به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح علوم انسانی اسلامی؛ نشست علمی «تحولات، سیاستها و برنامههای جمعیتی ایران» در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد.
عبدالله معتمدی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی، محمد اسحاقی معاون پژوهش و آموزش موسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی، اردشیر انتظاری رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، امیرحسین بانکی پور نماینده مجلس شورای اسلامی، محمدجواد محمودی رئیس کمیته مطالعات و پایش سیاستهای جمعیتی شورای عالی انقلاب فرهنگی، مسعود عالمی رئیس موسسه تحقیقات جمعیت کشور و شهلا کاظمی پور استاد جمعیت شناسی دانشگاه تهران در این نشست سخنرانی کردند.
معتمدی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی در ابتدای این نشست گفت: آنچه که الان در فضای عمومی و در مجلس در باب جوانی جمعیت مطرح است، نگاه مثبتی است تا بحث فرزند آوری و ازدواج تسهیل شود. اما باید رویکردی هم نسبت به شرایط موجود جامعه داشته باشیم که کاهش فرزندآوری تبعات جامعه شناختی و روان شناختی خاصی دارد. لذا جوانب موضوع خیلی گسترده است و زوایای مختلفی دارد که قابل بحث است.
وی ادامه داد: سرعت رشد جمعیت سالمندی در جامعه ما بیش از ۳ برابر رشد جمعیت است. لذا ما دچار جمعیت سالمند هستیم و این شرایط رو به رشد است. بنابراین نگاه ما به جمعیت سالمندی نباید بی تفاوت باشد.
رئیس دانشگاه علامه طباطبایی در پایان تاکید کرد: موضوع تحولات و سیاستهای جمعیتی چند وجهی و پردامنه است و از جهات سیاسی اجتماعی و... قابل بحث و بررسی است.
شهلا کاظمی پور هم در این نشست با موضع آینده نگری ساختار سنی جامعه ایران و سیاستهای مرتبط به ایراد سخنرانی پرداخت.
استاد جمعیت شناسی دانشگاه تهران در این باره گفت: باید به جمعیت نگاهی پویا داشت. فرصتها و چالشهای جمعیتی همواره در حال تغییر هستند. از این رو تدوین سیاستها و برنامههای جمعیتی در هر دوره ای مسلتزم شناخت روندهای آسیب زا و چالشهاست.
کاظمی پور ادامه داد: تغییرات در ساختار سنی به عنوان یک انقلاب خاموش مطرح است. در دهههای قبل تغییرات جمعیتی کشور حاکی از این بود که ۴۶ درصد جمعیت زیر ۱۵ سال بودند اما اکنون تنها ۲۳ درصد جمعیت زیر ۱۵ سال هستند، لذا با این روند در سال ۱۴۲۵ جمعیت ایران هرم معکوسی را شکل می دهد
استاد جمعیت شناسی دانشگاه تهران با بیان اینکه یکی از چالشها بحث کاهش باروری است، گفت: در خوشبینانه ترین حالت نرخ رشد سالانه جمعیت در سال ۱۴۳۰ به ۰.۸۸ خواهد رسید و با خوشبینانه ترین حالت جمعیت ایران به ۱۱۷ میلیون نفر خواهد رسید و جمعیت فعال ما نیز از ۷۰ درصد به ۶۰ درصد در سال ۱۴۳۰ خواهد رسید.
کاظمی پور ادامه داد: ما سالمندی را در پیش داریم، لذا باید سیاستهایی در راستای پاسخگویی به نیازهای سالمندان داشته باشیم.
وی در پایان گفت: جمعیت ۱۵ تا ۲۹ ساله ما نسبت به گذشته افزایش یافته، اما نسبت آن به کل جمعیت کاهشی بوده است. در سال ۱۴۴۰ در خوشبینانه ترین حالت ورودیهای ما یعنی موالید نسبت ۱۱۴ درصدی نسبت به خروجیها و متوفیان خواهند داشت.
مسعود عالمی نیز در این نشست درباره «نجات ایران از پیری جمعیت، امکان یا امتناع؟» سخنرانی کرد و گفت: وقتی از وادی پیش بینی به وادی سیاست گذاری وارد می شویم، اراده و امکان تغییر در جامعه مطرح می شود. لذا امکانها و پتانسیلهای وجود دارد که ما بتوانیم مسأله جمعیت را تا حدی حل کنیم.
