چاپ صفحه

حجت الاسلام و المسلمین محمدی افزود: استدلال دیگر، موضوع امر به معروف و نهی از منکر در اسلام است. بحث حجاب و عفاف با بقیه احکام الزامی خداوند تفاوتی ندارند پس امر به معروف و نهی از منکر در موضوع عفاف و حجاب در فضای مجازی همان حکمی را دارد که در فضای حقیقی دارد یعنی اگر ببینیم کسی در فضای مجازی خلاف شریعت عمل می‌کند و آن حجابی که باید رعایت کند را رعایت نمی‌کند، بر همه واجب است که او را امر به معروف و نهی از منکر کنند. وقتی که حکومت اسلامی تشکیل شد تقسیم کار می‌شود و به جهت عدم وقوع هرج و مرج، تا مرحله لسانی را مردم انجام می‌دهند اما از مرحله لسانی به بعد بر عهده حکومت -نیروی انتظامی و قوه قضائیه- است و اجازه ندهند که آن منکر صورت بگیرد. پس در فضای مجازی هم نسبت به کسانی که رعایت نمی‌کنند، بر آحاد ملت واجب است که او را به صورت لسانی نهی از منکر کنند یا در نهایت به مسولین گزارش بدهند و مسولین از آنجا به بعد ورود کنند البته به شرط اینکه قانون خوبی وجود داشته باشد. زندگی اجتماعی بدون قانون نمی شود و قانون هم نیازمند مجری است. زندگی اجتماعی در فضای مجازی هم بدون قانون نمی شود، قانون هم باید جایی تصویب شود و نیازمند به مجری است. عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) تصریح کرد: اگر کسی فقه را از اول تا آخر مطالعه کند متوجه می شود که این احکام برای این است که جامعه اسلامی برای رسیدن به سعادت اخروی قدم بردارند و عمل کنند؛ بنابراین عفاف و حجاب که بخشی از نظام حقوقی و نظام اخلاقی اسلام است در همان منظومه قرار می‌گیرد و برای این است که اجرایی شود، اجرایی شدن در فضای حقیقی و اجرایی شدن در فضای مجازی، هر دو نیازمند به توجه ویژه هستند چون امروزه تاثیر فضای مجازی در جامعه بسیار زیاد شده است پس باید توجه مسولین در همه قوا خصوصا قوه مقننه به این فضا بیشتر شود.