وی نگاه به مسئله هوش مصنوعی را نگاهی بستر ساز در سطح حاکمیتی عنوان کرد و با اشاره به اینکه نگاه اسلام به مسائل اجتماعی نگاه کلان بوده و مسائل را با نگاه خرد نمی بیند، گفت: وقتی کلان مسئله را حل کردید، خرد مسائل که در این کلان جای می گیرند، حل خواهند شد، و اینکه بر مسئله فقه نظام تاکید می کنیم به همین دلیل است.

عضو شورای عالی حوزه های علمیه یکی از مهمترین محورهای هوش مصنوعی و مسائل کلان آن را مسئله ارتباطات عنوان کرد و گفت: هوش مصنوعی روابط اجتماعی را شکل می دهد.

وی علاوه بر برشمردن کارکرد نقل و انتقال معلومات برای مقوله ارتباطات، ساختن اراده دیگران را از دیگر کارکردهای این مقوله بر شمردند و با اشاره به مسئله مهندسی اجتماعی بیان داشت: در برخورد با یک جامعه، اندیشه یا جریانی دو گونه برخورد صورت می گیرد: یک گونه ترویج و گسترش اندیشه، آن است که شما اندیشه خودتان را دربرابر اندیشه دیگر مطرح کرده، مناقشه کنید، و با استدلال و نقد اندیشه دیگر، بخواهید اندیشه خود را بقبولانید.

عضو شورای عالی حوزه های علمیه افزود: گونه دیگر ترویج و گسترش اندیشه آن است که جامعه را مهندسی کنید، بدین صورت که شما ارتباطاتی را می سازید و این ارتباطات خود به خود اندیشه شما را در شخص ایجاد می کند بدون اینکه شخص متوجه شود که تحت تأثیر اندیشه شما قرار گرفته است.

وی تبعیت جامعه از درخواست ها و اندیشه هایی که در جامعه مهندسی می شوند را از آثار مهندسی روابط اجتماعی بر شمردند و ضمن اشاره به اینکه هوش مصنوعی روابط اجتماعی را شکل می دهد و اراده های اجتماعی را به هم پیوند داده و جهت می دهد، گفتند: حاکمیت، روابط اجتماعی را می سازد؛ در قرآن کریم مطلب بسیار مهمی است و از ویژگی های نگاه قرانی به جامعه است: «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» (آیه ۷۱ - سوره اسراء)؛ هویت جامعه را امام می سازد و این هویت سازی کار هوش مصنوعی است.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، ارتباط حاکمیت و هوش مصنوعی را ارتباطی صد در صدی برشمرده و بیان کردند: همانگونه که حاکمیت سررشته روابط اجتماعی را شکل می دهد، جهت می دهد، عوض کرده و تغییر می دهد، هوش مصنوعی نیز می تواند سررشته را به دست بگیرد و تمام روابط اجتماعی را در چند لحظه عوض کند و از این جهت هوش مصنوعی اهمیت پیدا می کند و محل طرح مباحث فقهی، فنی، علوم اجتماعی و علوم انسانی است.

انتهای پیام/