به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح علوم انسانی اسلامی، به نقل از اتحادیه زنان مسلمان؛

اسلام هر گونه خشونت علیه زنان را محکوم می‌کند. اصل برابری زن و مرد در اسلام تا زمانی که خشونت علیه زنان وجود داشته باشد، قابل تحقق نیست. در عربستان پیش از اسلام، خشونت علیه زنان از لحظه تولد و با عمل کشتن نوزادان دختر آغاز می‌شد. اسلام این عمل را ممنوع کرد. قرآن نه‌تنها این عمل را حرام دانسته، بلکه کسانی که تولد دختر را ناپسند می‌شمارند، مورد سرزنش قرار داده است. (نحل/ 58-59) یکی دیگر از اشکال رایج خشونت علیه زنان، خشونتی است که از سوی شوهران نسبت به همسرانشان اعمال می‌شود. اسلام از مردان می‌خواهد که با همسرانشان با احترام رفتار کنند و هرگونه سوءاستفاده جسمی یا عاطفی را ممنوع کرده است. قرآن به صراحت بیان می‌کند که روابط میان همسران باید بر پایه عشق و رحمت باشد (روم/ 21). همچنین، قرآن به‌طور مکرر از استفاده از سخنان توهین‌آمیز توسط شوهر نسبت به همسرش نهی می‌کند (مجادله/ 2-4). تجاوز، متأسفانه یکی از انواع رایج خشونت علیه زنان است. افزون بر آن، در بسیاری از موارد قربانی تجاوز مورد سرزنش قرار می‌گیرد. اسلام تجاوز را جرمی خشونت‌آمیز علیه قربانی، جامعه و خداوند می‌داند. مرتکب این جرم هم از نظر اخلاقی و هم قانونی مسئول است. قربانی، شریک ناخواسته در این عمل بوده و بنابراین هیچ‌گونه تقصیر یا انگ بر او وارد نیست. طرد یا محکوم کردن قربانی به‌دلیل اینکه مجبور به برقراری رابطه جنسی شده است، برخلاف قوانین اسلام است، چرا که قربانی به‌صورت ناخواسته و بدون تقصیر درگیر این عمل شده است. علاوه بر خشونتی که زنان در زمان صلح متحمل می‌شوند، آنان در زمان جنگ نیز به‌ویژه آسیب‌پذیر هستند. اسلام خشونت علیه زنان را در هر شرایطی، حتی در زمان جنگ، محکوم می‌کند. پیامبر اکرم(ص) به‌شدت مراقب بود که به غیرنظامیان، به‌ویژه زنان و کودکان، در زمان جنگ آسیبی نرسد. ختنه زنان، یکی دیگر از اشکال خشونت علیه زنان، هیچ مبنای اسلامی ندارد و صرفاً یک عمل فرهنگی است که باید از طریق آموزش و توانمندسازی زنان ریشه‌کن شود. همچنین، فحشای اجباری یکی دیگر از انواع خشونت علیه زنان است که در اسلام هیچ جایگاهی ندارد و باید با توانمندسازی زنان از میان برداشته شود. اسلام با تأکید بر برابری زن و مرد، خواستار ریشه‌کن شدن تمامی اشکال خشونت علیه زنان است. تا زمانی که زنان از خشونت رنج می‌برند، نمی‌توانند به‌عنوان اعضای آزاد و برابر جامعه، به تمام توان خود دست یابند. منبع: Muslim Women's League