آیت الله سیدمحمدعلی مدرسی طباطبایی، استاد سطح خارج فقه سیاسی، مطرح کرد؛
حدود دفاع با سلاح هسته‌ای در فقه
اسلام برای همه رفتارهای فردی و اجتماعی احکام و دستورالعمل دارد. موضوع جنگ هم از این قاعده مستثنی نیست. در فقه برای جنگ از آغاز تا پایان آن احکام الزامی و ترجیحی بیان شده است. در فقه برای برخی گروه ها نظیر زنان، کودکان، افراد زمین‌گیر و... مصونیت بیان شده است که نباید به آنها آسیب جانی وارد شود. توجه به ابعاد مختلف جنگ نشان دهنده نگاه جامع اسلام به پدیده جنگ است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح علوم انسانی اسلامی، به نقل از خبرگزاری شبستان؛ آیت الله سیدمحمدعلی مدرسی طباطبایی استاد سطح خارج فقه سیاسی ضمن بیان چارچوب فقه درباره نحوه رویایی با دشمن و وجود تهدید استفاده دشمن از سلاح های نامتعارف (هسته ای)، اظهار کرد: اسلام برای همه رفتارهای فردی و اجتماعی احکام و دستورالعمل دارد. موضوع جنگ هم از این قاعده مستثنی نیست. در فقه برای جنگ از آغاز تا پایان آن احکام الزامی و ترجیحی بیان شده است.
وی خاطرنشان کرد: با اینکه جهاد، خصوصا جهاد دفاعی، در اسلام اهمیت بالایی دارد و آیات و روایات فراوانی جایگاه والای جهاد و مجاهد را بیان کرده‌اند، در عین حال برای جنگ و به دلیل اینکه جنگ معمولا در معرض افراط گری است شرایط و محدودیت هایی در نظر گرفته شده است. اصولا جنگ در اسلام بر مبنای اهداف کلی آن تعریف شده و اینگونه نیست که هر جنگی و به هر کیفیتی مطلوب باشد. پیروزی به هر قیمتی هدف اسلام نیست.
آیت الله مدرسی تصریح کرد: در فقه برای برخی گروه ها نظیر زنان، کودکان، افراد زمین‌گیر و... مصونیت بیان شده است که نباید به آنها آسیب جانی وارد شود. توجه به ابعاد مختلف جنگ نشان دهنده نگاه جامع اسلام به پدیده جنگ است.
استاد خارج فقه حوزه با اشاره به گمانه زنی ها در ارتباط با ساخت یا استفاده ایران از سلاح های هسته‌ای، گفت: با توجه به حدود و ثغوری که در اسلام برای جنگ مشخص شده و همچنین مصونیت داشتن برخی گروه ها و اقشار خاص، این سوال مطرح می شود که تهیه یا استفاده از سلاح های کشتار جمعی (سلاح هایی که باعث کشتار گروه های زیادی حتی زنان و کودکان می شود) چه حکمی دارد؟
آیت الله مدرسی طباطبایی در پاسخ به این سوال ابراز کرد: اگر این کار (یعنی استفاده از سلاح های کشتار جمعی) خطوط قرمز تعیین شده در جنگ را بشکند، به عنوان مثال به کشته شدن افراد دارای مصونیت شرعی بیانجامد استفاده از این نوع سلاح جایز نیست. بر همین اساس برخی بزرگان، حکم به حرام بودن سلاح های هسته ای داده اند.
وی افزود: این مربوط به حالت عادی جنگ است. اما گاهی حالت اضطرار پیش می آید. فرض کنید دشمن، ما را به سلاح های غیرمتعارف تهدید کرده و درصدد استفاده از این سلاح ها است، به گونه ای که خطر عمده ای برای ما دارد و ما برای دفاع در برابر آن راهی جز تهیه سلاح نامتعارف و تهدید متقابل نداریم. در اینجا حکم شرعی وضعیت دیگری پیدا می کند.
این استاد سطح خارج یادآور شد: در این شرایط (شرایط در خطر قرار گرفتن کشور و مکتب) حالت ثانوی ایجاد می شود و در این فرض چه بسا گفته شود همان چیزی که در حالت عادی ممنوع بود، به دلیل شرایط اضطرار، ممنوعیت آن در حد ضرورت، منتفی می شود. نکته قابل ملاحظه هم این است که تجربه نشان داده بین کشورهایی که سلاح هسته ای دارند درگیری اتمی پیش نمی آید. یعنی داشتن این سلاح به گونه ای مصونیت در برابر تهاجم ایجاد می کند. چرا که جنگ اتمی غالب و مغلوب ندارد.