رئیس مرکز تحقیقات زن و خانواده حوزه علمیه خواهران با بیان اینکه درگیری با میدان، مسئله محققان حوزه نشده است، گفت: طلبه باید به میدان بزند و هر جا کم آورد مجبور به مطالعه شود؛ همین رفتوآمدهای علمی و درگیری‌ها سبب تولید نظریه و مطلب علمی جدید در فضای حقیقی و نه صرفاً کتابخانه‌ای می‌شود.
به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا زیبایی‌نژاد، رئیس مرکز تحقیقات زن و خانواده، در گفت‌وگویی؛ در پاسخ به این سؤال که چرا رابطه تحقیقات دینی ما با جامعه منقطع است؟ گفت: حوزه علمیه در برخی موارد از جمله در مباحث نظری مزیتی دارد که برخاسته از مباحث آرام کتابخانه‌ای است، ولی در برخی موارد نیز کاستی دارد.
وی با اشاره به کمبود تحقیقات میدانی در حوزه علمیه، تصریح کرد: این در حالی است که امروزه نظریات از دل فعالیت‌های میدانی بیرون می‌آیند؛ از برخی فمینیست‌ها سؤال کرده‌ایم که شما عملگرا هستید و نظریه ندارید. پاسخ داده‌اند که ما نظریه داریم، ولی نظریه را از میدان به دست می‌آوریم.
زیبایی‌نژاد افزود: مثلاً می‌گویند که ابتدا تصویری از مردسالاری در ذهن ما وجود دارد و با این تصور وارد میدان می‌شویم. هنگامی که نقایص نظریه خود را در میدان ملاحظه کردیم به اصلاح آن می‌پردازیم و در نظریه تغییر ایجاد و آن را اصلاح می‌کنیم.
رئیس مرکز تحقیقات زن و خانواده حوزه علمیه خواهران بیان کرد: سخنان حوزویان برای اینکه بتوانند از فضای انتزاعی بیرون بیاید و رنگ و جامه عمل بپوشد، باید درگیری با میدان داشته باشند، ولی هنوز این درگیری با میدان مسئله محققان و طلاب ما نشده است.
این استاد و محقق حوزه با بیان اینکه طلبه و محقق باید وارد میدان درگیری فکری و اندیشه‌ای شود و زمین بخورد و بلند شود، تصریح کرد: محقق حوزوی در این میدان باید همانند کشتی‌گیر‌ها گوشش بشکند تا بتواند از فضای انتزاعی بیرون بیاید.
وی با تأکید بر آغاز درگیری با میدان از سال اول طلبگی گفت: ایوان ایلیچ سخنی دارد که می‌گوید: «مدرسه ضد علم است»؛ یعنی علم را کسی می‌تواند تولید کند که ذهنش رام نباشد و وحشی باشد، در حالی که مدرسه ذهن فرزندان را به سمت چارچوب خاصی جلو می‌برد و محدود می‌کند؛ باید سعی کنیم طلاب را اهل درگیری فکری و میدان اندیشه‌ای بار بیاوریم.
این محقق و استاد حوزه تصریح کرد: البته منظورم از آمادگی برای حضور در میدان، تهور بدون مطالعه و گستاخی بدون پشتوانه علمی نیست، بلکه مراد این است که طلبه باید به میدان بزند و هر جا کم آورد مجبور به مطالعه شود. همین رفتوآمدهای علمی و درگیری‌ها سبب تولید نظریه و مطلب علمی جدید در فضای حقیقی و نه صرفاً کتابخانه‌ای می‌شود.
زیبایی‌نژاد تصریح کرد: حوزه علمیه اگر می‌خواهد دیده شود باید بساط خود را از درون حوزه و قم بیرون ببرد و به تهران و شهر‌های دیگر برود و نقد هم شود؛ اینکه در داخل خودمان باشیم و بگوییم کارمان خوب است و اشکالی هم به کار ما وارد نیست رشد نمی‌کنیم.
وی تأکید کرد: باید بساطمان را ببریم به سمت کسانی که جامعه «دیگران» هستند؛ اعم از دانشگاه و جامعه منتقدان و اقشاری که موضع و حرفی در برابر ما دارند، وگرنه اگر به برگزاری نمایشگاه بسنده کنیم، به جایی نمی‌رسیم.
رئیس مرکز تحقیقات زن و خانواده با اشاره به برپایی پنجمین نمایشگاه دستاورد‌های پژوهشی حوزه علمیه اظهار کرد: این نمایشگاه کار خوبی است، ولی نباید منحصر به این مسئله شویم. اگر نمایشگاه را برای فروش برپا می‌کنیم باید جایی برویم که محصولات ما خریدار دارد و دیده می‌شود و اگر برای این مسئله است که مسئولان حوزوی و یا محققان تشریف بیاورند در حد خود مفید است، ولی اگر می‌خواهیم بازتاب زیادی داشته باشد، باید به بیرون از حوزه برویم.
زیبایی‌نژاد افزود: نمی‌دانم چه مقدار برای این نمایشگاه تبلیغ شده است و رسانه‌های خبری غیرحوزه در مورد آن اطلاع‌رسانی داشته‌اند، ولی در هر صورت مشاهدات میدانی بنده نشان می‌دهد که تبلیغ لازم انجام نشده است و جایی نرفته‌ایم که دیده شویم.
رئیس مرکز تحقیقات زن و خانواده حوزه علمیه خواهران با اشاره به استقبال دانشگاهیان از کتاب سال جمهوری اسلامی و نمایشگاه کتاب اظهار کرد: این استقبال به این دلیل است که منابع و آثاری را در اختیار آنان قرار می‌دهد که در طول سال مورد نیاز آن‌هاست و یا کتب درسی است؛ لذا باید سازوکاری برای بیشتر دیده شدن آثار حوزه طراحی کنیم.
وی با بیان اینکه منابع مورد نیاز دانشگاه را کمتر به دانشگاهیان عرضه کرده‌ایم، ادامه داد: اگر دانشجو و دانشگاهیان دغدغه ندارند تا ما را ببینند و به آثار ما مراجعه کنند، باید این دغدغه را داشته باشیم تا از سوی آنان دیده شویم و مادامی که این اتفاق رخ ندهد، گرهی از کار هم باز نخواهد شد.
انتهای پیام/
منبع: ایکنا
https://ihkn.ir/?p=9292
نظرات