در بهره‌گیری فقه از مقاصد شریعت نباید مقاصد بسند بود

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، آیت ‏الله ابوالقاسم علیدوست در نشست علمی «فلسفه فقه و فقه‌های مضاف»، با موضوع «فقه مقاصد شریعت» که در دبیرخانه انجمن‎های علمی حوزه برگزار شد با اشاره به نظرات مرتبط به مقاصد شریعت گفت: سوال اصلی این است که فقه می‎تواند از مقاصد شریعت استفاده کند؟

وی با ذکر این مطلب که بحث اصلی این است که خداوند متعال از ارسال رسل و احکام شریعت اهداف و مقاصدی داشته است، افزود: در خصوص به کارگیری این مقاصد نیز مباحث مختلفی مطرح است و برخی فقها در به کارگیری آن مواضع مختلفی دارند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در تعریف مقاصد شریعت نیز گفت: اگر این مقاصد در سطح خُرد مطرح شود به آن علل شرایع گویند و اگر مباحث به شکل کلی مطرح شود به آن، مقاصد شرع می گویند؛ در این بین نیز نصوصی وجود دارد که مبیّن مقاصد شریعت هستند.

وی با ذکر این مطلب که در این عرصه چند موضع وجود دارد، اظهارکرد: اشاعره گروه نخستین هستند که این گروه به طور کلی و مطلق، به نفی استفاده از مقاصد شریعت اصرار دارند.

استاد حوزه علمیه گفت: گروه دوم نیز مخالفانی هستند که به دلیل شبهاتی که ممکن است در این زمینه به وجود آید، چنین موضعی انتخاب کرده اند؛ این دسته در کل از خطرات چنین مسأله ای بیم دارند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اظهارکرد: دسته سوم نیز گروهی هستند که به آنها مقاصد بسند می‎گوییم، یعنی بیشتر تابع عناصر زمان و مکان هستند که شامل روشنفکران دینی هستند و سعی می‎کنند، احکام را با این دلیل، به تبع شرایط روز، به روز کنند.

این استاد حوزه بیان کرد: گروه چهارم نیز، قائل به فهم و استنباط احکام از دلایل مشروع و مدون آن هستند و مقاصد را نیز به عنوان ابزار استفاده می‎کنند و با شرایط و لوازمی که وجود دارد در ابواب فقهی به کار می‎برند.

وی اظهارکرد: تفاوت آرای فقهی و حکمی اهل بیت(ع) با گروه‎ها و افرادی که شعب جدید فقهی ایجاد کردند در استفاده درست از همین مباحث است؛ به عنوان مثال در حکم ضمان مال مسروقه تفاوت فاحشی بین نظر امام صادق(ع) و ابوحنیفه وجود دارد که نشان می دهد استفاده درست از مقاصد شریعت و استفاده نادرست از آن، چه آثاری دارد.

وی تصریح کرد: به عنوان مثال در ماده ۵۹۶ مجله فقه عثمانی بر اساس نظر ابوحنیفه آورده است، اگر یک نفر به عنوان مثال ماشینی را ربود و دو سال با آن کار کرد و شیشه و لاستیک ماشین عیبی یافت در خصوص آن ضمان دارد، ولی در خصوص آنچه از ماشین به دست می آورد ضمان ندارد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی بیان کرد: وقتی اهل بیت(ع) بیان می‎کنند که آنچه از ما رسید را به قرآن عرضه کنید، بی دلیل نیست زیرا پیامبر اکرم(ص) فرمودند که حق، دارای یک حقیقتی است که قابل لمس است و می‎توان نتیجه گرفت که باطل نیز همان خواص مشمئز کننده را دارد یعنی می توان مباحثی که در روایات آمده است را به قرآن عرضه کرد.

وی گفت: روایات مبین احکام عموما تخصیص و تقیید قرآن است؛ این بحث نیز در خصوص روایات وجود دارد که روایات با روح قرآن موافقت دارند؛ گاهی اوقات احساس می‎شود که یک حکم جائرانه است و به همین دلیل است که برخی روایات مشخصا با قرآن تطابقی ندارند و طبعا مشخص است که از جانب معصوم صادر نشده است.

رئیس انجمن فقه و حقوق حوزه علمیه یادآورشد: در روایات بیان شده است که باید عدالت را در همه ابعاد و در خصوص همه اشخاص به کار برد، حتی اگر با آن شخص یا گروه در حال نزاع هم هستیم؛ به همین دلیل است که در مباحث علمی نیز باید عادلانه و بدون غرض رفتار کنیم.

آیت‎الله علیدوست با اشاره به برخی از نظرات شاذ در این عرصه گفت: مثلا این حکم که یک یا چند نفر به اشتباه بیان کردند در خصوص غیر شیعه می توان سحر را روا داشت، حتی اگر به اذیت او نیز ختم شود، کاملا مشخص است که با روح روایات و قرآن تعارض دارد و مراجع و علمای ما نیز آن را قبول نمی‎کنند.

وی افزود: در خصوص فروش سلاح به دشمن نیز به همین دلیل و با مساله مقاصد شریعت می توانیم به نتایج خاصی برسیم که آیا در زمان صلح یا جنگ می توان به دشمنان اسلام سلاح فروخت و این کار تا چه حدی رواست؟

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با اشاره به اهمیت مساله مقاصد شریعت در زمینه مباحث سیاسی و اجتماعی یادآورشد، گفت: به عنوان مثال ممکن است بحث عدالت در فقه ناظر باشد ولی برای حاکمیت، نص مبین شریعت است و حاکمیت در هیچ جا نمی تواند به ظلم، حکم کند.

استاد حوزه یادآورشد: مثلا وقتی خداوند در آیه ربا از پرهیز از ظلم سخن می‎گوید، نمی‎توانیم ظلم را فقط در حوزه ربا محدود کنیم، بلکه در هیچ جایی نباید ظلم کرد و پرهیز از ظلم به خود و دیگران از مسلمات دین است.

وی با اشاره به تحقیقات وسیع خود در زمینه مقاصد شریعت اظهار کرد: باید مواظب باشیم که آیات احکام را تحت بند زمان نکنیم؛ البته نباید مقاصد شریعت را نیز نادیده بگیریم و آنها را نفی کنیم؛ برخی روشنفکران سعی دارند که ما را به سمت مقاصد ظنون ببرند و احکام را زمان مند کنند و برخی محرمات را به تبع زمان به حلال مبدل کنند؛ ولی نباید به این دلیل کلی مقاصد را به کلی رها کرد.

آیت‎الله علیدوست تصریح کرد: برخی بیان می کنند که اگر بحث عدالت را به شکل عام در نظر بگیریم در مباحثی چون ارث و زن به مشکل بر می خوریم در حالی که ارث بیش از آنکه حق باشد، تفضل است؛ امام صادق(ع) این بحث را به شکل سیستماتیک مطرح می کنند و وقتی آنها در یک بسته مطرح می‌شوند به روشنی نظام مسئولیت‎های زن و مرد مشخص شده و با ترکیب همه عوامل نظر را مطرح می‎کند که نتیجه آن نیز به شکل عادلانه‎ای بر می‎گردد.

این استاد حوزه بیان کرد: به طول کلی بررسی مباحث مرتبط به مقاصد شریعت را باید با جمیع جهات در نظر گرفت، ولی نباید مقاصد بسند باشیم.

انتهای پیام/

 

https://ihkn.ir/?p=9446