به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه، آیتالله عبدالکریم فرحانی، استاد درس خارج حوزه علمیه قم در درس خارج فقه موسیقی به بررسی افق فقه حکومتی مرحوم امام و آیتالله العظمی خامنهای ذیل مبحث فقه الغنا پرداخت.
وی بیان داشت: فقه شیعی در عمود زمان خاصیتی از خود به منصه ظهور رسانده است بنام تحول وپویایی. این در حالی است که تحول در اندیشه و بیان آیتالله العظمی خامنهای حساب خود را از تجدد و تحجر جدا کرده است.
آیتالله فرحانی عنوان کرد: البته تحول در عرصه فقه، مسیری جز فقه جواهری برای پیمودن نمیشناسد و جالب توجه این است که ممیزه فقه امام راحل از منظر آیتالله العظمی خامنهای هم همین معنا است.
وی ادامه داد: اگر این مضمون کلی در قالب یک مثال جزئی بخواهد خود را باز شناسد، به یقین یکی از بهترین جلوهگاههای آن، نظریات نوینی است که امام راحل ابداع فرمودند و پنجره جدیدی از انظار فقهی بر روی شاگردان خود گشودند. برای مثال میتوان به پاسخ امام خمینی(ره) به استفتائی درباره شطرنج و بیان آلات مشترکه اشاره کرد.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم تأکید کرد: مدعای ایشان چنان در نظر برخی بزرگان غریب مینمود که به نمایندگی از یک قشر خاص از محققین، شاگرد ممتاز ایشان مرحوم آیتالله قدیری قلم بدست گرفتند و نقد صریحی بر استاد خود وارد کردند و در خاتمه تصریح فرمودند که اگر ساحت قدس شما از ورود به این دست مسائل بدور باشد بهتر است که مراجعه به اصل نامه ایشان خالی از لطف نیست.
وی اضافه کرد:مشابه این نظریه در مبحث غناء از ایشان صادر شد. آیتالله العظمی خامنهای در کتاب فقه الغنا به جلسهای در اواخر عمر شریف امام(ره) با برخی مسئولین نظام اشاره میکنند و نقل به مضمون آن چنین است که مبنای ایشان در اواخر عمر شریفشان چنان اقتضا داشت که چه بسا یک آواز با یک لحن از رسانه جمهوری اسلامی حلال و همین آواز به همین کیفیت از رسانه یک کشور مسلمان تحت سلطه طاغوت حرام باشد.
آیتالله فرحانی گفت: گرچه در ابتدا اصل چنین مدعایی بسیار عجیب به نظر میرسد اما موضع آیتالله العظمی خامنهای در قبال این نظر بسیار متفاوت است با موضع شاگرد دیگر حضرت امام در قبال نظر تحولی ایشان در مساله شطرنج.
وی ادامه داد: البته مقصود از تفاوت دو موضع از دو فقیه، صرفا به معنای پذیرش و یا عدم پذیرش نظر فقیه دیگر نیست بلکه کیفیت ارزیابی و هندسه سازی برای نظریهای که به گوش اهل فن ناآشناست مد نظر میباشد.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم تأکید کرد: چه اینکه یک فقیه مثل مرحوم آیتالله قدیری میفرماید ساحت قدس امام راحل از بیان چنین نظریاتی بدور باشد بهتر است و فقیه دیگری مثل رهبر معظم انقلاب بر این نظرند که مبنایی از این نظریه پشتیبانی میکند که به حق در منظومه فقه جواهری خود را باز میشناسد و گرچه ممکن است کسی این نظر را در مقام افتاء در مقابل رأی خود ارزیابی کند(که البته مقتضای تطور علم هم همین است) اما اینکه زیر بنای چنین نظریهای در فقه شیعی آن هم به سبک جواهری وجود دارد یا نه؛ مساله ای دیگر است.
وی افزود: آیتالله العظمی خامنهای در مبحث فقه الغنا متصدی این رسالت هستند که نشان بدهند ولو چنین مدعایی نو به نظر میرسد ولی سازمان فقهی قویای از آن پشتیبانی میکند و چون این نظریه مرهون مبانی فقهی است مرز روشنی با تجدد دارد و از طرفی چون با بینشی نوین وژرف نگرانه به مساله پرداخته است از تحجر فاصله گرفته است.
آیتالله فرحانی گفت: این معنا که البته تفصیل فقهی استدلالی آن نیازمند تفصیلات است، در پاسخ حضرت امام به مرحوم آیتالله قدیری نمودار گشته است.
وی ادامه داد: آنجا که امام میفرماید قبل از پاسخ ورود به مبحث فقهی مورد سوال نوع نگاه شما به اخبار واحکام مایه تاسف است ….
استاد درس خارج حوزه علمیه قم اظهار کرد: ایشان تحجر را مایه مرگ مدنیت برخاسته از تحول و فاصله گرفته از تجدد میدانند و البته اشاره این مختصر مغنی از مراجعه به متن و دیدن امثله گوناگون فقهی که ایشان مورد استناد نظریه خود قراردادهاند، نیست.
انتهای پیام/
https://ihkn.ir/?p=24008
نظرات