رئیس موسسه تحقیقات جمعیت کشور ادامه داد: ماهیت مسأله جمعیت ایران به تجرد، ناباروری، سقط جنین و عدم فرزند آوری خانوادههای موجود وابسته است.
وی افزود: در بحث تجرد طبق آخرین آمار ۱۱.۶ میلیون مجرد در سن ازدواج داریم. این عدد بسیار بزرگ است و همین بازه سنی انباشت عدم ازدواجهایی است که در سالهای گذشته اتفاق افتاده است. اما ۸۸ درصد جوانان در سن ازدواج، تمایل به ازدواج دارند و با مسأله عدم تمایل به ازدواج مواجه نیستیم. یک سری موانع اقتصادی مثل شغل و مسکن داریم که ناشی از سوء مدیریت است.
رئیس موسسه تحقیقات جمعیت کشور ادامه داد: در بحث ناباروری بر اساس تخمینها بین ۳ تا ۳.۵ میلیون زوج نابارور داریم که هر سال حدود ۲۰ درصد ازدواجها را شامل می شود. در این سالها با فقدان امکانات درمان ناباروری مواجه بوده ایم. ۸۰ مرکز درمان ناباروری داریم که اگر این تعداد بخواهند به این مراکز مراجعه کنند ۶ سال باید منتظر بمانند.
عالمی گفت: سالانه ۸۸ هزار زوج نابارور به این میزان اضافه می شوند. که ۹۲۴۰۰ سیکل نیازمند هستند که الان فقط ۳۳هزار سیکل در کشور انجام می شود.
وی ادامه داد: از سال ۷۱ که فلوشیپ نازایی تشکیل شده فقط ۱۵۰ فارغالتحصیل داشته ایم که به نوعی انحصار ایجاد کرده و ضرورت افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو را نشان می دهد.
رئیس موسسه تحقیقات جمعیت کشور افزود: در بحث سقط جنین، تخمین وزارت بهداشت این است که ۲۲۰هزار سقط قانونی و غیر قانونی داریم که به طور کلی ۱۹ درصد سقط جنین صورت می گیرد.
عالمی تاکید کرد: وضعیت فرزند آوری نیز نامطلوب است که ۱۴ درصد خانوادهها فرزند ندارند و ۲۱ درصد هم یک فرزند دارند.
وی ادامه داد: شرایط جمعیتی ایران بیشتر به سوء مدیریت باز می گردد و مثل دیگر کشورها نیستیم که عدم ازدواج و یا عدم فرزند آوری دلایل عمیق فرهنگی داشته باشد. مثلا یکی از عوامل عدم فرزندآوری در ایران موضوع مسکن است. مسکن سهم بالایی در سبد هزینه خانواده دارد. عرضه زمین ما محدود است ولی تقاضا مرتب زیاد می شودو قیمت زمین و مسکن افزایش پیدا می کند.
رئیس موسسه تحقیقات جمعیت کشور افزود: چون انباشت عدم ازدواج و عدم فرزندآوری ناشی از سوء مدیریت است، فرصتی وجود دارد که این سوءمدیریتها تغییر کند و بخشی از مسأله را حل کند.
عالمی با بیان اینکه نرخ باروری کل ۱.۷ و نرخ باروری نکاحی ۲.۷ است، گفت: این آمار یعنی اگر ازدواج صورت بگیرد وضعیت به مراتب بهتر خواهد شد. اگر آمار ۸۸ درصدی تمایل به ازدواج در میان مجردها را در نظر بگیریم، اگر فرض کنیم ۵۰ درصد ازدواج کنند، می توان تخمینهایی در مورد موالید زد که عددهای معناداری به دست میدهد.
وی درباره تاثیر مولفههای اقتصادی بر موضوع جمعیت، گفت: بخش خصوصی میتواند نقش بسزایی در اشتغال ایجاد کند، اما باید گفت ناپایداری در مقررات عامل اصلی کاهش صادرات غیر نفتی ایران است. بیشترین صادرات غیر نفتی ایران مربوط به سال ۹۹ است که به میزان ۶۰ میلیارد دلار بوده است و این در حالی است که امارات سهم ۲۵۰ میلیارد دلاری از صادرات غیر نفتی دارد.
