به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، در کانال تلگرامی آیتالله سیدمحمدمهدی میرباقری، رئیس فرهنگستان علوم اسلامی قم، یادداشتی درباره روز عرفه منتشر شده است که متن آن از نظر میگذرد.
عرفه غیر از فیض زمانی، یک فیضی هم دارد که از دو مکان، کربلا و عرفات منتشر میشود. در این فیوضاتی که منتشر میشود ما هم میتوانیم شریک باشیم. ما هم با دلمان میتوانیم در آن صحنهها باشیم. البته هر کس به اندازه خودش سهم و درجه دارد. آن بیقراری است که مهم است. اگر کسی دلش از محیط، کنده شده باشد و دلش در عرفه و در کربلا باشد انشاء الله در ثوابها شریک است. عرفه روزی است که انسان باید به معرفت برسد و با زوار امام حسین(ع) و اهل عرفات شریک شود. دلش آنجا باشد.
در دریای ظلمانی و امواج فتنههای شیاطین، تنها چراغ و پناه وجود مقدس سیدالشهدا(ع) است. در روز عرفه خودمان را به آن حضرت برسانیم. محور سلوک و تهذیب ما زیارت سیدالشهداست.
در روز عرفه، زیارت سیدالشهدا(ع) جزء اعمال اصلی است که نباید فراموش شود. حتی از راه دور هم باشد؛ چه بسا از راه نزدیک بیشتر قبول کنند. جواب حضرت هم میرسد. دومین کار این است که در روز عرفه، دعاهای عرفه را هم بخواند، بهخصوص دعایی در صحیفه است که در آن قسمت عمدهاش دعا برای امام زمان(عج) است. اصل دعای بعدازظهر عرفه را صلوات قرار بدهید و دعا بر امام زمان(عج). بقیه حاجات، فرع بشوند.
ما در روز عرفه باید خودمان را به عِتْق از آتش جهنم برسانیم. در روایت وارد شده که اگر کسی در ماه رمضان آمرزیده نشد، باید منتظر روز عرفه باشد. پس باید خودمان را برای روز عرفه آماده کنیم.
در عرفه چه کار باید کرد که به خدا برسیم، درحالی که در عرفات نیستیم؟ روایت آمده است که فردی به حضرت عرض کرد که من نتوانستم به مکه بروم و به کربلا رفتم. حضرت فرمود: تو کم نیاوردی. طرف برایش جای سؤال شد. حضرت طوری از فضیلت کربلا گفتند که فضیلت عرفات محو شد.
انتهای پیام/
منبع: ایکنا
https://ihkn.ir/?p=23888
نظرات