به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح علوم انسانی اسلامی، به نقل از خبرگزاری حوزه؛ دکتر لیلا وصالی با بیان این که از جمله آسیب ها و ضعف های فرهنگی جامعه فعلی، ضعف در تفکر انتقادی و سواد رسانه ای است، ابراز داشت: این مسأله موجب باورپذیری بالا نسبت به اطلاعات و محتوای ارایه شده در شبکه های اجتماعی و رسانه های بیگانه در بین بسیاری از مخاطبان شده، ضمن آن که به همراه خود تبعاتی چون تخریب اعتقاد مخاطبان به باورهای ارزشی و کاهش اعتماد به رسانه های داخلی داشته است.

وی افزود: البته در ایجاد چنین باوری، زمینه ها و عوامل متعددی مطرح هستند، از جمله ضعف عملکرد ما در ساخت برنامه های جذاب و نیز اشتباهات رسانه ای ما در سالیان اخیر که باید در جای خود مورد توجه و بررسی قرار گیرد، هر چند تخریب و جوسازی رسانه های معاند نیز در این قضیه بی تأثیر نبوده است که مجموع این ها باعث تخریب و تضعیف اعتماد بخشی از مخاطبان به رسانه های داخلی شده است.

وصالی همچنین با بیان این که ضعف باورهای ارزشی و استحاله فرهنگی از دیگر نقاط ضعف ما در بُعد فرهنگی محسوب می شود، اظهار داشت: از سوی دیگر متأسفانه ما قانون گذاری مناسبی در برخورد با جرایم و ناهنجاری های فرهنگی نداریم، ضمن آن که به شدت نیازمند قانون گذاری مناسب برای حمایت از فعالان فرهنگی هستیم.

وی خاطرنشان کرد: بنابر این ما نیاز به قانون گذاری متناسب با موضوعات فرهنگی داریم و از سوی دیگر، باید زمینه ای فراهم نمود که حمایت شایسته و مطلوبی از فعالان فرهنگی و کسانی که نسبت به فریضه امر به معروف و نهی از منکر اهتمام دارند، به عمل آید.

مدرس و پژوهشگر سواد رسانه ادامه داد: هدف دشمن و ایادی و عوامل آن ها این است که ما شاهد امر به معروف و نهی از منکر به صورت جدی در سطح جامعه نباشیم. البته باید توجه داشت که نحوه و چگونگی امر به معروف درست و تأثیرگذار باید به مردم و دغدغه مندان آموزش داده شود، چه آن که گاهی بروز برخی سوء رفتارها باعث می شود که افراد در این جریان همراهی لازم را نداشته باشند و حتی چه بسا باعث جری تر شدن افرادی شود که عمدتاً دچار غفلت هستند.

وی گفت: اقتضائات و شرایط امروز جامعه ما می طلبد که بیش از هر زمان دیگری به دنبال انجام کار فرهنگی قوی و تأثیرگذار بر مخاطب باشیم و نقیصه کنونی یعنی ضعف در انجام کارهای فرهنگی را مرتفع نماییم.

مدیرعامل انجمن سواد رسانه ای ایران تأکید کرد: آنچه مسلم است این که ایجاد و توسعه مهارت سواد رسانه ای چیزی نیست که صرفاً با دو یا سه ساعت انجام شود و لذا رویکرد بیلان کاری، ما را در این زمینه به جایی نمی رساند، بلکه بیش و پیش از هر چیز دیگری، نیازمند همراهی جریان ها هستیم و این که انگاره ای در ذهن افراد ایجاد شود که البته این قضیه زمان بر است. بنابر این مشخص است که برخورد شعاری و نمایشی با این قبیل مسائل و موضوعات می تواند در عرصه فرهنگی، آسیب زا باشد.

وی افزود: از سوی دیگر باید به سمت و سوی برنامه ریزی آینده پژوهانه برویم نه این که صرفاً نگاهمان کوتاه مدت باشد. البته تغییرات مدیریت های فرهنگی در کشور ما که همزمان با تغییر مدیریت های سیاسی عموماً صورت می پذیرد، کار را تا حدی دشوار کرده به نحوی که چندان امکان برنامه ریزی طولانی مدت برای انجام کارهای فرهنگی مؤثر و قوی وجود ندارد.

وصالی همچنین با اشاره به این که ما نیازمند آینده پژوهی هایی از جنس فرهنگی هستیم که در این زمینه به ما کمک کند، بر ضرورت توجه جدی به نقش رسانه در فرهنگ سازی جامعه تأکید کرد و گفت: متأسفانه خیلی این موضوع جدی گرفته نشده و نوع بودجه گذاری های ما نشان می دهد که سازمان های رسانه ای ما باید به شکل مستقل از پسِ هزینه‌هایشان بربیایند و حال آن که در شرایط سخت اقتصادی کنونی که ضمناً در کوران جنگ نرم فرهنگی و رسانه ای هم هستیم، باید حمایت های مناسبی از آن ها صورت گیرد.

وی افزود: عموماً یا در بخش های فرهنگی و رسانه ای هزینه ای انجام نمی شود یا به شکل نامطلوبی این هزینه ها انجام می شود که کارکرد و تأثیر مطلوب را به همراه ندارد.