الگویی که می‌تواند اقتصاد هر کشور را در شرایط جنگی نجات دهد و بالندگی و پیشرفت آن اقتصاد را حفظ کند، الگویی نیست جز نظریه اقتصاد مقاومتی. سال‌ها قبل مقام معظم رهبری موضوع اقتصاد مقاومتی را مطرح نمودند. در سال ۱۳۸۹ برای اولین‌بار این اصطلاح را به‌کار بردند و در سال ۱۳۹۲، سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی توسط ایشان ابلاغ گردید.

۱۴۰۴/۰۴/۱۰

فریمینگ یا چارچوب‌سازی، مبحث بسیار مهمی در رشته ارتباطات است که باید روی آن کار شود. ما در حوزه فریمینگ در کشور عمدتا چالش داریم. نمونه‌ای از این چالش، دوگانگی در نگاه به مذاکره است؛ در حالی که مذاکره نه ذاتاً خوب است و نه بد. چارجوب‌بندی صحیح این است که سیاست خارجی کشور، باید هم با چشم باز باشد هم با چشم بسته. اگر با چشم باز سیاست خارجی را پیش ببریم، مذاکره عمدتا اشکال خاصی ندارد، چون به دور از فریب وبا ذوق زدگی تصمیم گیری می‌شود.

۱۴۰۴/۰۴/۱۰

جهان ما، جهانی دو ساحتی است؛ ساحت مادی و ساحت معنوی. ما باید در هر دو میدان حاضر و مؤثر باشیم. همان‌طور که موشک داریم، باید روایت‌گر خوبی هم باشیم. اگر روایت را به دشمن واگذار کنیم، ابزار نظامی ما نیز بی‌اثر خواهد بود. همان‌طور که رزمندگان در میدان نظامی می‌جنگند، ما نیز باید در میدان رسانه و تبیین بجنگیم. هرکس که بتواند مردم را برای پذیرش هزینه‌های مقاومت اقناع کند، رزمنده این میدان است.

۱۴۰۴/۰۴/۰۹

در سایه‌ی تشدید حملات اخیر آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران، تجاوزهای وحشیانه‌ی این رژیم منحوس به خاک مقدّس ایران را به شدت محکوم کرده و اعلام می‌داریم که این تجاوزها، که نقض آشکار قوانین بین‌المللی و الهی است، نه تنها اهانت به کرامت ملت‌های مسلمان که اعلام جنگی علیه ارزش‌های اسلامی و انسانی است.

۱۴۰۴/۰۴/۰۹

مقام معظم رهبری در درس خارج فقه به بررسی ابعاد فقهی "هدنه" یا قرارداد آتش‌بس در اسلام پرداختند. ایشان با استناد به آیات قرآن، روایات و دیدگاه فقهای شیعه، مشروعیت مشروط این نوع صلح موقت را تبیین کرده و بر لزوم وجود مصلحت در پذیرش آن تأکید کردند.

۱۴۰۴/۰۴/۰۹

شواهد متعدد نشان می‌دهد که اسرائیل در حال حاضر صرفاً با کمک‌های خارجی سرپا مانده و همین وابستگی مطلق باعث شده که در تجاوزگری‌های خود حتی از خطوط قرمز نیز عبور کند؛ چراکه چیزی برای از دست دادن ندارد. در این شرایط، وقتی از منظر جبهه مقاومت و جمهوری اسلامی ایران به موضوع نگاه کنیم، موجودیتی به نام اسرائیل، آن‌چنان که رسانه‌ها وانمود می‌کنند، دیگر معنای واقعی ندارد. از نظر شاخص‌های اقتصادی، منابع انرژی، جمعیت، نیروی انسانی و حتی توانمندی‌های زیرساختی، این رژیم دیگر انسجام و موجودیت مؤثری ندارد و اگر یک کشور واقعی بود، تاکنون چندین بار سقوط کرده بود.

۱۴۰۴/۰۴/۰۸