به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح علوم انسانی اسلامی، به نقل از خبرگزاری دیلی استار (The Daily St)؛ ربیع الاسلام، یک مسلمان بنگلادشی عملگرا است که در یک سازمان خصوصی کار میکند، برای سالها از خدمات بانکی سنتی خودداری کرده است چرا که پرداخت و دریافت بهره با اصول دینی او در تضاد است. اگرچه او مجبور به داشتن یک حساب حقوقی در یک بانک خصوصی بود، اما از خدمات اضافی مانند وامها استفاده نمیکرد. حدود 10 سال پیش، از نگرانی بابت مکانی برای نگهداری امن پساندازهایش، او از یک عالم اسلامی مشورت گرفت و یک حساب در بانک اسلامی بنگلادش (IBBL) باز کرد. او توضیح داد: "من بعد از اطمینان حاصل کردن از این که تمام فعالیتهای بانکی از طریق بانکداری اسلامی مطابق با اصول دینی انجام میشود، حساب باز کردم." همانند ربیع الاسلام، میلیونها مسلمان بنگلادشی به بانکداری اسلامی روی آوردهاند، حتی کسانی که اطلاعات یا دانش مالی کمی دارند نیز به دلیل تطابق بانکداری اسلامی با اصول دینیشان، از آن استقبال کردهاند. بانکداری اسلامی در اوایل دهه 1980 در بنگلادش آغاز به کار کرد و به دلیل دیدگاه اسلامی در مورد تقسیم ریسک و سرمایهگذاری اخلاقی به یک بخش مهم در چشمانداز مالی بنگلادش تبدیل شد. بانک اسلامی بنگلادش، اولین بانک اسلامی بنگلادش، در سال 1983 تشکیل شد. این بانک محصولاتی مانند حسابهای سرمایهگذاری مبتنی بر مشارکت در سود (عقد مضاربه) و امکانات تأمین مالی (عقد مشارکت) ارائه میداد. تا اوایل دهه 2000، موفقیت بانک اسلامی بنگلادش راه را برای تشکیل سایر بانکهای اسلامی مانند بانک اسلامی العرفه، بانک اجتماعی اسلامی و بانک اسلامی شاهجلال هموار کرد. محمد نورال امین، رئیس سابق انجمن بانکداران بنگلادش گفت: "اکثر بنگلادشیها مذهبی هستند. حتی کسانی که به طور فعال عمل نمیکنند میخواهند به اصول اسلامی پایبند باشند. بانکهای اسلامی از این احساس استفاده میکنند." این بانکدار با تجربه گفت بسیاری از مردم به دلیل اعتقادات دینی ترجیح میدهند بانکداری بدون بهره را انتخاب کنند. یکی دیگر از دلایل محبوبیت بانکهای اسلامی، حمایت سیاستی مطلوبی است که بانک بنگلادش به آنها ارائه میدهد، که این بخش را نسبت به بانکهای سنتی سودآورتر کرده است. بخش مالیه اسلامی از نسبت نقدینگی قانونی (SLR) کمتر و نسبت سرمایهگذاری به سپرده (IDR) بالاتری نسبت به بانکهای سنتی برخوردار است. نسبت نقدینگی قانونی، حداقل درصد سپردههایی است که یک بانک تجاری باید به شکل نقدینگی، طلا یا سایر اوراق بهادار نگه دارد.