حجت الاسلام و المسلمین سید نقی موسوی، استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان، ذر کرسی علمی ترویجی «جغرافیای کلان فقه تربیت» مطرح کرد؛
ظرفیتشناسی فقه تربیت در بازسازی نظامهای آموزشی / نقش رسانه در تربیت از منظر فقهی
گاهی فقه تربیت، موضوعش فعل مکلف است و در آن صورت، موضوع فقه تربیت، اقدام تربیتی خواهد بود. گاهی هم فقه تربیت، مکلف محور است و در آن صورت، فقه تربیت، عوامل تربیتی را مدنظر قرار می دهد. اگر موضوع فقه تربیت، تکلیف محوری باشد، تکالیف گروه های مختلف در فقه تربیت، مورد بررسی قرار می گیرد. البته می توانیم با همه این معیارها، فقه تربیت را شکل بدهیم. اگر مسئله محوری را دنبال کنیم در آن صورت فقه تربیت می تواند تلفیقی از همه معیارها باشد.
۱۴۰۴/۰۳/۱۷
در هماندیشی علمی « الزامات و چالشهای پژوهش در فقه تربیت» مطرح شد؛
فقدان نظام مسائل در زمینه فقه تربیتی یکی از چالشهای پژوهشی است / فقه تربیت نیازمند اصول فقه متناسب با خود است
مجید طرقی: وقتی از فقه تربیت میگوییم یعنی دانش تربیتی که کاملا روشمند است و روش تجربه دیده عالمان مسلمان که میگفتیم تفقه؛ در واقع سراغ دین که میروند به صورت ساده انگارانه و بدون نظم منطقی و قوانین معتبر نمیروند و با مجموع ضوابط معرفتشناسی معتبر سراغ دین میروند، به این دلیل ما باید قدردان عالمانی باشیم که آستین همت را بالا زدند و بستر را برای این رشته بشری و رشته تربیتی به وجود آوردند.
۱۴۰۴/۰۳/۱۲
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در گزارشی مطرح کرد؛
محافظت از کودکان و نوجوانان در برابر مخاطرات و آسیبهای اجتماعی محیط دیجیتال / رهنمودهایی برای بهبود چارچوبهای قانونی
دسترسی کودکان و نوجوانان به فناوری های اطلاعات و ارتباطات به صورت هم زمان فرصت ها، مخاطرات و آسیب های روانی-اجتماعی را برای آنان به همراه دارد. از این رو سیاستگذاری به منظور ارتقای فرصت ها و کاهش مخاطرات و آسیب های آن برای این قشر از جامعه به عنوان گروهی نیازمند حمایت ضروری است. بر این مبنا هدف این نوشتار احصای مخاطرات و آسیب های برخط برای کودکان و ارائه رهنمودهایی جهت بهبود چارچوب های قانونی در این حوزه است. یافته های این گزارش نشان می دهد مخاطرات و آسیب های این حوزه جدی هستند و کودکان در این محیط با طیف وسیعی از آنها مواجه اند.
۱۴۰۴/۰۲/۲۲
حجت الاسلام و المسلمین عین اله عابدی، مشاور فرهنگی ریاست دانشگاه فرهنگیان، در یادداشتی مطرح کرد؛
نقدی بر رویکرد وزارت آموزش و پرورش در حوزه آسیب های اجتماعی / نقش محوری معلم در تحول تربیتی مدارس
آسیبهای اجتماعی بهعنوان پدیدههایی چندوجهی، حاصل رفتارهای ضداجتماعی فردی یا جمعی هستند که بهصورت عمدی یا غیرعمدی رخ میدهند و به ناراحتی افراد، صدمات اجتماعی یا ناهنجاریهای رفتاری منجر میشوند. وزارت آموزش و پرورش بهعنوان متولی تربیت رسمی، نقشی محوری در مواجهه با این آسیبها دارد. این یادداشت به نقد رویکرد این وزارتخانه پرداخته و پیشنهاداتی برای اصلاح آن ارائه میدهد.
۱۴۰۴/۰۲/۰۷
امیرمحمد اصفهانی، پژوهشگر هسته تحول آموزش و پرورش اندیشکده رهیافت، در یادداشتی مطرح کرد؛
مبانی شکلگیری مدارس جدید، پیش از انقلاب اسلامی / چرا روشنفکران قاجار چاره پیشرفت را در آموزش دیدند؟
در دوران پیش از مشروطه، ایران با چالشهای متعددی در حوزههای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مواجه بود. یکی از مهمترین این چالشها، مسئله عقبماندگی علمی و فنی نسبت به کشورهای غربی بود. این مسئله باعث شد تا اندیشمندان و روشنفکران ایرانی به فکر ایجاد تحول در نظام آموزشی کشور بیفتند.
۱۴۰۴/۰۱/۲۴
محیا سپهرینیا، پژوهشگر فضای سایبر، در یادداشتی مطرح کرد؛
وقتی دنیای مجازی، واقعیت زندگی کودکان میشود / والدین ناآگاه، کودکان آسیبپذیر در فضای گیم
تعامل و فهم کودکان و نوجوانان امروز از فضای مجازی جانبی و حاشیهای نیست و زیست مجازی تبدیل به بخشی جدی و مهم زندگی از آنان شده است. آمیختهشدن فضای مجازی با ابعاد مختلف زندگی کودکان و نوجوانان میتواند علاوهبر مزایای متنوع عواقب ناخوشایندی نیز داشته باشد. یکی از این فضاهای مجازی که بسیاری از کودکان و نوجوانان ایرانی درگیر آن هستند و ساعات قابلتوجهی را در آن میگذرانند دنیای گیم است.
۱۴۰۴/۰۱/۱۹
محمد اسلامپور، آموزگار، در یادداشتی مطرح کرد؛
نفوذ خزنده موسیقیهای غیراخلاقی به مدارس / بحران هویت در کمین نسل جدید
قرارگرفتن کودکان در معرض موسیقیهای تحریکآمیز میتواند منجر به بلوغ زودرس، کاهش تمرکز بر تحصیل و افزایش رفتارهای پرخطر در نوجوانی شود. بعضی روانشناسان، تأکید دارند که “میان نوع موسیقی و رفتارهای نوجوانان ارتباط مستقیمی وجود دارد.”
۱۴۰۴/۰۱/۱۶
سیده زهرا حسینی، مدیرکل امور تربیتی جامعهالزهرا، در یادداشتی مطرح کرد؛
سیاستگذاری در عرصه تربیت چگونه موفق خواهد بود؟ / ابتدا خودسازی و سپس نگاه نظاممند
اولین قدم از وظایف مدیران و سیاستگذران در امر تربیت در حوزه فردی و خودسازی و تزکیه نفس است. پس خودسازی، عاملیت و پیشرانی در راهبری امور تربیتی اولین گام مؤثر است چنانچه در سیرهی امامت ائمه اطهار علیهم السلام و رهبری رهبران ذی نفوذ که بر دلها حکومت میکنند و قبل از امر و دستور خود عمل میکنند این امر مشهود است.
۱۴۰۳/۱۲/۱۲