به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح علوم انسانی اسلامی، همایش ملی «ادیان الهی و مسأله تهاجم صهیونیسم و غرب به ایران» صبح روز چهارشنبه ۱۸ تیرماه ۱۴۰۴ به همت «قرارگاه جهادی اندیشه» وابسته به پژوهشگاه، با حضور رهبران و پیروان ادیان الهی در تالار علامه جعفری(ره) پژوهشگاه، شهر تهران برگزار شد. این همایش با هدف بررسی دیدگاه‌های ادیان توحیدی نسبت به تجاوزات نظامی و فرهنگی رژیم صهیونیستی و قدرت‌های غربی، و نیز تقویت همبستگی دینی و ملی در برابر تهدیدات مشترک برگزار گردید.

در ادامه، سخنان حاخام یونس حمامی لاله‌زار، رهبر دینی کلیمیان ایران، در این همایش آمده است:

عرض سلام و ادب دارم خدمت همه سروران گرامی.
در ابتدا، لازم می‌دانم از جناب آیت‌الله رشاد، ریاست محترم پژوهشگاه، بابت برگزاری این نشست ارزشمند تشکر کنم. ما پیش‌تر نیز در محضر ایشان بوده‌ایم و همواره از نظرات و رهنمودهایشان بهره‌مند شده‌ایم.

اما در خصوص موضوع مورد بحث، باید گفت که در تمامی ادیان و آیین‌ها، با وجود آن‌که جنگ امری ناخوشایند و نامطلوب تلقی می‌شود، قوانینی برای شرایط جنگی در نظر گرفته شده است. همه انسان‌ها همواره آرزومند صلح و آرامش‌اند و این آرزویی است که در تمامی ادیان، با امید به ظهور منجی موعود و تحقق عدالت و صلح جهانی همراه است. با این حال، تا فرا رسیدن آن دوران، جنگ‌هایی خواه ناخواه در طول تاریخ بر ملت‌ها تحمیل می‌شود؛ چنان‌که در دوره اخیر نیز ملت ما مورد چنین هجومی قرار گرفت.

نگاه آیین یهود به جنگ و دفاع مشروع

در آیین یهود، جنگ‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:
نخست "Milchemet Mitzvah" (مِلْخِمِت میتسوا)، به معنای جنگ واجب، و دوم "Milchemet Reshut" (مِلْخِمِت رِشوت)، به معنای جنگ اختیاری یا مجاز، که البته شرایط خاص خود را دارد.
در خصوص جنگ واجب، اجماع علما بر این است که مهم‌ترین مصداق آن، جنگ دفاعی است؛ جنگی که برای دفاع از جان، ناموس، ملت و سرزمین صورت می‌گیرد. جنگ ۱۲ روزه اخیر، نمونه بارزی از چنین جنگی بود.

همان‌طور که اشاره شد، در دوره‌ای که مذاکرات به طور منظم در حال برگزاری بود و امید می‌رفت به نتیجه‌ای سازنده برسد، ناگهان و بدون هشدار قبلی، به شکلی ناجوانمردانه کشور و ملت ما مورد حمله قرار گرفت. متأسفانه در این جنگ، بیش از هزار نفر از هم‌وطنانمان به شهادت رسیدند، از جمله زنان، کودکان، غیرنظامیان بی‌دفاع، نخبگان علمی و سرداران نظامی.
اما در عین حال جای شکرگزاری دارد که به‌واسطه‌ی تدبیر و آرامش رهبر معظم انقلاب و با توجه به آمادگی‌های پیشین، در کمتر از ۲۴ ساعت پاسخ مناسب داده شد.

سال‌هاست که خط مشی جمهوری اسلامی ایران از زمان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی مخالفت آشکار با رژیم صهیونیستی بوده، اما تا پیش از این هیچ‌گاه اقدام مستقیم نظامی انجام نگرفته بود. همواره حمایت از جبهه مقاومت و ایستادگی در برابر تجاوز وجود داشت، اما سیاست رسمی نظام اسلامی به‌وضوح توسط رهبری اعلام شده است که بر اساس اصول دینی، اخلاقی و انسانی، به دنبال دستیابی به سلاح هسته‌ای نیستیم. اگر هم فعالیت‌های هسته‌ای پیگیری می‌شود، صرفاً با اهداف صلح‌آمیز مانند استفاده در پزشکی و تولید انرژی است.

اتحاد ملی در برابر تجاوز دشمن

با وجود این موضع شفاف، ملت ما مورد حمله قرار گرفت. ولی جای شکر دارد که نتیجه این تجاوز، پیروزی و عقب‌نشینی دشمن بود؛ به‌گونه‌ای که خودشان درخواست آتش‌بس کردند.
همچنین جای افتخار دارد که در این نبرد، بار دیگر انسجام، اتحاد و همبستگی ملت ایران جلوه‌گر شد. ملتی که با وجود تنوع قومی و مذهبی، همواره در کنار یکدیگر زیسته‌اند، با همدلی و همگرایی، در برابر دشمن ایستادگی می‌کنند.

در چنین شرایطی، حتی با وجود برخی اختلاف‌سلیقه‌ها، هیچ ایرانی‌ای حاضر نیست کشور و هم‌وطن خود را در برابر دشمن بفروشد. این انسجام نه‌تنها برگرفته از فرهنگ و تمدن چند هزار ساله ایران است، بلکه نشان‌دهنده‌ آن است که مردم پیش از مسئولان و نخبگان، پیشتاز در این ایستادگی بوده‌اند.

در کتاب مقدس تورات آمده است:«نسبت به خونی که ریخته می‌شود بی‌تفاوت نباش»
همان‌طور که جناب آیت‌الله رشاد نیز فرمودند، یکی از اصول بنیادین در تمامی ادیان توحیدی، پس از اصل توحید، حفظ کرامت انسانی است.

در یکی از عبارات تلمود آمده است که یکی از اهداف آفرینش، «تکثیر انسان‌ها و شناخت خداوند» است. سؤالی که مطرح می‌شود این است: چرا خداوند، به‌جای آفرینش جمعی بشر، از حضرت آدم و حوا آغاز کرد؟
پاسخ آن است که انسان‌ها، با همه‌ی کثرت‌شان، از یک ریشه‌اند؛ بنابراین از میان بردن یک انسان بی‌گناه، معادل نابودی کل بشریت است. هیچ‌کس حق ندارد نسبت به ظلم، خون‌ریزی و جنایت بی‌تفاوت باشد.

لزوم آمادگی برای دفاع همه‌جانبه

ملت ایران نیز در این زمینه، بی‌تفاوت نبود و برای دفاع از خود آمادگی داشت. بی‌تردید اگر این توان دفاعی وجود نداشت، دشمن به استغاثه نمی‌افتاد و درخواست آتش‌بس نمی‌کرد.
اکنون نیز باید به ابعاد گوناگون دفاع توجه کرد، از تأمین نیازهای شهرسازی در دوران جنگ گرفته تا ایجاد پناهگاه‌ها و رسیدگی به شهدا و مجروحان.

همه این‌ها نشان از آن دارد که ملت ایران، ملتی مقاوم، بافرهنگ، با تمدنی عمیق و صاحب آرمان است؛ ملتی که در برابر ظلم، ساکت نمی‌نشیند و از کرامت انسانی دفاع می‌کند.

جمهوری اسلامی ایران هرگز به دنبال دستیابی به سلاح هسته‌ای یا بمب اتم نبوده است. آنچه امروز از توانمندی‌های هسته‌ای کشور شاهدیم، حاصل تلاش و همت جوانان و دانشمندان همین سرزمین است؛ کسانی که بدون اتکا به هیچ کشور یا قدرت خارجی و در شرایط تحریم و انزوا، این مسیر دشوار را از صفر آغاز کردند.

بخش‌هایی از مراکز علمی و فنی ما مورد حمله قرار گرفت، اما دشمن نباید از این موضوع احساس پیروزی کند. زیرا این دانش و فناوری، وابسته به افراد خاص یا تجهیزات وارداتی نیست، بلکه ثمره اندیشه، تخصص و اراده مردمی است که از دل این سرزمین برخاسته‌اند.

با لطف خداوند متعال، ملت ایران و جمهوری اسلامی توانست قدرت خود را به‌گونه‌ای آشکار سازد که نه‌تنها از موجودیت خود دفاع کرد، بلکه دشمن را نیز به عقب‌نشینی و پشیمانی واداشت.

موضع جمهوری اسلامی، مبتنی بر دفاع مشروع است. ما آغازگر هیچ جنگی نبوده‌ایم و همواره در مقابل تجاوز، به دفاع از خود پرداخته‌ایم. ملت ایران نیز در تمام این سال‌ها نشان داده که ملتی صلح‌طلب، آرامش‌خواه و مسالمت‌جو است. حضور اقوام و ادیان مختلف در ایران و همزیستی مسالمت‌آمیز آنان در خانه‌ها، محله‌ها، بازارها و تمامی عرصه‌های اجتماعی، گواهی روشن بر فرهنگ سازگاری و مدارای این ملت است.

بی‌تردید، در هر جامعه‌ای اختلافاتی وجود دارد، اما اشتراکات فرهنگی، تاریخی و ملی ایرانیان چنان عمیق و گسترده است که وحدتی بزرگ و انسجامی مثال‌زدنی در سراسر کشور شکل گرفته است؛ وحدتی که دشمن نمی‌تواند آن را از میان ببرد.

ضرورت شکل‌گیری جبهه جهانی مقاومت برای برقراری عدالت

در کنار تقویت جنبه‌های دفاعی، پیشنهادهایی نیز در زمینه شکل‌گیری جبهه‌ای جهانی از مقاومت مطرح شده است. جبهه‌ای که محدود به ایران یا یک دین خاص نباشد، بلکه در پی تحقق عدالت و صلح جهانی برای همه ملت‌ها باشد. همان‌گونه که در سنت‌های دینی نیز آمده است، ظهور موعود، برای گسترش ارزش‌های انسانی، دفاع از مظلومان و برقراری عدالت در سراسر جهان است.

در کتاب اشعیا، فصل ۱۱، آیه ۴ آمده است: 
«با قصد و عدالت بیچارگان را داوری خواهد کرد. و با انصاف، فروتنان زمین را توبیخ خواهد نمود؛

ما آغازگر جنگ نیستیم، اما معتقدیم که باید برای دفاع آماده باشیم. اگر توان دفاعی وجود نداشته باشد، نه صلحی برقرار می‌ماند و نه امنیتی پایدار می‌ماند.

در پایان، لازم می‌دانم از مقامات نظامی و دولتی کشور که در راستای حفظ امنیت و اقتدار ملت ایران تلاش می‌کنند، قدردانی و تشکر کنم. همچنین امیدواریم که با تشکیل جبهه‌ای قدرتمند از ملت‌های آزاده و بیدار، راه برای تحقق جهانی بدون جنگ، پر از صلح، عدالت و کرامت انسانی هموار گردد.