رئیس موسسه تحقیقات جمعیت کشور ادامه داد: در حوزه کشاورزی هم اراضی به مردم واگذار نمی شود که بتوانند کشاورزی کنند. ۱۶ میلیون هکتار زمین وجود دارد که سهم اندکی از آن یعنی ۱.۶ میلیون هکتار از سال ۵۹ تاکنون برای کشاورزی واگذار شده است.
عالمی در پایان گفت: در بحث مسکن، راهبرد اول الغای قوانینی است که گسترش افقی شهرها را مانع می شوند و راهبرد دوم توسعه محورهای مواصلاتی بین شهرهای بزرگ و شهرهای کوچک است.
احمد دراهکی دیگر سخنران این نشست با موضوع پاسخهای سیاستی به باروری پایین، تجارب بین المللی و ظرفیتهای داخلی بود. وی تاکید کرد: ۶۰ کشور در مورد باروری پایین کار کرده اند که می توان از تجارب آن استفاده کرد. ما از سال ۸۰ وارد باروری زیر سطح جانشینی شده ایم که در این مدت فرصتهای زیادی را از داده و می دهیم.
وی ادامه داد: سیاستهای جمعیتی مستقیم و غیر مستقیم است که سیاستهای غیر مستقیم اعم از سیاستهایی است که در حوزه نان و مسکن و ارز و... وجود دارد.
این کارشناس با بیان اینکه جامعه ایرانی یک جامعه اصیل است که تمایل به ازدواج و فرزندآوری در آن وجود دارد، گفت: شواهد بین المللی سیاستهای مشخصی در حوزه باروری را نشان می دهد که سیاستهای نظیر هزینههای مراقبت از کودک، سیستمهای مرخصی والدین، مشوقهای مالی، شرایط بازار کار، خدمات کمک باروری را شامل می شود.
دراهکی گفت: سیاستهای حمایتی از باروری در حد ۰.۲ یا ۰.۳ در کشورهای دیگر موثر بوده است چون مشکل این امر در کشورهای دیگر مسأله فرهنگی است. مسأله اصلی باروری در این کشورها تغییر ارزشها و باورهاست. ما هنوز ساختار فرهنگی جامعه غرب را نداریم، اما با دست خود جوانان را به این سمت سوق دهیم.
وی ادامه داد: تجربه دیگر کشورها نشان می دهد، مشوقهای مالی منظم اثرات اندک اما سریع و مثبتی بر باروری دوره ای دارند. ژاپن با ۲۸ درصد بی فرزندی پس از هنگ کنگ بیشترین آمار را در این زمینه دارد که نشان می دهد سیاستهای باروری آنها موفق نبوده است.
دراهکی در پایان تاکید کرد: باید به این سمت برویم که مادر شدن در جامعه تبدیل به ارزش شود.
محمود مشفق هم در این نشست درباره نشانههای گذار دوم جمعیتی و ملاحظات سیاستی سخنرانی کرد و گفت: از سال ۴۵ تا ۶۵ افزایش جمعیت داشتیم که به عنوان گذار اول جمعیتی مطرح است، از آن پس باروری شروع به کاهش کرد و به سطح جانشینی رسید. زمینههای بروز و ظهور باروری پایین انعکاس یافته شرایط اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و هنجاری است.
این استاد دانشگاه ادامه داد: واکنشی که سایر کشورهای جهان نسبت به کاهش باروری داشته اند در کشور ما -البته با تاخیر- پیگیری می شود.
وی با بیان اینکه گذار دوم جمعیتی بحث سالمندان و کاهش نیروی کار است، گفت: گذار دوم جمعیتی ناشی از تحول در ویژگیهای اجتماعی و اقتصادی زنان بوده است.
مشفق ادامه داد: نتایج سیاستهای حمایتی در کشورهای دیگر نه خیلی موفق آمیز و نه خیلی ناموفق بوده است. برخی از این سیاستها بی تاثیر بوده، گاهی نیز تاثیر موقتی داشته و بر زمانبندی فرزندآوری موثر بوده است و مادر در سن پایین تری فرزند خود را به دنیا آورده است. به هر حال در لزوم این سیاستها کسی شک ندارد.
وی در پایان گفت: نیازمند این هستیم که سیاستهای ما در این حوزه به طور سالانه مورد بازخوانی قرار بگیرد.
اردشیر انتظاری دیگر سخنران این نشست گفت: وقتی کاهش جمعیت در ایران در مقطعی رخ داد، برخی افراد از این کاهش جمعیت به عنوان یک معجزه ایرانی یاد می کردند، این در حالی است که مسأله جمعیت یک مسأله امنیتی برای جهان است.
