وظیفه محبین و دوستداران امام رضا(ع) این است که با تاسی به سیره این امام همام، به علوم دینی و اسلامی احاطه پیدا کنند و در مجالس بحث و گفت‌وگو بتوانند پرده ظلم که توسط دشمنان و بدخواهان بر چهره حق کشیده شده را برداشته و حقیقت را برای همه نمایان کنند.
وظیفه محبین و دوستداران امام رضا(ع) این است که با تاسی به سیره این امام همام، به علوم دینی و اسلامی احاطه پیدا کنند و در مجالس بحث و گفت‌وگو بتوانند پرده ظلم که توسط دشمنان و بدخواهان بر چهره حق کشیده شده را برداشته و حقیقت را برای همه نمایان کنند.
به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح_اندیشه؛ آیت الله حسن عالمی، عضو مجلس خبرگان رهبری در گفت‌وگویی عنوان کرد: معمولاً وقتی صحبت از امام رضا(ع) می‌شود دوران امامت و ولایت ایشان مورد بحث و نظر قرار می‌گیرد، اما با توجه به اتفاقات قبل از امامت ایشان شایسته است که دوران پیش از امامت ثامن الحجج(ع) نیز مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان بهتر در مورد زندگانی و اقدامات ایشان صحبت کرد.
وی افزود: براساس روایات مختلف تاریخی حضرت امام موسی کاظم(ع) ۴ تا ۷ سال آخر زندگی خود را در زندان هارون الرشید ستمکار گذراندند. در طی این دوران و به دلیل این‌که مردم و شیعیان به امام موسی کاظم(ع) دسترسی نداشتند، عمده وظایف ایشان را حضرت رضا(ع) انجام می‌دادند.
وی بیان داشت: نکته دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد این است که امام موسی کاظم(ع) عائله و فرزندان زیادی داشتند. اداره و سرپرستی این خانواده بزرگ در دوران حبس، به عهده امام رضا(ع) بود.
وی یادآور شد: مطلب دیگری که باید گفت این است که در طول تاریخ، خاندان اهل‌بیت عصمت و طهارت به صورت مداوم در معرض تهدید و ترور توسط دشمنان بودند. این طور نبود که فقط امام معصوم مورد تهدید باشد و فرزندانش هیچ تهدیدی را احساس نکنند. براساس روایت تاریخی امام رضا(ع) در دوران زندانی بودن پدر گرامیشان شب‌ها برای محافظت بیشتر از خانواده بستر خود را پشت در ورودی پهن می‌کردند.
وی خاطرنشان کرد: دوران امامت حضرت ثامن الحجج(ع) مصادف با اوج قدرت سلسله عباسیان شده بود. هارون الرشید توانسته بود محدوده جغرافیایی حکومت عباسیان را بسیار گسترده کند. پس از آن که هارون به درک واصل شد، حکومت بر ممالک گسترده اسلامی ابتدا به امین و بلافاصله به مأمون عباسی رسید. امام رضا(ع) باید با چنین طاغوت پرقدرتی مقابله و مبارزه می‌کرد.
وی ادامه داد: مامون عباسی با توجه به این که خود در خراسان آن زمان حضور داشت احساس کرد که دوری امام رضا(ع) از او امکان دارد مخاطراتی برای حکومتش به وجود آورد. به همین دلیل ابتدا امام را به مرو دعوت کرده و بعد از این که متوجه شد امام دعوت او را نخواهد پذیرفت ایشان را به اجبار به پیش خود آورد.
عضو مجلس خبرگان رهبری تاکید کرد: مامون حتی به ماموران خود امر کرد که در سفر امام رضا(ع) از مدینه به خراسان تا حد امکان از شهرهایی عبور کنند که شیعیان کمتری در آن وجود داشته باشد تا مشکل و آشوبی برای حکومت او به وجود نیاید.
وی ابراز داشت: در زمان حضور امام هشتم(ع) در خراسان، مامون بسیار تلاش کرد تا بتواند به هر شکل ممکن از اقدامات و مبارزات امام رضا(ع) بر ضد حکومت فاسد عباسی و غصب مقام خلافت بر مسلمین جلوگیری کند. اما هرچه بیشتر می‌گذشت خلیفه ستمگر عباسی متوجه می‌شد که دسیسه‌های او هیچ تاثیری در برابر درایت امام ندارد.
آیتالله حسن عالمی به ذکر نمونه‌ای تاریخی پرداخته و عنوان کرد: به طور مثال روزی عده‌ای از مسلمانان در مسجد جامع مرو سخن از از امامت به میان آورده بودند و یکی از یاران امام، این موضوع را به امام رضا(ع) منتقل کرد.
وی اضافه کرد: پس از آن حضرت رضا(ع) حدیث مهمی را بیان نمودند که بسیار روشنگر و سازنده بود و مقام و منزلت حجت خدا را بیان می‌کرد و حکومت غاصبان و خلفای عباسی را زیر سوال می‌برد. امام رضا(ع) در این باره فرمودند مقام و منزلت امام آن قدر بالاست که بشر نمی‌تواند در مورد آن صحبت و تصمیم گیری کرده و امام را تعیین کند. تنها کسی می‌تواند امام را تعیین کند که خالق بشر باشد و او خدای یکتا است.
وی عنوان کرد: این‌گونه موضع‌گیری‌ها و صحبت‌های امام هر لحظه حکومت فاسد مامون را سست‌تر از قبل می‌کرد. حتی این خلیفه ظالم سعی کرد با ترتیب دادن مجالس علمی و مقابله و مباحثه علمای ادیان و تفکرهای مختلف نظرات امام را زیر سوال برده تا شاید بتواند از سایه سنگین روشنگری‌های امام رضا(ع) خارج شود. اما هر چه بیشتر این مناظرات شکل می‌گرفت حق و حقیقت توسط امام نمایان‌تر می‌شد.
وی اظهار کرد: به همین دلیل مامون عباسی که در مقابل امام رضا(ع) عاجز شده بود و حضور ایشان را به ضرر حکومت خود می‌دید، حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) را به شهادت رساند. در واقع شهادت امام رضا(ع) توسط مامون بیانگر عجز جهل در برابر منطق است.
آیتالله عالمی ابراز داشت: وظیفه محبین و دوستداران امام رضا(ع) این است که با تاسی به سیره این امام همام، به علوم دینی و اسلامی احاطه پیدا کنند و در مجالس بحث و گفت‌وگو بتوانند پرده ظلم که توسط دشمنان و بدخواهان بر چهره حق کشیده شده را برداشته و حقیقت را برای همه نمایان کنند.
انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین
https://ihkn.ir/?p=13590
نظرات