وی در ادامه تأکید کرد: باید هدفی را که در برنامه در نظر داریم به عنوان مشخص از نقطه ای به نقطه دیگر تعیین شود سال پایه ای که در این برنامه تأکید شده است مشخص نیست که از چه زمانه معین شده است.
استاد حوزه و دانشگاه در ادامه بیان داشت: سؤال می شود با توجه به برنامه ششم چه سازوکاری تعیین می شود تا شتابدهندگی برای تحقق عقب ماندگی های برنامه ششم و رسیدن به اهداف مطلوب در سنجه ها و بازخوردگیری ها مشخص شود.
سرکار خانم ظهیری در ادامه با انتقاد از نبود متولی واحد برای ازدواج اظهار داشت: چه کسی متولی تجمیع امور این برنامه ها و پاسخ گویی آن ها است و کدام نهاد مسؤول متصدی و پاسخ گو است؟ از معاونت زنان تا بانک ها و وزارت ورزش برای ازدواج نقش دارند اما چه کسی باید این ها را به خط کرده و بازخواست کند؟
وی با اشاره به ضرورت تعیین نقش برای آموزش و پرورش در ازدواج و وزارت کار برای امنیت شغلی شاغلین که سبب پایداری خانواده می شود، اظهار داشت: کسی متولی امر نوجوانان نیست و بخشی که در سازمان تبلیغات برای این امر دیده شده است، ابتدای راه است و در برنامه هفتم توسعه چنین نگاهی نیز وجود ندارد.
دبیر ستاد راهبری زن و خانواده حوزه علمیه، ورزش و تفریحات سالم را شامل فرهنگ عمومی معرفی کرد و از عدم پوشش این برنامه ها برای نوجوان دختر و پسر سخن گفت و در ادامه افزود: در فصل ۱۶ برنامه زن و خانواده و جمعیت دیده شده که باید ارتباطش با کل جامعه مد نظر قرار گیرد؛ در این برنامه لازم است جبران نقصی که ستاد جمعیت داشته مورد اشاره قرار می گرفت اما بدون نگاه به آن ها همان اهداف در برنامه هفتم آمده است.
وی مهم ترین اشکال برنامه هفتم در حوزه فرهنگ عمومی و رسانه را پراکندگی مخاطبین دانست و بیان داشت: وزارت ارشاد زیرمجموعه های زیادی دارد که سازمان حج و زیارت، سازمان اوقاف و امور خیریه به علت داشتن نماینده ولی فقیه به صورت مستقل عمل می کنند؛ این سازمان ها در برنامه هفتم از هم تفکیک نشده و مشخص نیست خطاب ها به وزارت ارشاد دقیقا کدام سازمان آن است.
سرکار خانم ظهیری با بیان اینکه تعیین و تخصیص اعتبار و سنجه رسیدن به برنامه ها را در برنامه هفتم نامشخص توصیف کرد و افزود: در برنامه نوشته شده از طریق برگزاری کارگاه ها و آموزش فلان مسأله انجام شود اما تعیین نشده چند نفر و چند ساعت آموزش صورت گیرد؛ وقتی به اربعین پرداخت می شود سهم هر دستگاه دقیق مشخص نمی شود.
وی با اشاره به نقش شورای فرهنگ عمومی به عنوان تجمیع کننده نهادهای فرهنگی در کشور و استان ها از نادیده گرفته شدن سهم این شورا در برنامه هفتم توسعه خبر داد و تصریح کرد: اعتباری برای این شورا دیده نشده است و به گزارش دهی ها بسنده می کند.
وی با تأکید بر تشریح جایگاه معاونت زنان ریاست جمهوری به عنوان سیاست گذار یا مجری از لزوم تفکیک مباحث زن و خانواده از مباحث جمعیت سخن گفت و اظهار داشت: در بسیاری از بندهای فصل ۱۶ متولی برای امور ذکر نشده و به واژه «با همکاری» بسنده شده است؛ جایگاه معاونت امور زنان و خانواده دستیاری بوده و جایگاه مجری نیست و همچنین شورای فرهنگ اجتماعی زنان ذیل شورای عالی انقلاب فرهنگی سیاست گذار است و در حالی همه سیاست گذار هستند که اجرا بر روی زمین مانده است؛ متولی های متعدد برای یک امر، سرنوشت مسأله حجاب را رقم می زند که ۲۶ نهاد برای حجاب متولی شدند و فقط نیروی انتظامی پاسخگو شده است.
وی از عدم اشاره به «ستاد ملی زن و خانواده» در برنامه هفتم توسعه انتقاد کرد و گفت: معاونت زنان معلوم نیست چه باید انجام دهد و یکی از مشکلات آن پاسخگو نبودن این نهاد است؛ معاونت امور زنان به عنوان یک نهاد وزارتی دیده نشده و اعتبارات آن در حالی خرج همایش های بزرگ حاشیه آفرین می شود که همان هزینه می تواند بسیاری از مشکلات دختران ما را حل کند.
سرکار خانم ظهیری به نادیده گرفتن نخبگان علمی زن اشاره کرد و افزود: الگوی سوم زن در خلأ مانده و تعریفی نشده؛ زن شرقی و زن غربی پس زده شده، اما اَبَرزنی که خانه دار، شاغل و کنشگر اجتماعی است الگوی منعکس می شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: دانشگاه و مدرسه دوستدار مادر، آموزش های مادر و کودک، پارک مادر و کودک و… مواردی است که دیده نشده است؛ بازنمایی چهره زن در رسانه ها و نمایش ها دارای سند نیست که تولید کننده محتوای ما بداند چه چیزی را باید نشان دهد.
نظرات