وی ادامه داد: آن دستکاریهای ما آثار سو برای جامعه داشت، اکنون هم دستکاریهای ما ممکن است آثار سو داشته باشد.
انتظاری افزود: ما داریم وارد فاز فراملی شدن می شویم و مفهوم جمعیت هم فراملی می شود و نمی توانیم متعهد به جمعیت در جامعه دولت-ملت باشیم که فرآیندهای فراملی به شدت آن را تهدید می کند. ما با سیالیت جمعیت مواجه ایم که سیاستهای جمعیتی باید با در نظر گرفتن این مقولات همراه باشد.
محمدجواد محمودی هم در این نشست گفت: پیری جمعیت از دیدگاه مرسوم نسبت جمعیتی بالای ۶۵ سال به جمعیت ۱۵ الی ۶۴ سال است که معیار دقیقی نیست، چرا که بخش اعظمی از گروه ۱۵ الی ۶۴ سال شاغل نیستند مثلا دانشجو، خانه دار و... هستند. از مقطعی جمعیت بازنشستگان به کارگران در بازه سنی یاد شده مد نظر قرار گرفت.
وی ادامه داد: ما اگر باروری پایین داشته باشیم حدود ۴۲ درصد جمعیت ما در ۲۰۶۰ و ۳۰ درصد آن در ۲۰۴۰ سالخورده است. اگر به دنبال باروری برویم میزان سالخوردگی ما ۱۵ درصد کمتر خواهد بود.
استاد دانشگاه افزود: کاهش نرخ باروری و سالخوردگی جامعه موجب کاهش نرخ رشد اقتصادی می شود که این امر در ژاپن مشهود است. سالخوردگی موجب ایجاد مشکل برای صندوقهای بازنشستگی و افزایش هزینههای بهداشت و درمان و... می شود که این امور از جمله دلایل کاهش رشد اقتصادی است.
محمودی، گزینههای سیاستی الگوی بنگارت برای سالخوردگی را برشمرد و بر مقابله با پیری جمعیت از طریق باروری بیشتر، اجازه مهاجرت بیشتر به داخل، افزایش مشارکت نیروی کار، بالا بردن سن بازنشستگی و کاهش مزایای بازنشستگی تاکید کرد.
امیرحسین بانکی پور دیگر سخنران این نشست نیز گفت: الان مزیت رشد جمعیت مسأله ما نیست، مسأله ما فعلا هرم سنی جمعیت است. در شرایطی کنونی هرم سنی وضعیت بحرانی به خود می گیرد. ما در حالی پیر می شویم که کشورهای مجاور همه جوان هستند و این تهدیدی امنیتی برای ماست. اروپاییها در حالی که توسعه یافته بودند پیر شدند، اما ما در چه حالتی در حال پیر شدن هستیم؟ لذا وضعیت خیلی از ابعاد مختلف نگران کننده است.
وی ادامه داد: فقط در ۵-۶ سال پیش رو می توانیم با این بحران مقابله کنیم. ۵-۶ سال دیگر دهه شصتیها از مدار باروری خارج می شوند و شما نمی توانید یا دهه هفتادیها بحران جمعیت را حل کنید.
بانکی پور درباره موانع فرزند آوری، اظهار کرد: ۲۱ مانع را شناسایی کردیم که باید این موانع را برطرف کنیم. تأخیر و صعوبت ازدواج جوانان یکی از موانع است. الگوی مسکن برای خانوادههای بیش از ۲ فرزند ناسازگار است. مشکلات اقتصادی، نگرانی از بیکاری، اشتغال و نگرانی آتیه زنان، هزینههای دوران بارداری و زایمان، شیوع و هزینههای درمان ناباروری، شیوع غیراستاندارد زایمان غیر طبیعی، ترس از فرزند معلول، قبح زدایی و شیوع انواع سقط جنین، عدم اطمینان به ادامه زندگی مشترک، نگرانی از مسئولیت بچه داری و محدودیتهای آن، نگرانی از آتیه و آینده فرزندان، ناسازگاری تأهل و فرزندآوری با محدودیتهای کنونی آموزش عالی، ضعف خدمات اجتماعی مادر و کودک در محیط اجتماعی، نهادینه شدن فرهنگ فرزند کمتر زندگی بهتر از دیگر موانع موجود است.
