برخی از معاصرین گفته‌اند اطلاقی در ادله دیگر نسبت به زمان ما نیست، ولی امر یک تقدیری برای دیه در نظر می‌گیرد و به تناسب مردم را به اداء‌ آن دیه امر می‌کند. در کتاب «قراءات فقهیة معاصرة» آمده ما از روایات استفاده می‌کنیم که اصل در دیه 100 شتر است.

۱۳۹۸/۱۰/۱۵

مقصودمان متشرعه، متشرعه‌ای بود که معاصر با معصومین(ع) هستند اما اگر سیره متشرعه‌ای بعد از اعصار معصومین منعقد شد آیا این سیره‌های متشرعه بعد از اعصار معصومین هم حجت هست یا نیست؟ قهراً آن ادله‌ای که گفته شد مثل برهان إنّی و دلیل‌های بعد آن‌ها قابل تطبیق نیست.

۱۳۹۸/۱۰/۱۴

تمسک به عموم «اوفوا بالعقود» بود. به این بیان که اگر آیه شریفه دال بر صحت و لزوم باشد و این مبنا را بپذیریم، حال چه به معنای عقد باشد و چه به معنای عهد باشد، آیه شریفه شامل «معاهده و پیمان» می‌شود.

۱۳۹۸/۱۰/۱۰

فقه امامیه، اموری که متصل به غیرمنقولات‌اند، عنوان عقار و غیر منقول بر آنها صادق نیست، لذا در بحث ارث الزوجه (که اثر این تقسیم است) بین زمین و بناء فرق گذاشته‌اند و گفته‌اند زن از بناء ارث می‌برد. همچنین چاه نه به معنای فضای حفر شده بلکه بناء و عمارت چاه (مثل سنگچین چاه) مصداق عقار نیست، لذا زوجه از آن ارث می‌برد.

۱۳۹۸/۱۰/۰۹

سیره متشرعه می‌تواند کاشف از رأی معصوم و نظر معصوم باشد. بالاخره متشرعه که دارند این کار را می‌کنند و این در مرئی و منظر معصوم بوده و حرفی هم نزده، پس بنابراین معلوم می‌شود قبول دارد. از این راه وارد بشویم.

۱۳۹۸/۱۰/۰۷