به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح علوم انسانی اسلامی؛ آیت‌الله عباس کعبی، عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان و نائب رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با ایکنا درباره اصول و مبانی قرآنی استکبارستیزی گفت: مبانی قرآنی استکبارستیزی ریشه در احکام جهاد فی سبیل‌الله دارد. اگر به معنا و مفهوم جهاد فی سبیل‌الله در قرآن کریم و به تبع آن در روایات نگاه کنیم، در خواهیم یافت فلسفه جهاد به مقابله با استکبار باز می‌گردد.  

استکبار مانع پیشرفت

وی با تأکید بر اینکه استکبار مانع پیشرفت، عدالت، استقلال، آزادی، ابداع، ابتکار و خلاقیت است، تصریح کرد: ریشه تمام ظلم‌ها، جنایت‌ها، فساد روی زمین، تجاوز به حقوق انسان‌ها، طغیان و ستمگری در استکبار است.   آیت‌الله کعبی اظهار کرد: قرآن کریم، احکام جهاد را برای ملت‌ها و امت اسلامی به منظور مقابله با مستکبران و برای رشد، تعالی و حرکت ایمانی به اوج قرب الهی مطرح می‌کند. از سوی دیگر هرجا حکم جهاد علیه کفار و مشرکین مطرح می‌شود، این کفار و مشرکین با قیدهایی چون طاغوت، مفسد فی‌الارض، متعدی، متجاوز، دشمن بشریت و انسانیت معرفی شده‌اند.   نائب رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: با نگاهی به مسئله استکبارستیزی و داستان‌های قرآنی همچون حضرت موسی(ع) و فرعون درخواهیم یافت خداوند تبارک و تعالی از طریق استکبارستیزی و اجتناب از طاغوت به دنبال رشد بشریت است.  

مقابله با طاغوت برای قیام عمومی ملت‌ها

عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان اظهار کرد: خداوند با کفر به طاغوت و مقابله با طاغوت به دنبال ایجاد زمینه برای قیام عمومی ملت‌ها و بشریت در راستای تحقق قسط و عدالت است. بنابراین نباید به ظالمین و مستکبرین اعتماد کرد همانطور که خداوند می‌فرماید «وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ» و یا «لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ»؛ ظالمین و مستکبران، دشمنان خدا و بشریت هستند، نباید با آنها اظهار دوستی و محبت کرد. آنها دشمنان واقعی انسان‌ها هستند.   وی با اشاره به آیه ۹ سوره «ممتحنه» گفت: خداوند در این آیه بیان می‌دارد هر فردی با کسانی که در امر دین با شما ستیز کرده‌اند، شما را از خانه‌هایتان بیرون کرده‌اند یا به بیرون راندن شما، کمک کرده‌اند، رابطه دوستی برقرار کند، ظالم است؛ «إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَىٰ إِخْرَاجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ».