدین زمانی می‌توانند الگوی خوبی برای فرزندان‌شان باشند که محبوب آنها هم باشند. به عنوان مثال مادر الگوی خوبی در رفتارهای مذهبی است اما کودک علاقه‌ای به تبعیت از او ندارد. مادری که زیاد امر و نهی می‌کند، تندی می‌کند، به کودک بی‌اعتناست، به نیازهای عاطفی او بی‌توجه است و… ناخودآگاه محبوبیتش را از دست می‌دهد.
حجت‌الاسلام تراشیون در پایان گفت: محوریت تربیت فرزند، با خانواده و به خصوص مادر است و عناصر دیگر نظیر مدرسه، مسجد، رسانه، محیط اجتماعی و… بازوان این محور محسوب می‌شوند. این بازوان اما به جز نقشی که از آنها مورد انتظار است باید بر محوریت نقش مادر تأکید کنند. رسانه باید بر نقش مادران در تربیت فرزندان تأکید کند، مدرسه باید توان تربیتی والدین را بالا ببرد و فرهنگ عمومی نیز باید نقش مادر را به سمت تربیت هدایت کند. آنچه هم اکنون در غرب بعد از گذشت ۱۱۰ سال از ترویج تفکر فمینیستی اتفاق افتاده ، بر بازگشت زن به خانه و نقش‌آفرینی‌اش در خانواده تأکید می‌کند.
انتهای پیام/
منبع: صبح نو
https://ihkn.ir/?p=8341
نظرات