وی با اشاره به قانون حمایت از خانواده، گفت: در این قانون به دنبال باز کردن گرههای ۳۰ ساله هستیم. برنامههای توسعه ضد خانواده بوده و خانواده را نابود کرده است.
بانکی پور ادامه داد: سال ۷۰ اعلام کردند که خوابگاه متأهلی متوقف شود. ما در این قانون خوابگاه دانشجویی را توسعه دادیم و درصدد ساختن خوابگاههایی از این دست هستیم. باید دانشگاهها را به سمت دانشگاههای متأهلی ببریم. تحصیلات عالی که اکنون مانع ازدواج است با خوابگاههای دانشجویی به یک فرصت تبدیل می شود.
وی افزود: مراکز ناباروری باید توسعه پیدا کند و ۹۰ درصد هزینههای درمان ناباروری باید توسط بیمه پرداخت شود. اگر وارد الگوی فرزند سوم به بعد نشویم نمی توانیم هرم سنی را تغییر دهیم.
نماینده مجلس افزود: اینکه بگوییم مشکل ازدواج را حل کنیم، مشکل فرزندآوری هم حل می شود، آدرس غلط است. این مسأله چند فاکتوری است و باید همه جانبه به مسأله نگاه کرد.
بانکی پور تاکید کرد: شاخص امکان پذیری و اثربخشی و پذیرش مردمی را در نوشتن این قانون لحاظ کردیم و مواردی که با این شاخصها در تعارض بود را حذف کردیم.
وی در پایان گفت: مخالفین این قانون در پی تحریف این قانون بودند، اما ما حرفهای مخالفین را هم شنیدیم و در پی اصلاح نقدها بوده ایم. در یک سالی که درگیر این قانون بودیم هر اندیشمند یا مجموعه ای نظری در باب این قانون داشته، شنیده شده است.
محمد اسحاقی هم آخرین سخنران این نشست بود که اظهار کرد: بیداری و هوشیاری در کشور ما در مورد تحولات جمعیتی خیلی دیر اتفاق افتاد.
معاون پژوهش و آموزش موسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی ادامه داد: نقشه مهندسی کشور بخشی مربوط به خانواده و بخشی مربوط به فرزندآوری بود. سال ۹۰ اولین سیاستهای مربوط به این موضوع تصویب شد. از سال ۹۰ تا انتهای دهه، ۲ مجلس عوض شد، ولی این طرح تصویب نشد و فرصت طلایی اجرایی شدن آن از بین رفت. دولت وقت هم حاضر نشد لایحه بدهد. لذا یک دهه فرصت سوزی شد.
وی با بیان اینکه سیاستهای جمعیتی پیشران وضعیت اقتصادی، سیاسی، امنیتی و... است، گفت: خلاهایی وجود دارد که ما نیازمند قانونهای مکمل داریم، در حوزههای حمایت از خانواده، مهاجرت، سالمندی و... نیازمند کار جدی هستیم.
اسحاقی گفت: رشد شاخصهای توسعه انسانی را بعد از انقلاب شاهد هستیم و این رشد نشان می دهد که می توانیم روی آن کار کنیم، ولی شاخصهای دیگر مانند بُعد خانوار، نرخ موالید و باروری و... کاهشی بوده است.
معاون پژوهش و آموزش موسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی ادامه داد: برخی از سیاستها در قانون ما به ازایی ندارد و باید جزئی تر شود و فقط درباره یک بند از این سیاستها قانون تصویب شده است.
وی افزود: مثلا بحث مهاجرت از مناطق کم آب به مناطق پر آب، حفظ و جذب جمعیت در مناطق روستایی، مدیریت مهاجرت به داخل و خارج، تشویق ایرانیان خارج از کشور برای حضور و سرمایه گذاری، تقویت مولفههای هویت بخشی ملی، رصد مستمر سیاستهای جمعیتی با ابعاد کمی و کیفی و... از این دست است که قانونی ما به ازای آن نداریم.
اسحاقی در پایان گفت: پیشرفت خوبی در این یک دهه در شاخصها و سنجهها نداشته ایم. انتظار این است که با اجرایی شدن قانون حمایت از خانواده و هم افزایی همه نهادها، اثربخشی آن را ببینیم و زودتر نسبت به اصلاح آن اقدام کنیم.
انتهای پیام/