به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح علوم انسانی اسلامی، نخستین همایش ملی هنر از منظر اندیشه اسلامی و اندیشمندان مسلمان، هفدهمین نشست تخصصی این همایش ملی، با حضور دکتر سیدمحمدحسین نواب (هیئت علمی دانشگاه هنر و اندیشه اسلامی)، در روز پنجشنبه هشتم آذر ماه 1403، در شهر قم، دانشگاه هنر و اندیشه اسلامی، برگزار شد. در این نشست تخصصی دکتر سیدمحمدحسین نواب چنین ابراز داشتند: علامه جعفری قائل به عینیت و ذهنیت زیبایی است؛ یعنی زیبایی هم در جهان واقعی وجود دارد و هم بر اساس زمینه‌های تربیتی و فرهنگی افراد متفاوت است.  علامه جعفری معتقد بودند که قضاوت‌های ما نسبی است، اما زیبایی امری مطلق و عینی است. دکتر نواب  با اشاره به تجربه شخصی خود از آثار علامه جعفری، تأکید کرد که نظریات ایشان پیچیدگی‌های عمیقی دارند و میتوانند در مباحث نظری هنر راهگشا باشند. همچنین، علامه جعفری در کتاب‌هایی چون "هنر و زیبایی از دیدگاه اسلام" و "انسان در افق قرآن" به موضوعات زیباییشناسی پرداخته است. ایشان در ادامه اظهار داشتند: علامه جعفری میگوید زیبایی دارای دو جنبه عینی (ابژکتیو) و  ذهنی (سوبژکتیو) است و زیبایی به عنوان انعکاسی از نظم و کمال الهی به صورت عینی وجود دارد. کسی نمیتواند این را انکار کند. جناب ملاصدرا و ابن سینا نیز همین را میگویند، اما ادراک و تجربه آن توسط انسان متفاوت است. نکتهای که علامه جعفری به آن توجه دارد این است که قبل از ظهور فلسفه اسلامی، ما تجربهای درباره زیبایی‌شناسی نداشتیم. هر جا که بحث از فلسفه اسلامی می‌شود، سرشار از مباحث مربوط به زیبایی است. در فضای غرب، فاصله زیادی بین استوکس و فلاسفه هنر وجود ندارد؛ اگر شما در غرب بگویید "استوکس"،  زیبایی‌شناسی را مطرح میکنند و فلاسفه هنر نیز در این زمینه بحث دارند. اما در فلسفه اسلامی، این دو مقوله  کاملاً جدا هستند. در تاریخ فلسفه اسلامی، ما درباره فلسفه هنر صحبت نمیکنیم؛ بلکه تاریخ وصف اسلامی سرشار از مباحث زیبایی‌شناسی اهل کلام است. هر جا که بحث از صفات خداوند مطرح می‌شود، حتماً بحث زیبایی‌شناسی نیز مطرح خواهد بود. بنابراین، ما پایه‌های فلسفه هنر را داریم که میتوانیم از آن استخراج کنیم.