پژوهشگر حوزه‌ی تحزب و سیاستگذاری حزبی: بحث دربارۀ حجاب در جامعۀ امروز ایران، فراتر از مسئله‌ای صرفاً فقهی یا حقوقی است و به موضوعی اجتماعی، فرهنگی و حتی هویتی بدل شده است. تجربۀ سال‌های اخیر نشان داده است که استفاده از ابزارهای قهری، تهدید، قانون‌گذاری سلبی و نظارت‌های سخت‌گیرانه نه‌تنها به افزایش التزام به حجاب منجر نشده، بلکه گاه با واکنش‌های معکوس، مقاومت اجتماعی و حتی کاهش سرمایۀ اجتماعی نهادهای قانون‌گذار همراه بوده است. در چنین اوضاعی، پرداختن به نگاه ایجابی و جایگزین‌سازی رویکردهای اقناعی به‌جای اجبار، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است.

۱۴۰۴/۰۷/۲۲

پژوهشگر حوزه فقه معاصر: مالکیت فکری آثار تولید شده توسط هوش مصنوعی، یکی از مسائل مهم و چالش‌برانگیز در عصر حاضر است. با توجه به پیشرفت‌های روزافزون در این زمینه، لازم است که فقها و حقوقدانان، با استفاده از اصول و قواعد فقهی و حقوقی، و با در نظر گرفتن مصالح و مفاسد جامعه، به بررسی دقیق و کارشناسانه این موضوع بپردازند و راهکارهای مناسبی برای حل مسائل مرتبط با آن ارائه دهند.

۱۴۰۴/۰۷/۰۵

پژوهشگر حوزه‌ی خدمات سلامت روان: خودآگاهی از نظر دین اسلام و روان‌شناسی ابزاری قدرتمند برای رشد فردی، بهبود روابط و دستیابی به زندگی معنادار و رضایت‌بخش تلقی می‌شود. در اسلام، خودآگاهی راهی برای شناخت خدا و آمادگی برای زندگی اخروی است؛ در‌حالی که در روان‌شناسی، خودآگاهی عاملی کلیدی برای سلامت روان، مدیریت هیجانات و رشد شخصیت شناخته می‌شود. هر دو دیدگاه بر این موضوع توافق دارند که خودآگاهی پایه‌ای اساسی برای تحول فردی و اجتماعی است.

۱۴۰۴/۰۷/۰۱

ویژگی‌های اقتصاد اخوت‌محور را می‌توان در چهار محور اصلی خلاصه کرد. نخست، انسان‌شناسی آن با اقتصاد متعارف متفاوت است: انسان نه صرفاً موجودی منفعت‌جو، بلکه دارای ابعاد اخلاقی، اجتماعی و معنوی است. دوم، اخلاق و معنویت نه به‌عنوان قید بیرونی، بلکه به‌عنوان متغیر اصلی در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی حضور دارند. سوم، نهادهای همیارانه مانند وقف، زکات، قرض‌الحسنه و تعاون به‌عنوان زیربناهای نهادی اقتصاد نقش‌آفرین هستند. و چهارم، شاخص اصلی سنجش کارآمدی اقتصاد، میزان تحقق عدالت و اخوت اجتماعی است، نه صرفاً رشد تولید یا کارایی بازاری.

۱۴۰۴/۰۶/۳۱

عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه مفید: از آغاز شکل‌گیری علم اقتصاد، روند بر این بود که همه مردم در آن مشارکت داشته باشند و میان آنان مبادلات صورت گیرد. خودکفایی و خوداتکایی در آن زمان اهمیت بالایی داشت. برای مثال، عشایر افتخار می‌کردند که تمامی نیازهای خود را شخصاً تأمین می‌کنند؛ از خوراک و پوشاک تا مسکن. برای آنان ننگ بود که نیازهایشان را از دیگری طلب کنند. اما دانش اقتصاد بر خلاف این نگاه، بر ارتباطات و تقسیم کار تأکید دارد. تقسیم کار موجب پیدایش تخصص می‌شود و تخصص نیز مبادله را ضروری می‌سازد؛ از این رهگذر، بازار شکل می‌گیرد. بازار نهادی است که می‌تواند خواسته‌های متضاد و متفاوت افراد را همسو کرده و برآیندی به نام منافع عمومی ایجاد کند. بر این اساس، باید افراد را آزاد گذاشت تا بتوانند از این بازار سهم خود را دریافت کنند.

۱۴۰۴/۰۶/۲۶